การพัฒนานวัตกรรมทางการสอนสังคมศึกษาเพื่อนักศึกษาวิชาชีพครูยุคดิจิทัล

Main Article Content

เจษฎากรณ์ รันศรี
นัชชา อู่เงิน
อมรรัตน์ ช่อประพันธ์
มัณณธูร จารุโณปถัมภ์
สุภา ประสิทธิศุภพร
เกริกกฤษณ์ โชคชัยรัชดา

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์ในการเสนอแนวคิดและแนวทางการพัฒนานวัตกรรมการสอนสังคมศึกษา เพื่อเตรียมความพร้อมให้นักศึกษาวิชาชีพครูในยุคดิจิทัลในฐานะผู้สอน โดยเน้นการใช้เทคโนโลยีในการจัดการเรียนการสอน เพื่อกระตุ้นให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้เชิงลึก และเห็นคุณค่าของการศึกษาอย่างแท้จริง การเรียนรู้ในยุคดิจิทัลนั้น ผู้สอนและผู้เรียนต้องปรับตัวให้เข้ากับการออกแบบและพัฒนานวัตกรรมการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ ซึ่งมีแนวทางสำคัญ คือ การใช้เทคโนโลยีในการแก้ปัญหา การพัฒนากระบวนการเรียนรู้ การส่งเสริมการเรียนรู้ของผู้เรียน และการพัฒนาคุณภาพของผู้เรียน ซึ่งนวัตกรรมการเรียนรู้ต้องมุ่งเน้นการพัฒนาทักษะและความรู้ที่จำเป็นในยุคปัจจุบัน นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่มีการใช้อย่างแพร่หลายสามารถแบ่งออกเป็นประเภทต่าง ๆ อาทิ นวัตกรรมด้านผลิตภัณฑ์สื่อการเรียนการสอน นวัตกรรมด้านวิธีการสอน นวัตกรรมด้านเทคโนโลยี นวัตกรรมด้านการประเมินผล นวัตกรรมด้านการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม การแบ่งประเภทนวัตกรรมเหล่านี้ช่วยให้ผู้สอนสามารถเลือกใช้เครื่องมือและกลยุทธ์ที่เหมาะสมเพื่อปรับปรุงกระบวนการเรียนการสอนให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้นในยุคดิจิทัล โดยเฉพาะในกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม ซึ่งจะช่วยสร้างประสบการณ์การเรียนรู้ที่มีคุณภาพและมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นในยุคดิจิทัลนี้

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
รันศรี เ., อู่เงิน น., ช่อประพันธ์ อ., จารุโณปถัมภ์ ม., ประสิทธิศุภพร ส., & โชคชัยรัชดา เ. (2024). การพัฒนานวัตกรรมทางการสอนสังคมศึกษาเพื่อนักศึกษาวิชาชีพครูยุคดิจิทัล. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 21(3), 3–13. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edu-rmu/article/view/275964
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

จิตติรัตน์ แสงเลิศอุทัย. (2564). การพัฒนานวัตกรรมการจัดการเรียนรู้: บทเรียนออนไลน์. วารสารวิจัยและพัฒนาหลักสูตร, 11(2), 1-7.

ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2559). 80 นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ (พิมพ์ครั้งที่ 6). พีบาลานซ์ดีไซด์แอนปริ้นติ้ง.

ชานนท์ โกมลมาลย์. (2561). นวัตกรรมทางสังคมเพื่อขับเคลื่อนสุขภาวะโดยการมีส่วนร่วมของเด็กและเยาวชน. วารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์, 26(1), 142.

พระมหาอภิพงค์ ภูริวฑฺฒโน (คำหงษา), พระมหาโยธิน มหาวีโร (มาศสุข), พระมหาฉัตรชัย ธมฺมวรเมธี (ทันบาล), พระสิทธิชัย คมฺภีโร (รินฤทธิ์) และพระมหาอานนท์ อานนฺโท (ศรีชาติ). (2564). นวัตกรรมเปลี่ยนการเรียนการสอนสังคมศึกษา. วารสารพุทธสังคมวิทยาปริทรรศน์, 6(3), 48-61.

พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2559). เทคนิคการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พิษณุ ฟองศรี. (2558). การเขียนรายงานการวิจัยชั้นเรียน (พิมพ์ครั้งที่ 10). บริษัท ด่านสุทธาการพิมพ์ จำกัด.

ราชกิจจานุเบกษา ฉบับกฤษฎีกา. (2553). “พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 ฉบับแก้ไข เพิ่มเติม พ.ศ. 2553.” ใน ราชกิจจานุเบกษา ฉบับกฤษฎีกา. กรุงเทพมหานคร: ราชกิจจานุเบกษา ฉบับกฤษฎีกา.

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. (ออนไลน์). http://www.royin.go.th/dictionary/

สุทธิพร ลีเจริญ. (2565). แนวทางการพัฒนานวัตกรรมการเรียนรู้ในกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษาศาสนาและวัฒนธรรมในโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8 จังหวัดกาญจนบุรี [วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สุวิมล ว่องวาณิช. (2555). การวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียน (พิมพ์ครั้งที่ 16). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วารีรัตน์ แก้วอุไร. (2560). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียนสู่สังคมแห่งคุณธรรม ภูมิปัญญาและการเรียนรู้. มหาวิทยาลัยนเรศวร.

วิชัย วงษ์ใหญ่ และ มารุต พัฒผล. (2563). New normal ทางการเรียนรู้. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

พรศิริ สังข์ทอง. (2561). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการทำงานเป็นทีมด้วยการจัดการเรียนรู้แบบโครงงานร่วมกับบทเรียนออนไลน์ รายวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ 6 สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วารสารวิชาการ มทร. สุวรรณภูมิ, 3(1), 14-29.

อัจศรา ประเสริฐสิน, เทพสุดา จิวตระกูล และ จอย ทองกล่อมศรี. (2560). การศึกษาแนวทางการจัดการนวัตกรรมทางการศึกษาไปใช้ในการพัฒนาการเรียนการสอน. วารสารบรรณศาสตร์ มศว. 10(2), 78-90.

Kay, K. (2011). Seven steps to becoming a 21st century school or district. Retrieved February 20, 2020, Retrieved from https://www.edutopia.org/blog/21st.