การพัฒนาเครือข่ายโรงเรียนพัฒนาหลักสูตรรับมือโควิด-19 และแผ่นดินไหวเชียงราย ที่เน้นสมรรถนะ ด้วยรูปแบบผสมผสานร่วมกับเครือข่ายในพื้นที่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาเครือข่ายโรงเรียนพัฒนาหลักสูตรรับมือโควิด-19 และแผ่นดินไหวเชียงราย ที่เน้นสมรรถนะ ด้วยรูปแบบผสมผสานร่วมกับเครือข่ายในพื้นที่ 2) ถอดบทเรียนผลการพัฒนาเครือข่ายโรงเรียน ดำเนินการวิจัยด้วยกระบวนการวิจัยและพัฒนา 3 ระยะ ได้แก่ ระยะที่ 1 พัฒนาเครือข่ายโรงเรียนพัฒนาหลักสูตร กลุ่มเป้าหมายเป็นครู 3 โรงเรียน จำนวน 55 คน ระยะที่ 2 โรงเรียนเครือข่ายนำหลักสูตรไปใช้กับนักเรียนกลุ่มเป้าหมาย จำนวน 109 คน และระยะที่ 3 ถอดบทเรียนผู้บริหาร ตัวแทนครู ตัวแทนนักเรียน และครูพี่เลี้ยง จำนวน 15 คน ผลการวิจัย พบว่า
1. เกิดเครือข่ายโรงเรียนพัฒนาหลักสูตรรับมือโควิด-19 และแผ่นดินไหวที่เน้นสมรรถนะเพิ่มขึ้น 3 โรงเรียน รวมกับ เครือข่ายเดิมเป็น 8 โรงเรียน ครูมีความรู้ในการพัฒนาหลักสูตรหลังการฝึกอบรมสูงกว่าก่อนการฝึกอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ครูมีความสามารถในการพัฒนาหลักสูตร และความสามารถในการออกแบบกิจกรรมการเรียนรู้รับมือโควิด-19 และแผ่นดินไหวที่เน้นสมรรถนะอยู่ในระดับดี นักเรียนมีความรู้ในการรับมือโควิด-19 และแผ่นดินไหวหลังเข้าร่วมหลักสูตรสูงกว่าก่อนเข้าร่วมหลักสูตรอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 มีทักษะในการรับมือโควิด-19 และแผ่นดินไหวอยู่ในระดับพอใช้ และมีความตระหนักในการเตรียมความพร้อม อยู่ในระดับมากที่สุด
2. โรงเรียนเครือข่ายได้นวัตกรรมหลักสูตรภัยพิบัติที่เน้นการปฏิบัติ เหมาะกับบริบท และมีความยืดหยุ่นในการนำไปใช้ ปัจจัยความสำเร็จเกิดจาก 1) ความพร้อมของแพลตฟอร์มองค์ความรู้จากคณะนักวิจัย 2) การประสานพลังกันของทั้งคณะนักวิจัย ครูพี่เลี้ยง และเครือข่ายในพื้นที่ในการพัฒนาโรงเรียนที่สอดคล้องกับวัฒนธรรมการทำงานของครูแต่ละโรงเรียน 3) ผู้บริหารมีวิสัยทัศน์ สร้างทีมนำ ทีมตามในการพัฒนาหลักสูตร 4) การมองเห็นประโยชน์ร่วมกันของผู้บริหาร และครูที่มีต่อการโรงเรียน นักเรียน และชุมชน และ 5) ความยืดหยุ่น ความเป็นกัลยาณมิตร ความไว้วางใจ การสื่อสารเชิงบวกระหว่างคณะนักวิจัย ครูพี่เลี้ยง ผู้บริหาร และครูในโรงเรียนเครือข่าย
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารศึกษาศาสตร์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
References
Baker-Doyle, K. J. (2021). Transformative teachers: Teacher leadership and learning in a connected world. Harvard Education Press.
Bowers, B. (1991). Teacher Involvement in Curriculum Development. Research Roundup, 7(3), 1-4.
Chang, T. C., & Lin, W. (2012). Building Networks of Disaster Preparedness Schools in Taiwan. Society for Social Management Systems Internet Journal, 8.
Chongsatityoo, J., & Chittchang, A. (2013). Local network power. Bangkok: The Thailand Research Fund.
Consortium for Disaster Education Indonesia. (2011). A Framework of School-Based Disaster Preparedness. Retrieved December 10, 2014, from http://www.preventionweb.net/.../26013_26008aframeworkofschool
Eshtehardi, R. (2014). Pro-ELT; A teacher training blended approach. Advances in Language and Literary Studies, 5(5), 106-110.
Fielding, M., Bragg, S., Craig, J. E., Cunningham, I., Eraut, M. R., Gillinson, S., . . . Thorp, J. (2005). Factors influencing the transfer of good practice. Retrieved May 5, 2020, from https://www.dera.ioe.ac.uk/21001/1/RR615.pdf
Franzoni, S., & Gennari, F. (2013). School Networks and Sustainable Development. Symphonya. Emerging Issues in Management, 2, 32–46. DOI: 10.4468/2013.2.03franzoni.gennari
Freeman, R., & Bunting, G. (2003). A child-to-child approach to promoting healthier snacking in primary school children: a randomised trial in Northern Ireland. Health Education, 103(1), 17-27.
Ghazi, O. M., Fauzan, N. M., Evi, H. A. E. R. A. N. I., & Dicky, M. U. S. L. I. M. (2017). Disaster Awareness Campaign of Indonesian Boy Scout Gerakan Pramuka for Students in Bandung, West Java, Indonesia. In Proceedings of the 2nd Join Conference of Utsunomiya University andUniversitas Padjadjaran Nov. 24, 2017 (pp. 42-47). Utsunomiya University.
Hargreaves, D. H. (2003). Education epidemic: Transforming secondary schools through innovation networks. Retrieved from https://www.demos.co.uk/files/educationepidemic.pdf
Hutanuwat, N., & Hutanuwat, N. (2003). Community organization development. Bangkok: Community Organization Development Institute.
Jantakoon, J. (2021). The Development of Local Earthquake Disaster Curriculum for School in the Earthquake Risk Zones Through Knowledge Management. Journal of Education Naresuan University, 23(1), 384-398.
Jantakoon, J., & Thanaphatchottiwat, S. (2021). The Development of School Network for Developing Local Earthquake Curriculum in Chiangrai Province. Journal of Education Naresuan University, 23(3), 395-410.
Katz, S., Earl, L., Ben Jaafar, S., Elgie, S., Foster, L., Halbert, J., & Kaser, L. (2008). Learning networks of schools: The key enablers of successful knowledge communities. McGill Journal of Education, 43(2), 111-137.
Kaewurai, W., Klineam, C., Kaewurai, R., & Khongcharoen, P. (2019). A Development of Teacher’s Networkin Developing Learning Activities to Enhance Creativity and Innovation Skills of Students. Journal of Graduate Studies in Northern Rajabhat Universities, 9(2), 77-92.
Koedpho, P., & Jantakoon, J. (2022). The effect of the club learning activities arrangement to prevent the epidemics based on the child-to-child approach which influences knowledge and awareness on preparedness for an epidemic of lower secondary students. Journal of Buddhist Education and Research, 8(1), 252-266.
Kultanan, P., Methapatra, P., Stirayakorn, P., & Tiantong, M. (2011). The Development of Blended Teachers Training Model in Classroom Research. Rajabhat Maha Sarakham University Journal, 5(2), 97-115.
Lakthorng, K., & Kidrakarn, P. (2021). The Development of a Mixed Training Model Based on Self-Directed Learning Principles to Enhance Digital Literacy Competencies for Teachers in the Office of Basic Education Commission. Journal of Humanities and Social Sciences Nakhon Phanom University, 11(2), 197-209.
Lee, J. (2010). Design of blended training for transfer into the workplace. British Journal of Educational Technology, 41(2), 181-198.
Martin, D., & Saif, P. (1985). Curriculum Change from the Grass Roots. Journal of Curriculum Studies, 7(3), 22-26.
Mutch, C. (2014). The role of schools in disaster preparedness, response and recovery: what can we learn from the literature? Pastoral Care in Education, 32(1), 5-22.
Nicholls, A., & Nicholls, S. H. (1978). Developing a curriculum. A practical guide. London. Allen & Unwin.
Office of the Education Council. (2020). Competency-Based Active Learning Management. Bangkok: 21 Century.
Office of the National Economic and Social Development Council. (2021). The Special Master Plan under the National Strategy as a Result of the COVID-19 Situation (2021-2022). Retrieved December 15, 2021, from http://nscr.nesdc.go.th/cpcovid/
Pambudi, D. I., & Ashari, A. (2019). Enhancing role of elementary school in developing sustainable
disaster preparedness: a review with some examples from disaster-prone areas of Merapi. In IOP Conference Series: Earth and Environmental Science (Vol. 271, No. 1, p. 012016). IOP Publishing.
Phujaroen, W. (2021). Don’t Just Be Afraid, Unite to Proactively Fight COVID-19. Retrieved July 20, 2021, from https://www.youtube.com/watch?v=ntdC03J5K6g
Plan International. (2018). Plan International has initiated a model city project in Chiang Rai to educate youth on disaster preparedness. Naewna.
Pulnitiporn, A. (2005). Cardiopulmonary Resuscitation (CPR) training manual. (n.p.)
Seismological Bureau. (2014). Chiang Rai earthquake report. Retrieved July 10,2014, from http://www.seismology.tmd.go.th/.../seismo-doc-140470345
Smith, J. (2024). A Teacher’s Guide to Disaster Risk Reduction: Stay Safe and Be Prepared. Education Press.
Stott, A., Jopling, M., & Kilcher, A. (2006). How do school-to-school networks work. Nottingham: NCSL.
Taba, H. (1962). Curriculum development theory and practice. New York: Harcourt, Brace and Word.
Thai Health Promotion Foundation. (2020). Thailand is closely monitoring patients infected with the coronavirus. Retrieved December 15, 2020, from https://www.thaihealth.or.th/Content/51158
The Centre for Research on the Epidemiology of Disasters. (2010). Disaster type and impact. Retrieved May 10, 2011, from http://www.housingreconstruction.org/.../Disaster%20Types%
van den Akker, J., et al. (2009). Curriculum in development. Netherlands Institute for Curriculum Development (SLO), Enschede, the Netherlands.
Wisner, B. (2006). Let Our Children Teach Us! A Review of the Role of Education and Knowledge in Disaster Risk Reduction. Books for Change: Bangalore
Wright, R. (1985). Motivating Teacher Involvement in Professional Growth Activities. Canadian Administrator, 24(5), 1-6.
Young, J. H. (1988). Teacher Participation in Curriculum Development: What Status Does It have? Journal of Curriculum & Supervision, 3(2), 109-121.
Zahedi, S., Bryant, C. L., Iyer, A., & Jaffer, R. (2021). Professional learning communities at a primary and secondary school network in India. Asia Pacific education review, 22(2), 291-303.