การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบผลิตภาพเชิงสร้างสรรค์ ภายใต้สภาพแวดล้อมการเรียนรู้เสมือนจริง สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบวิจัยและพัฒนา มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาด้านการจัดการเรียนรู้ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี 2) พัฒนารูปแบบการเรียนรู้ 3) ศึกษาผลการใช้รูปแบบการเรียนรู้ กลุ่มตัวอย่างระยะที่ 1 คือนักศึกษาระดับปริญญาตรีในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ คัดเลือกโดยใช้ตารางของ Taro Yamane จำนวน 400 คน กลุ่มตัวอย่างระยะที่ 2 คือผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 9 คนและผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 คน กลุ่มตัวอย่างระยะที่ 3 คือนักศึกษาระดับปริญญาตรีกลุ่มทดลอง จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) แบบสำรวจความคิดเห็น 2) แบบสัมภาษณ์ 3) แบบประเมินรูปแบบการเรียนรู้ 4) แบบวัดความคิดสร้างสรรค์ 5) แบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ สถิติทดสอบที (t-test for Dependent Samples)
ผลการวิจัย พบว่า ระยะที่ 1 สภาพปัจจุบันและความต้องการในการจัดการเรียนรู้ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ด้านการวัดและประเมินผล มีระดับการปฏิบัติการอยู่ในระดับมาก และด้านสื่อการสอนและเทคโนโลยีการสอน และด้านการจัดการเรียนรู้ มีระดับการปฏิบัติการอยู่ในระดับปานกลางเท่ากัน โดยรวมแล้วพบว่าทุกด้านอยู่ในระดับปานกลาง ระยะที่ 2 รูปแบบการเรียนรู้แบบผลิตภาพเชิงสร้างสรรค์ ภายใต้สภาพแวดล้อมการเรียนรู้เสมือนจริง สำหรับนักศึกษาปริญญาตรี มี 3 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ หลักการของรูปแบบกิจกรรมการเรียนรู้ วัตถุประสงค์ของรูปแบบกิจกรรมการเรียนรู้ และ กระบวนการของรูปแบบกิจกรรมการเรียนรู้ ซึ่งกระบวนการของรูปแบบ ประกอบด้วย 3 ขั้นตอน คือ 1) ขั้นก่อนดำเนินกิจกรรม 2) ขั้นดำเนินกิจกรรม โดยใช้รูปแบบการเรียนรู้เรียกว่า CPV ซึ่งมี 3 การจัดการเรียนรู้ 4 ขั้นตอนหลัก 17 เทคนิควิธีขั้นตอนย่อย และ 3) ขั้นการวัดและประเมินผลกิจกรรมการเรียนรู้ ผลการประเมินรูปแบบการเรียนรู้จากผู้ทรงคุณวุฒิโดยภาพรวมอยู่ในระดับความเหมาะสมมาก ระยะที่ 3 ผลการเปรียบเทียบคะแนนความคิดสร้างสรรค์ก่อนเรียนและหลังเรียนของกลุ่มตัวอย่าง พบว่า ค่ามัชฌิมเลขคณิตของคะแนนความคิดสร้างสรรค์ ด้านคิดคล่อง ความคิดยืดหยุ่น ความคิดริเริ่ม และความคิดละเอียดลออ หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลจากการสอบถามความคิดเห็นเกี่ยวกับการเรียนการสอนตามรูปแบบการเรียนรู้ อยู่ในระดับมากที่สุด (4.58 ± 0.89)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อกำหนดเบื้องต้นที่ผู้นิพนธ์(ผู้ส่งบทความ) ควรทราบ
1. ผู้นิพนธ์ที่ประสงค์จะลงตีพิมพ์บทความกับวารสาร ตั้งแต่เดือนมกราคม 2563 เป็นต้นไป ให้ใช้รูปแบบใหม่ (Template 2563) โดยสามารถดูตัวอย่างได้ที่เมนู GUIDELINES
2. จะตีพิมพ์และเผยแพร่ได้ ต้องผ่านการประเมินจากผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review)
3. การประเมินบทความโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) เป็นแบบ Double Blind
4. การอ้างอิงบทความใช้หลักเกณฑ์ APA (American Psychological Association) คลิก
5. บทความถูกปฏิเสธการตีพิมพ์ ไม่ผ่านการประเมิน ผู้นิพนธ์ขอยกเลิกเองหรือชำระเงินก่อนได้รับการอนุมัติ ทางวารสารไม่มีนโยบายการคืนเงิน
เอกสารอ้างอิง
ขจรพงษ์ ร่วมแก้ว (2560). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบเปิดตามแนวคิดคอนเน็คติวิสต์ซึมเพื่อส่งเสริมการคิดสร้างสรรค์ สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณทิต]. มหาวิทยาราชภัฏมหาสารคาม.
ชัชวาล ขันติคเชนชาติ. (2561). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ในสภาพแวดล้อมทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์ร่วมกับกระบวนการคิดนอกกรอบผ่านระบบเครือข่าย ที่ส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ สำหรับนักศึกษาปริญญาตรี [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณทิต]. มหาวิทยาราชภัฏมหาสารคาม.
ทวีป อภิสิทธิ์. (2559). กิจกรรมส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์สำหรับเด็กและเยาวชน. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธเนศ ศรพรหม. (2562). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ที่ส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ ภายใต้สภาพแวดล้อมแบบเปิด สำหรับนักศึกษาปริญญาตรี [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณทิต]. มหาวิทยาราชภัฏมหาสารคาม.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 2). สุวีรยาสาส์น.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2549). การศึกษาเชิงสร้างสรรค์และผลิตภาพ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ล้วน สายยศ และ อังคณา สายยศ. (2543). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 3). สุวีริยาสาส์น.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). กรอบคุณวุฒิแห่งชาติ ฉบับปรับปรุง. สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
เอื้ออารี จันทร. (2564, 5 สิงหาคม). เอกสารประกอบการสอน บทที่ 4 สภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบเสมือนจริง. https://eportfolio.dusit.ac.th/artefact/file/download.php?file=354153&view=19044
Guilford, J.P. (1967). The nature of human intelligence. New York: McGraw–Hill Book Company.
Jellen H., Urban K. (1986). The TCT-DP: An instrument that can be applied to most age and ability groups. The Creative Child and Adult Quarterly, 5(11), 42-49.
Taro Yamane. (1973 ). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and RowPublications.
Torrance, E.P. and Myers, R.E. (1972). Creative Learning and Teaching. New York: Dook Mead and Company.
