ผลการจัดกิจกรรมค่ายวิทยาศาสตร์สะเต็มศึกษานอกห้องเรียนตามแนวทางการผลิตและพัฒนาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏ (PTRU Model) ของนักศึกษาสาขาวิชาวิทยาศาสตร์ทั่วไป มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสมรรถนะการบูรณาการศาสตร์สู่การสอนของนักศึกษาครูวิทยาศาสตร์ ผ่านการจัดค่ายวิทยาศาสตร์สะเต็มศึกษานอกห้องเรียน 2) ศึกษาความสามารถในการจัดค่ายวิทยาศาสตร์ ด้านการออกแบบ วางแผน และดำเนินกิจกรรม และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการจัดค่ายวิทยาศาสตร์สะเต็มศึกษานอกห้องเรียน กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาสาขาวิชาวิทยาศาสตร์ทั่วไป ชั้นปีที่ 1-3 จำนวน 32 คน ได้มาโดยวิธีเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดกิจกรรมค่ายวิทยาศาสตร์สะเต็มศึกษานอกห้องเรียน 2) แบบประเมิน สมรรถนะการบูรณาการศาสตร์สู่การสอนของนักศึกษาครูวิทยาศาสตร์ 3) แบบประเมินความสามารถในการจัดค่ายวิทยาศาสตร์ ด้านการออกแบบ วางแผน และดำเนินกิจกรรม และ 4) แบบสอบถามความพึงพอของนักศึกษาที่มีต่อการจัดค่ายวิทยาศาสตร์สะเต็มศึกษานอกห้องเรียน วิเคราะห์ข้อมูลโดย ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบค่าที (t-test) แบบ Dependent
ผลการวิจัย พบว่า นักศึกษาครูวิทยาศาสตร์มีสมรรถนะการบูรณาการศาสตร์สู่การสอนหลังเข้าค่ายวิทยาศาสตร์สะเต็มศึกษานอกห้องเรียน สูงกว่าก่อนเข้าค่ายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ความสามารถด้านการจัดค่ายวิทยาศาสตร์สะเต็มศึกษานอกห้องเรียน โดยรวมอยู่ในระดับมาก (x̅=4.47, S.D.=0.54) และความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการจัดค่ายวิทยาศาสตร์สะเต็มศึกษานอกห้องเรียน โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (x̅=4.45, S.D.=0.49)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อกำหนดเบื้องต้นที่ผู้นิพนธ์(ผู้ส่งบทความ) ควรทราบ
1. ผู้นิพนธ์ที่ประสงค์จะลงตีพิมพ์บทความกับวารสาร ตั้งแต่เดือนมกราคม 2563 เป็นต้นไป ให้ใช้รูปแบบใหม่ (Template 2563) โดยสามารถดูตัวอย่างได้ที่เมนู GUIDELINES
2. จะตีพิมพ์และเผยแพร่ได้ ต้องผ่านการประเมินจากผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review)
3. การประเมินบทความโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) เป็นแบบ Double Blind
4. การอ้างอิงบทความใช้หลักเกณฑ์ APA (American Psychological Association) คลิก
5. บทความถูกปฏิเสธการตีพิมพ์ ไม่ผ่านการประเมิน ผู้นิพนธ์ขอยกเลิกเองหรือชำระเงินก่อนได้รับการอนุมัติ ทางวารสารไม่มีนโยบายการคืนเงิน
เอกสารอ้างอิง
กิตติยา รัศมีแจ่ม, รุ่งนภา ตั้งจิตรเจริญกุล และ ศิโรจน์ ผลพันธิน์. (2566). สมรรถนะในยุคการเปลี่ยนแปลงของนักศึกษาวิชาชีพครู. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 10(2), 301-318.
โกมินทร์ บุญชู และ อุไรวรรณ ปานทโชติ. (2568). ผลของการจัดกิจกรรมค่ายคณิตศาสตร์ โดยใช้สะเต็มศึกษาที่ส่งเสริมทักษะความคิดสร้างสรรค์ สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษาตอนปลาย. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์, 8(2), 25-36.
คงศักดิ์ วัฒนะโชติ และ วัฒนาพร ดวงดีวงศ์. (2566). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ค่ายวิทยาศาสตร์ตามแนวคิดสะเต็มศึกษา สำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารสหศาสตร์ ศรีปทุม ชลบุรี (Online), 9(3),84-97.
ชญานี ขัตติยะมาน. (2568). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบบูรณาการค่ายวิทยาศาสตร์ หน่วยการเรียนรู้ โลกของพืช โดยใช้รูปแบบ I2S2P เพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ และความคงทน ในการเรียนรู้ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 25(1), 48-59.
ชลธิชา การีซอ และ ธีรภัทร กุโลภาส. (2562). แนวทางการพัฒนาครูโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาตามแนวคิดการรับรู้ความสามารถของตนเองของครู. Educational Management and Innovation Journal, 2(1), 38-52.
ฑิตยา สิทธิโสภาสกุล. (2567). การพัฒนารูปแบบการผลิตนักศึกษาครูสู่ครูมืออาชีพของมหาวิทยาลัยราชภัฏ. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 9(1), 109-123.
ดวงจันทร์ แก้วกงพาน, ชิสาพัชร์ ชูทอง และ ละมาย จันทะขาว. (2564). กระบวนทัศน์ใหม่: การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ในห้องเรียนสู่การบริการสังคมสำหรับนักศึกษาครูวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 40(1), 62-78.
ดวงใจ ชนะสิทธิ์ และ อรพรรณ ตู้จินดา. (2568) ได้ศึกษาการพัฒนาสมรรถนะนักศึกษาวิชาชีพครูชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม. วารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์, 8(1), 342-354.
ดวงพร อุ่นจิตต์, ศรวัส ศิริ, ปริตต์ สายสี, เบญจมาศ พุทธิมา, สมิต ค่อยประเสริฐ และ สมชาย เมืองมูล. (2567). การศึกษาผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ด้วยการบริการสังคมเพื่อพัฒนาทักษะวิศวกรสังคมของนักศึกษาสาขาวิชาการประถมศึกษา. วารสารสถาบันวิจัย, 11(1), 19-32.
ทิศนา แขมมณี. (2556). ศาสตร์การสอนองค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 16). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทัศนา ประสานตรี. (2555). การพัฒนารูปแบบความเป็นครูของนักศึกษา มหาวิทยาลัยนครพนม. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 2(3), 25-32.
ไทยรีฟอร์ม. (2556). เปิด 6 อุปสรรคการทำงานของครูไทย. (24 มีนาคม 2568), จาก https://www.isranews.org/content-page/item/18823
นิวัตต์ น้อยมณี. (2560). ผมคิดและเชื่ออย่างนี้. จามจุรีโปรดักท์.
นันทิดา ศรีเปารยะ. (2565). สร้างแรงบันดาลใจในชีวิต ด้วยวิทยาศาสตร์นอกห้องเรียน. (1 กรกฎาคม 2568), จาก https://www.educathai.com/knowledge/articles/648
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 7). สุวีริยาสาส์น.
บุญชม ศรีสะอาด. (2559). แก่นคติแนวคิดเสริมสร้างพลัง. ตักศิลาการพิมพ์.
ปริญา ปริพุฒ. (2567). การรับรู้ความสามารถในการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อออกแบบการเรียนรู้ของครูในโครงการพัฒนานวัตกรทางการศึกษาเพื่อพัฒนาท้องถิ่นโดยใช้สมรรถนะเป็นฐาน. วารสารครุทรรศน์, 4(2), 37-49.
ปิยะพัชร์ คล้ำจีน และ ศิราณี จุโฑปะมา. (2568). จิตวิญญาณความเป็นครูของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 14(1), 169-182.
ยุทธนา พันธ์มี. (2567). การพัฒนาสมรรถนะเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษา ด้วยการเรียนการสอนแบบไฮบริด ของนักศึกษาหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏ. วารสาร มจร กาญจนปริทรรศน์, 4(3), 443-457.
วิภารัตน์ อิ่มรัมย์, วิไลวรรณ ศิริเมฆา, ธนากร เทียมทัน, กัลยา พวงมะลิ, สุทิศา โขงรัมย์ และ ชนิสรา ไกรสีห์. (2567). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างสมรรถนะครูปฐมวัยด้านการออกแบบและพัฒนาหลักสูตรระดับชั้นเรียนแบบเด็กนักวิจัยเพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัย. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ, 6(3), 713-730.
วัลภา นิลเขต, ปทิตตา ปิยสกุลเสวี, อัญมณี เมามีจันทร์, อภิรักษ์ อภิธนา และ พัชณัษฐ์ เสือนวม. (2565). STAR: คุณลักษณะสำคัญของครูกับการจัดการหลักสูตรฐานสมรรถนะ. วารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 8(1), 439-453.
ศิรภัสสร์ อินทรพาณิชย์, ดนัย ศิริบุรี และ ลักขณา สุกใส. (2568). การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบเกี่ยวกับพฤติกรรมการสอนคอมพิวเตอร์ เพื่อพัฒนาสมรรถนะ PTRU ของครูในยุคดิจิทัล. วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร, 8(1), 147-162.
สภาคณบดีคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏ. (2567). เครื่องมือประเมินสมรรถนะนักศึกษาครู ตามรูปแบบการผลิตครูฐานสมรรถนะ PTRU Model. (1 กรกฎาคม 2568), จาก https://drive.google.com/file/d/1nQpig7RUmKNNfcvxZQebJOyS8MRQ3HWh/view?usp=sharing
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2550). แนวการจัดกิจกรรมค่ายวิทยาศาสตร์. องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).
สุธน วงค์แดง. (2566). การจัดการเรียนรู้แบบบริการสังคม: การพัฒนานักศึกษาวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยราชภัฏสู่การพัฒนาท้องถิ่นที่ยั่งยืน. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ, 12(2), 12-27.
สุภัทรา คงเรือง และ ณฐมนต์ คมขำ. (2563). การศึกษาผลการจัดการเรียนรู้การจัดค่ายวิทยาศาสตร์สำหรับเด็กที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการคิดวิจารณญาณของนักศึกษาสาขาการศึกษาปฐมวัย. วารสารการจัดการทางการศึกษาปฐมวัย, 2(2), 27-34.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2550). นานาทัศนะในการวิจัยประเมินผลคุณภาพของคนไทย: ดี เก่ง และมีความสุข. วี.ที.ซี. คอมมิวนิเคชั่น.
สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน. (2557). การยกระดับครูไทยในศตวรรษที่ 21. สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน.
Ferreira, H. S., & Pereira, H. (2023). Educação Profissionalizante e o Impacto do Preparo Profissional na Transformação do Desenvolvimento Econômico Regional. Revista Científica Multidisciplinar Viabile, 2(2), 1-15.
Kelley, T. R., & Knowles, J. G. (2016). A conceptual framework for integrated STEM education. International Journal of STEM Education, 3(1), 1-11.
Romine, S. (1974). Student and Faculty Perception of an Effective University Instructional Climates. The Journal of Educational Research, 68(4), 139-143.
