การพัฒนาศักยภาพการจัดการเกษตรของพุทธยุวเกษตรกรสู่ความมั่นคงของเศรษฐกิจชุมชนในอีสานใต้
คำสำคัญ:
การจัดการเกษตร, พุทธยุวเกษตรกร, ความมั่นคงของเศรษฐกิจ, ชุมชนอีสานใต้บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) เสริมสร้างพุทธยุวเกษตรกรให้มีทักษะความรู้ด้านการเกษตร 2) พัฒนาพุทธยุวเกษตรกรด้านการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่สอดคล้องกับท้องถิ่น โดยวิธีวิจัยเชิงปฏิบัติการ กลุ่มตัวอย่างคือ พุทธยุวเกษตรกร ได้แก่ 1) วิทยาลัยสงฆ์บุรีรัมย์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย 2) ชุมชนวัดตาไก้พลวง ตำบลหนองกง อำเภอนางรอง จังหวัดบุรีรัมย์ และ 3) ชุมชนวัดปราสาทสูง ตำบลห้วยราชา อำเภอห้วยราช จังหวัดบุรีรัมย์ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 40 รูป/คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือสถิติเชิงพรรณนา
ผลการวิจัย พบว่า
- การเสริมสร้างพุทธยุวเกษตรกรให้มีทักษะความรู้ด้านการเกษตร ได้รับการถ่ายทอดจากบรรพบุรุษ และได้รับความรู้เพิ่มเติมจากโรงเรียน การผลิตอาหารหรือประกอบอาหารจากวัตถุดิบในสวน มีการถนอมอาหาร การแปรรูปผลผลิตเกษตร การจัดการบ้านเรือน และการปรับปรุงสภาพแวดล้อมภายในบ้านและสวนให้สะดวกต่อการใช้ประโยชน์
- พัฒนาพุทธยุวเกษตรกรด้านการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่สอดคล้องกับท้องถิ่น การพัฒนาพุทธยุวเกษตรกรด้านเคหกิจเกษตรที่สอดคล้องกับท้องถิ่นบนพื้นฐานของหลักการเรียนรู้และหลักการมีส่วนร่วม โดยใช้ระบบส่งเสริมการเกษตรที่มีการปรับปรุงให้เหมาะสม ให้พุทธยุวเกษตรกรสามารถวิเคราะห์ตนเอง กำหนดแผนธุรกิจของตนเอง คือ การพัฒนาคุณภาพประชาชน การใช้มาตรการทางสังคมและกฎหมาย ส่งเสริมให้ประชาชนในท้องถิ่นได้มีส่วนร่วมในการอนุรักษ์ช่วยกันดูแลรักษาให้คงสภาพเดิม ส่งเสริมการศึกษาวิจัย และการกำหนดนโยบายและวางแนวทางของรัฐบาล
Downloads
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. แผนพัฒนาการเกษตร ในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11 (พ.ศ. 2555 – 2559). สำนักนโยบายและแผนพัฒนาการเกษตร สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร ตุลาคม 2554: ก.
คณะกรรมการบูรณาการนโยบายพัฒนาภาค (ก.บ.ภ.). แผนพัฒนาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ พ.ศ.2560- 2565 (ฉบับทบทวน). มติ ก.บ.ภ. ครั้งที่ 2/2562 วันที่ 2 ธันวาคม 2562: หน้า 4-5
คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2566). แนวทางการพัฒนาเกษตรกรไทยสู่การเป็น เกษตรกรอัจฉริยะในยุคไทยแลนด์ 4.0 บ้านลำแดง ตำบลหันตะเภา อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 8(1): 70 – 85.
ฉัฐสิณี หาญกิตติชัย และ ชาตรี บุญนาค. (2563). การพัฒนาเกษตรกรและองค์กรเกษตรกรสู่การเป็นเกษตรกรปราดเปรื่อง และองค์กรเกษตรกรต้นแบบ. วารสารเกษตร มสธ, 2(1): 97-108.
วนารัตน์ คำกล่อมใจ. (2557). การจัดกระบวนการเรียนรู้กลุ่มยุวเกษตรกรแบบมีส่วนร่วม กรณีศึกษา โรงเรียนชุมชนทมป่าข่า ตำบลทมนางาม อำเภอโนนสะอาด จังหวัดอุดรธานี. รายงานการวิจัย. กลุ่มยุทธศาสตร์และการปฏิรูปที่ดิน สำนักงานการปฏิรูปที่ดินจังหวัดอุดรธานี.
สดศรี ทุมมาเกตุ. จินดา ขลิบทอง และเฉลิมศักดิ์ ตุ้มหิรัญ. แนวทางการส่งเสริมดานเคหกิจเกษตรสำหรับ กลุ่มแม่บ้านเกษตรกรในจังหวัดฉะเชิงเทรา. การประชุมเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ครั้งที่ 6. (มปป).
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). รายงานวิเคราะห์สถานการณ์ความยากจนและความเหลี่อมล้ำของประเทศไทย ปี 2564. กองพัฒนาข้อมูลและตัวชี้วัดสังคม.
อมรพิมล พิทักษ์ และ พีรเทพ รุ่งคุณากร. (2564) แนวทางการพัฒนาเกษตรสู่การเป็นผู้ประกอบการธุรกิจเกษตร. วารสารวิจัยราชภัฏกรุงเก่า, 8(1): 17 – 24.
เอกชัย พุมดวง. (2557). กระบวนการเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นแบบมีส่วนร่วมตามแนวเศรษฐกิจชุมชน ของกลุ่มอาชีพใน ตำบลโคกโคเฒ่า อำเภอเมือง จังหวัดสุพรรณบุรี. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏ สวนดุสิต :กรุงเทพฯ.
Modernfarm. Young Smart Farmer คืออะไร?. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.mitrpholmodernfarm.com/news/2020/04/young-smart-farmer-คืออะไร. สืบค้นเมือ 15 เมษายน 2566.
