ประสิทธิภาพการใช้อากาศยานไร้คนขับในการดับเพลิงและกู้ภัย ของสำนักป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย กรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์  1) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพการใช้อากาศยานไร้คนขับในการดับเพลิงและกู้ภัยของสำนักป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย กรุงเทพมหานคร  2) เพื่อศึกษาปัญหาและอุปสรรคการใช้งานอากาศยานไร้คนขับในการดับเพลิงและกู้ภัยของสำนักป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย กรุงเทพมหานคร ผู้วิจัยได้เก็บรวบรวมข้อมูลจากการใช้แบบสอบถามตามกลุ่มตัวอย่างที่กำหนด จำนวน 60 ชุด เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการแจกแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ได้แก่ค่าความถี่ ค่าร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1. ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่มีอายุ 26-30 ปี มีระดับการศึกษาปริญญาตรี มีรายได้ต่อเดือน 15,001 – 25,000 บาท ปฏิบัติงานเป็นเวลา 6 -10 ปี และมีตำแหน่งพนักงานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยระดับปฏิบัติงาน 2. ประสิทธิภาพการใช้อากาศยานไร้คนขับในการดับเพลิงและกู้ภัยของสำนักป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย กรุงเทพมหานคร ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยเรียงลำดับจากมากไปหาน้อยดังนี้ 1.ด้านคุณภาพของงาน 2. ด้านเวลา 3. ด้านค่าใช้จ่าย และ 4. ด้านปริมาณงาน และ 3. ปัญหาและอุปสรรคส่วนใหญ่พบปัญหาในด้านเวลาโดยพบว่าเจ้าพนักงานส่วนใหญ่ต้องใช้เวลาในการฝึกฝนสำหรับการบินเพื่อความชำนาญ รองลงมา คือ มีปัญหาเรื่องการบังคับผ่านรีโมทยังใช้งานไม่คล่องทำให้ปฏิบัติงานล่าช้า และบำรุงรักษายากเพราะในตัวโดรนมีทั้งกล้องและGPS