การศึกษาแนวทางการพัฒนาคลินิกให้คำปรึกษาด้านจิตสังคมในศาลเยาวชนและครอบครัว

Main Article Content

ราชภูมิ ตันติธีระศักดิ์
อารณีย์ วิวัฒนาภรณ์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาอุปสรรคการดำเนินงานของผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการดำเนินการคลินิกให้คำปรึกษาด้านจิตสังคมและเสนอแนวทางการพัฒนาคลินิกให้คำปรึกษาด้านจิตสังคมในศาลเยาวชนและครอบครัวให้มีประสิทธิภาพ โดยใช้ระเบียบวิธี การวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกจากบุคลากรที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการปฏิบัติงานคลินิกฯ โดยตรงและเครือข่ายเป็นผู้ให้ข้อมูล จำนวน 10 คน และการสนทนากลุ่มกับผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในเชิงนโยบายและการบริหารงานด้านคลินิกฯ จำนวน 5 คน รวม ทั้งสิ้น 15 คน


ผลการวิจัย พบว่า ปัญหาอุปสรรคการดำเนินงานในการดำเนินการคลินิกให้คำปรึกษาด้านจิตสังคมในศาลเยาวชนและครอบครัว ได้แก่ 1) ด้านงบประมาณในการดำเนินการคลินิกฯ 2) การทำงานที่ซ้ำซ้อนของคลินิกฯ กับศูนย์ให้คำปรึกษาแนะนำและประสานการประชุม เพื่อแก้ไข บำบัด ฟื้นฟู เด็ก เยาวชนและครอบครัวของศาลเยาวชนและครอบครัว 3) ด้านความรู้ความเข้าใจของบุคลากรเกี่ยวกับคลินิกฯ 4) ด้านการสื่อสารกันระหว่างหน่วยงานภายในและภายนอก และแนวทางการพัฒนาคลินิกฯ ให้มีประสิทธิภาพ ได้แก่ 1) แนวคิดการรวมศูนย์ให้คำปรึกษาแนะนำฯ กับคลินิกฯ 2) แนวทางการให้คลินิกฯ มีการทำงานเฉพาะทางในรูปแบบ ONE STOP SERVICE หรือการทำงานกับเครือข่ายทางสังคมด้วยวิชาชีพสังคมสงเคราะห์ 3) การขยายงานคลินิกฯ ด้วยการพัฒนาด้านเครือข่ายทางสังคม 5) การจัดประชุมหรืออบรมเกี่ยวกับการดำเนินงานคลินิกฯ 6) การให้คลินิกฯ บรรจุอยู่ในโครงสร้างของศาลเยาวชนและครอบครัวหรือกำหนดในรูปแบบของนโยบาย 7) ด้านงบประมาณการดำเนินงานคลินิกฯ การส่งเสริมให้สำนักงานศาลยุติธรรมจัดงสรรงบประมาณการดำเนินงานคลินิกให้คำปรึกษาด้านจิตสังคม 8) การเสริมการทำงานของคลินิกฯ ด้วยเครือข่าย

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ตันติธีระศักดิ์ ร., & วิวัฒนาภรณ์ อ. (2025). การศึกษาแนวทางการพัฒนาคลินิกให้คำปรึกษาด้านจิตสังคมในศาลเยาวชนและครอบครัว. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 14(2), 15–34. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/hsudru/article/view/289392
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กริช สืบสนธิ์. (2525). การสื่อสารในองค์การ. กรุงเทพมหานคร: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2543). การจัดการเครือข่ายกลยุทธ์สำคัญสู่ความสำเร็จของการปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ: ซัคเซส มีเดีย.

ธนกฤต จตุศาสตร์. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพการให้บริการของคลินิกให้คำปรึกษาด้านจิตสังคมศาลจังหวัดนนทบุรี. วารสารบัณฑิตศึกษา, 7(3), 591-601.

ธนภรณ์ พรรณราย. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากร องค์การบริหารส่วนจังหวัดสงขลา. สารนิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

นิภาพร สงคำ. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการสื่อสารภายในมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง. การค้นคว้าแบบอิสระปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สุภาภรณ์ ดำรงค์พงศ์กูร. (2561). ความสำคัญในการสร้างเครือข่ายบริการสุขภาพของโรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ. การค้นคว้าอิสระปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการเมืองการปกครองสำหรับนักบริหาร คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สถิต คำลาเลี้ยง. (2544). ประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของช่างอากาศยาน ศึกษาเฉพาะกรณีกองการบินทหารเรือ. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

Emerson, H. (1993). The twelve Principles of Efficiency. New York: The Engineering Magazine.

Robbins, S. P., & Coulter, M. (1999). Management (6thed.). New Jersey: Prentice Hall Inc.

Wiio, O. A., Goldhaber, G. M., & Yates, M. P. (1980). Organizational Communication Research: Time for Reflection? Some Conclusions from Audit and Network Studies in Different Countries: Some Conclusions from Audit and Network Studies in Different Countries. Communication Yearbook, 4(1), 83-89. doi: 10.1080/23808985.1980.11923796.