รูปแบบการเรียนรู้เพื่อพัฒนาความสามารถการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจและอภิปัญญาสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดยประยุกต์ยุทธศาสตร์อภิปัญญาร่วมกับแนวคิดพหุสัมผัส
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาสภาพการจัดการเรียนรู้ ตัวอย่างเป็นนักเรียนระดับชั้นประถม
ศึกษาปีที่ 4 จำนวน 400 คน และครู 5 คน จาก 11 โรงเรียน ได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้น เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม
และแบบสัมภาษณ์ 2. เพื่อพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ โดยประยุกต์ยุทธศาสตร์อภิปัญญาร่วมกับแนวคิดพหุสัมผัส
กลุ่มเป้าหมาย คือ ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 11 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง 3. เพื่อทดลองใช้รูปแบบการเรียนรู้ และ
4. เพื่อศึกษาความพึงพอใจต่อการใช้รูปแบบการเรียนรู้ ใช้การวิจัยเชิงประเมิน ตัวอย่างเป็นนักเรียนกลุ่มทดลองใน
ขั้นที่ 3 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบที และการวิเคราะห์
ความแปรปรวนร่วม
ผลการศึกษา 1) สภาพปัญหาการจัดการเรียนรู้การอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจของนักเรียนชั้นประถม
ศึกษาปีที่ 4 ภาพรวมทุกด้านมีปัญหาอยู่ในระดับปานกลาง 2) รูปแบบการเรียนรู้ที่พัฒนาขึ้นผลการประเมินจาก
ผู้เชี่ยวชาญมีความเหมาะสมในระดับมาก 3) ผลการทดลองใช้รูปแบบการเรียนรู้ พบว่า คะแนนเฉลี่ย ความสามารถ
การอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจและคะแนนเฉลี่ยอภิปัญญาของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญ
ทางสถิติที่ระดับ .05 และ 4) ความพึงพอใจของนักเรียนต่อการใช้รูปแบบการเรียนรู้ที่สร้างขึ้น โดยภาพรวมอยู่ใน
ระดับมาก
Article Details
ข้อกำหนดเบื้องต้นที่ผู้นิพนธ์(ผู้ส่งบทความ) ควรทราบ
1. ผู้นิพนธ์ที่ประสงค์จะลงตีพิมพ์บทความกับวารสาร ตั้งแต่เดือนมกราคม 2563 เป็นต้นไป ให้ใช้รูปแบบใหม่ (Template 2563) โดยสามารถดูตัวอย่างได้ที่เมนู GUIDELINES
2. จะตีพิมพ์และเผยแพร่ได้ ต้องผ่านการประเมินจากผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review)
3. การประเมินบทความโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) เป็นแบบ Double Blind
4. การอ้างอิงบทความใช้หลักเกณฑ์ APA (American Psychological Association) คลิก
5. บทความถูกปฏิเสธการตีพิมพ์ ไม่ผ่านการประเมิน ผู้นิพนธ์ขอยกเลิกเองหรือชำระเงินก่อนได้รับการอนุมัติ ทางวารสารไม่มีนโยบายการคืนเงิน
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา พรมซาว. (2553). การใช้แนวการสอนด้านพหุประสาทสัมผัสเพื่อส่งเสริมความรู้คำศัพท์และความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
กิติมา บัวแย้ม. (2553). การพัฒนาชุดฝึกทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อจับใจความสำคัญชั้นประถมศึกษาปีที่ 4(วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, อุบลราชธานี.
ชนาธิป พรกุล. (2554). การสอนกระบวนการคิด : ทฤษฎีและการนำไปใช้ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร:สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชมภูนุช เกตุแก้ว. (2550). การใช้กลวิธีอภิปัญญาในการพัฒนาทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม,มหาสารคาม.
ณรงค์ มั่นเศรษฐวิทย์. (2540). ภาษากับการพัฒนาความคิด. กรุงเทพมหานคร: ดอเดียนสโตร์.
ทิศนา แขมมณี. (2556). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดการกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 17). กรุงเทพหมานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิลุบล เลิศวิบูลย์ชัย. (2549). การศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสามารถด้านการอ่านและความสามารถด้านการเขียนภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนในสังกัดกรุงเทพมหานคร(วิทยานิพนธ์ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพมหานคร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2541). การพัฒนาการสอน (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: ชมรมเด็ก.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2557). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รัชฎา ทับเทศ. (2554). การวิจัยและพัฒนารูปแบบการสอนอ่านภาษาอังกฤษตามแนวการสอนแบบอิงประสบการณ์ทางภาษาเพื่อพัฒนาความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
ลักขณา สริวัฒน์. (2558). การรู้คิด Cognition. กรุงเทพมหานคร: โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
วนิดา วรรณสุทธิ์. (2554). การพัฒนาความสามารถในการอ่านและการเขียนคำภาษาไทยโดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้ร่วมมือแบบซี ไอ อาร์ ซีและแนวคิดพหุสัมผัส กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยสำหรับนักเรียนชั้นประถมปีที่3 (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, สุรินทร์.
วราวรรณ จัทรนุวงศ์ และกิ่งฟ้า สินธุวงษ์. (2557). การคิดและการคิดเกี่ยวกับการรู้: แนวการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาการคิดของผู้เรียน. ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา.
วิสาข์ จัติวัตร์. (2543). การสอนอ่านภาษาอังกฤษ. กรุงเทพมหานคร: มาหาวิทยาลัยศิลปากร.
วีรพล แสงปัญญา. (2561). จิตวิทยาการเรียนการสอน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมุทร เซ็นเชาวนิช. (2542). เทคนิคการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหนคร:มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุไปรมา ลีลามณี. (2553). ศึกษาความสามารถในการอ่านคำและแรงจูงใจในการอ่านของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ที่มีปัญหาทางการเรียนรู้ด้านการอ่าน จากการสอนโดยผสมผสานวิธีโฟนิกส์ (Phonics) กับวิธีพหุสัมผัส (Multi–Sensory Approach) (วิทยานิพนธ์ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต).มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพมหานคร.
สุวิทย์ มูลคำ. (2554). ครบเครื่องเรื่องการคิด (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ภาพพิมพ์.
แสงระวี ดอนแก้วบัว. (2558). ภาษาศาสตร์สำหรับครูสอนภาษาอังกฤษ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์วิทยาลัย.
Birsh, R. (2006). Multisensory teaching of basic language skills. Baltimore, MD: Paul H.
Graves, M. F., and Juel, C. F. (1998). Teaching reading in the 21st century. Retrieved from https://eric.ed.gov/?id=ED417375
Walberg, H. J. (1984). Educational productivity predictors among mathematically talented students. The Journal of Educational Research, 84(4), 215-224.doi: 10.1080/00220671.1991.10886018
