การสร้างแบบทดสอบทักษะการโยนลูกเซปักตะกร้อ สำหรับนักศึกษาสาขาวิชาพลศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียน โดยมีวัตถุประสงค์ เพื่อสร้างและหาคุณภาพของแบบทดสอบ และเพื่อสร้างเกณฑ์ปกติของทักษะการโยนลูกเซปักตะกร้อ สำหรับนักศึกษาสาขาวิชาพลศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักศึกษาวิชาพลศึกษาชั้นปีที่ 3 ที่เรียนในรายวิชาทักษะและการสอนตะกร้อและเซปักตะกร้อ จำนวน 60 คน เป็นชาย 51 คน หญิง 9 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ครั้งนี้ คือ แบบทดสอบทักษะการโยนลูกเซปักตะกร้อที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น หาคุณภาพของเครื่องมือ ด้านความตรงตามเนื้อหา จากการประเมินโดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 3 ท่าน ด้านความเชื่อมั่น โดยใช้วิธีการทดสอบซ้ำ และด้านความเป็นปรนัย โดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 2 ท่าน ตรวจให้คะแนนผู้เข้ารับการทดสอบสร้างเกณฑ์ปกติของทักษะการโยนลูกเซปักตะกร้อโดยใช้คะแนนทีปกติ
ผลการวิจัย พบว่า แบบทดสอบทักษะการโยนลูกเซปักตะกร้อ ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น มีความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา (IOC) เท่ากับ 1.00 มีความเชื่อมั่น (r) เท่ากับ 0.91 มีความเป็นปรนัย (r) เท่ากับ 1.00 อยู่ในเกณฑ์ดีมาก และมีเกณฑ์ปกติ 5 ระดับ ประกอบด้วย ทักษะดีมาก ทักษะดี ทักษะปานกลาง ทักษะต่ำ และทักษะต่ำมาก สามารถนำไปใช้ทดสอบทักษะการโยนลูกเซปักตะกร้อ ในนักศึกษาสาขาวิชาพลศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อกำหนดเบื้องต้นที่ผู้นิพนธ์(ผู้ส่งบทความ) ควรทราบ
1. ผู้นิพนธ์ที่ประสงค์จะลงตีพิมพ์บทความกับวารสาร ตั้งแต่เดือนมกราคม 2563 เป็นต้นไป ให้ใช้รูปแบบใหม่ (Template 2563) โดยสามารถดูตัวอย่างได้ที่เมนู GUIDELINES
2. จะตีพิมพ์และเผยแพร่ได้ ต้องผ่านการประเมินจากผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review)
3. การประเมินบทความโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) เป็นแบบ Double Blind
4. การอ้างอิงบทความใช้หลักเกณฑ์ APA (American Psychological Association) คลิก
5. บทความถูกปฏิเสธการตีพิมพ์ ไม่ผ่านการประเมิน ผู้นิพนธ์ขอยกเลิกเองหรือชำระเงินก่อนได้รับการอนุมัติ ทางวารสารไม่มีนโยบายการคืนเงิน
เอกสารอ้างอิง
กรมพลศึกษา. (2555). คู่มือผู้ฝึกสอนกีฬาเซปักตะกร้อ (พิมพ์ครั้งที่ 2). องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก ในพระบรมราชูปถัมภ์.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). แนวปฏิบัติการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
จักรดาว โพธิแสน. (2560). การสร้างแบบทดสอบทักษะเซปักตะกร้อเฉพาะตำแหน่งสำหรับนักศึกษา สาขาวิชาพลศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. วารสารครุศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 14(2), 296-311.
บุญส่ง โกสะ. (2547). การวัดผลและประเมินผลทางพลศึกษา. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พิชิต ภูติจันทร์. (2547). การทดสอบและการประเมินผลทางพลศึกษา. โอเดียนสโตร์.
วิริยา บุญชัย. (2523). การทดสอบและวัดผลทางพลศึกษา. ไทยวัฒนาพานิช.
สุพิตร สมาหิโต. (2530). หลักและวิธีการสอนพลศึกษา. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
อภิชาติ ดีไม่น้อย, สมชาย เศรษฐจำนง, ศาสตราวิทย์ วงศ์บุตรลีวัฒนา, สิวะโรจ วรรณจันทร์, จิรวัฒน์ เย็นใส, มนตรี เตียนพลกรัง และ ณพงษ์ ร่มแก้ว. (2566). การสร้างแบบทดสอบทักษะพื้นฐานกีฬาเซปักตะกร้อ สำหรับนักศึกษาสาขาวิชาพลศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 20(2), 161-172.
อภิชาติ ดีไม่น้อย. (2568). ทักษะและการจัดการเรียนรู้ตะกร้อและเซปักตะกร้อ (SKILLS AND LEARNING MANAGEMENT OF TAKRAW AND SEPAKTAKRAW). โอ. เอส. พริ้นติ้ง เฮาส์.
Barrow and McGee. (2000). Barrow & McGee’s practical measurement and assessment (5th ed.). Lippincott Williams & Wilkins.
Henry Harrison Clark. (1976). Application of Measurement to Health and Physical Education (5th ed.). New Jersey: Prentice-Hall Inc, 1976.
Johnson and Nelson. (1974). Basics Concepts in Test and Evaluation: Practice Measurement for Evaluation in Physical Education. Minnesota: Burgess Publishing.
Kirkendall, D.R., J.J Gruber and R.E. Johnson. (1987). Measurement and Evaluation for Physical Education. Illinois: Human Kineties Publisher.
Meryers, C.r. and E.T. Blesh. (1962). The Value of Measurement in Physical Education. Measurement in Physical Education. New York: The Ronald Pres Company.
