การพัฒนาชุดกิจกรรมเสริมทักษะการเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์เบื้องต้น สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา โรงเรียนอนุบาลลำปลายมาศ
คำสำคัญ:
ชุดกิจกรรม, ขลุ่ยรีคอร์เดอร์, ประถมศึกษาบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาชุดกิจกรรมเสริมทักษะการเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์เบื้องต้น ประเมินระดับคุณภาพชุดกิจกรรม และศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนต่อชุดกิจกรรม กลุ่มตัวอย่าง ได้มาโดยการคัดเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) โดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยในการสุ่ม คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5/1 จำนวน 34 คน โรงเรียนอนุบาลลำปลายมาศ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยชุดกิจกรรมเสริมทักษะการเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์เบื้องต้น แบบประเมินระดับคุณภาพชุดกิจกรรม แบบประเมินทักษะ และแบบสอบถามความพึงพอใจต่อชุดกิจกรรม การวิเคราะห์ข้อมูลด้วย ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า
การพัฒนาชุดกิจกรรมเสริมทักษะการเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์เบื้องต้น สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา โรงเรียนอนุบาลลำปลายมาศ ผู้วิจัยได้ชุดกิจกรรมเสริมทักษะการเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์เบื้องต้น สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา โรงเรียนอนุบาลลำปลายมาศ จำนวน 1 ชุด 8 กิจกรรม มีคุณภาพเหมาะสม IOC เท่ากับ 0.68 สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด สามารถนำไปใช้กับกลุ่มตัวอย่างได้ ระดับคุณภาพชุดกิจกรรมประเมินโดยผู้เชี่ยวชาญอยู่ในระดับมากที่สุด ที่ 4.68 คะแนนก่อนใช้ชุดกิจกรรม 10.85 และคะแนนหลังใช้ชุดกิจกรรม 16.58 เปรียบเทียบระหว่างคะแนนก่อนและหลังใช้ชุดกิจกรรมของนักเรียนกลุ่มเดียวกัน 32.65 ความพึงพอใจต่อชุดกิจกรรมอยู่ในระดับพึงพอใจมากที่สุด ( = 4.68, S.D.= 0.46, ร้อยละ = 93.70)
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมชุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กุลิสรา จิตรชญาวณิช. (2565). การจัดการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จิระพงษ์ ปะกาโส. (2562). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ เรื่อง การเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์ตามทฤษฎีของโซลตาน โคดาย. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ณิรดา เวชญาลักษณ์. (2562). หลักการจัดการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สุวิริยาสาส์น.
พัฒน์ณรี ลีวิวัฒนโชต. (2563). การศึกษาผลสัมฤทธิ์การปฏิบัติขลุ่ยรีคอร์เดอร์โดยใช้ชุดการสอนมัลดิมีเดีย เรื่อง รีคอร์เดอร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนวัดทองสัมฤทธิ์. (วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาศิลปศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิวัฒน์ มีสุวรรณ์. (2565). วิจัยเทคโนโลยีการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: บริษัท กู๊ดเฮด พริ้นท์ติ้ง แอนด์ แพคเกจจิ้ง กรุ๊ป จำกัด.
สิทธิพล อาจอินทร์. (2564). ศาสตร์และศิลป์การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Carnicer, J., & Garrido, D., & Navarro M., & Segura G. (2020). The recorder at school: the opinion of the music teacher. Electronic Journal of Music in Education, 20(46), 17-20.
Kowalska, M., & Tęczyńska-Kęska, M. (2022). Analysis of the possibilities of improving musical competences of pre-school and early school pedagogy students at selected universities in Poland. Kultura Przemiany Edukacja, 22(11), 189.
Rauduvaitė, A. (2023). Peculiarities of pupils’ Learning to Learn: Insights of Music Teacher. Rural Environment. Education. Personality, 23(16), 95-96.
Mat, A. (2017). Teaching Recorder B-flat Note: An Overview in Primary School Music Standard Curriculum. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 7(4), 975-978.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น ไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของบรรณาธิการ
