Factors Predicting the Success Regarding Promoting Grassroots Economy Development of Community: Case Studies of the Border Provinces of Northern Region, Northeastern Region and Southern Region

Main Article Content

Bu-nga Chaisuwan
Pornpan Prajaknate
Kirati Kachentawa

Abstract

The objectives of this research were to: 1) conduct lesson learned to capture factors that were successfully influenced on the grassroots economy development of community; 2) develop and verify the structural equation model that predict the success of grassroots economic development in community; and 3) investigate the direct and indirect effects among factors in the model.                                                              Mixed research methods that include qualitative and quantitative approach were utilized in this study. With the qualitative approach, focus-group discussion technique was employed to gather information from participants who were at that time leaders and members of successful community enterprises and unsuccessful community enterprise in Chiang Rai province. Regarding the quantitative approach, self-administrative questionnaires were distributed to 424 respondents residing in the bordering province of Northern region (Chiang Rai province), Northeastern region (Nakhon Phanom province) and Southern region (Songkhla province).                                                                                                                                                           The findings of qualitative approach revealed that natural, human, society, political and policy, trading, infrastructure, culture, economic and communication were important factors that promoted grassroots economy development and well-being in community. However, the results of quantitative approach partially confirmed that political, policy, trading and communication factors yielded positive indirect effects on the well-being among people in community. Moreover, financial factor had a negative indirect impact on economic system and well-being of people in the community.

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

Section
Research article

References

กรมการปกครอง. (2556). วิสาหกิจชุมชน: กลไกเศรษฐกิจฐานราก (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: ศูนย์ศึกษาเศรษฐศาสตร์การเมือง.

กรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์. (2558). กระทรวงเศรษฐกิจประสานมือบูรณาการนโยบายสร้างความเข้มแข็ง SMEs ขับ เคลื่อนเศรษฐกิจไทยจากภายในสู่ภายนอก. วันที่ค้นข้อมูล 7 กรกฎาคม 2560, จาก https://www.dbd.go.th/ewt_news.php?nid=13687

กาญจนา แก้วเทพ. (2552). สื่อเล็ก ๆ ที่น่าใช้ในงานพัฒนา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ภาพพิมพ์.

คณะอนุกรรมการยุทธศาสตร์เศรษฐกิจฐานราก. (2559). การส่งเสริมการพัฒนาระบบเศรษฐกิจฐานราก (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน (องค์การมหาชน).

ณัฐกานต์ บุญอยู่. (2559). การสื่อสารการตลาดสําหรับสินค้าชุมชน. วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี, 12(5),153-162.

ณัฐนันท์ วิริยะวิทย์. (2559). การวิจัยเรื่องการพัฒนาสื่อประชาสัมพันธ์อย่างมีส่วนร่วมของชุมชน. วารสารอิเล็กทรอนิกส์การเรียนรู้ทางไกลเชิงนวัตกรรม, 6(2), 99-109.

ไตรรัตน์ ยืนยง. (2558). รอบรู้เรื่องประชาคมอาเซียน. กรุงเทพฯ: รวมสาส์น.

ทอแสงรวี ถีถะแก้ว. (2555). ยุทธศาสตร์การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนบนวัฒนธรรม เศรษฐกิจฐานรากในพื้นที่ฝั่งตะวันออก จังหวัดปทุมธานี. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา, 4(8), 39-52.

เปิดพื้นที่เขตเศรษฐกิจพิเศษ. (2559). วันที่ค้นข้อมูล 15 ตุลาคม 2560, จาก https://www.realist.co.th/blog/เขตเศรษฐกิจพิเศษ/

พัชนี เชยจรรยา. (2560). ปัจจัยการสื่อสารและความพร้อมในการเข้าสู่ประชาคมอาเซียนของประชาชนในเขตชายแดน (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

พัชราภา สิงห์ธนสาร. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน เขตตำบลแม่วงก์ อำเภอแม่วงก์ จังหวัดนครสวรรค์. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 7(1), 57-69.

พิทยา ว่องกุล. (2556). เงิน มิใช่เป้าหมายของการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน. ใน ณรงค์ เพ็ชรประเสริฐ และพิทยา ว่องกุล. (บรรณาธิการ), วิสาหกิจชุมชน: กลไกเศรษฐกิจฐานราก (หน้า 41-70). กรุงเทพฯ: ศูนย์ศึกษาเศรษฐศาสตร์การเมือง.

เพ็ญพร ปุกหุต, พิเชษฐ์ พรหมผุย, และดุจรพี เนตรสาย. (2555). สภาพและปัญหาในการดำเนินงานกิจการวิสาหกิจชุมชน อำเภอขามสะแกแสง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล, 8-20.

ยุทธ์ ไกยวรรณ์. (2556). การวิเคราะห์สถิติสำหรับงานวิจัยหลายตัวแปร. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กรมการปกครอง. (2559). สถิติประชากร. วันที่ค้นข้อมูล 16 มิถุนายน 2560, จาก https://stat.dopa.go.th/stat/

รังสิตา บุญโชติ, และอาแว มะแส. (2559). การมีส่วนร่วมในวิสาหกิจชุมชนกับคุณภาพสังคมของประชาชนในชุมชนท่าข้าม ตำบลท่าข้าม อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติการบริหารการพัฒนาสังคมและยุทธศาสตร์การบริหาร ประจำปี 2559 (หน้า 106-119). กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

ศิริพร ยอดกมลศาสตร์. (2556). การผลิตอุตสาหกรรมดอกไม้และผลไม้ประดิษฐ์ของหมู่บ้านไทยกับเศรษฐกิจพึ่งพา. ใน ณรงค์ เพ็ชรประเสริฐ และพิทยา ว่องกุล. (บรรณาธิการ), วิสาหกิจชุมชน: กลไกเศรษฐกิจฐานราก (หน้า 71-88). กรุงเทพฯ: ศูนย์ศึกษาเศรษฐศาสตร์การเมือง.

สมาคมสโมสรนักลงทุน. (2559). รัฐบาลออกมาตรการส่งเสริมการลงทุนท้องถิ่น ตั้งเป้าพัฒนาเศรษฐกิจฐานราก หนุนลงทุนแปรรูปเกษตร ต่อยอดนวัตกรรม OTOP ส่งเสริมการตลาด สร้างความยั่งยืนจากภายใน. วันที่ค้นข้อมูล 10 ตุลาคม 2560, จาก https://ic.or.th/th/index.php?option=com_content&view=article&id=794&catid=12&Itemid=238

สังวรณ์ งัดกระโทก. (2557). โมเดลสมการโครงสร้างสำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์ (เอกสารประกอบการสอน). ม.ป.ท.

สัญญา เคณาภูมิ. (2558). แนวทางการพัฒนาประสิทธิผลของวิสาหกิจชุมชนในเขตพื้นที่จังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์, 2(3), 68-85.

สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2548). เทคนิคการวิเคราะห์ตัวแปรหลายตัวสำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ: หจก. สามลดา.

สุธิดา แจ้งประจักษ์. (2560). กระบวนการพัฒนาวิสาหกิจชุมชนอย่างมีส่วนร่วม: กรณีศึกษากลุ่มซอสพริกป่าพุ ตำบลบางพระ อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 25(47), 95-121.

“อาเซียน” โอกาสสำคัญ พลิก “เชียงราย” สู่เบอร์หนึ่งภาคเหนือ! (2556). วันที่ค้นข้อมูล 10 ตุลาคม 2560, จาก https://www.prachachat.net/news_detail.php?newsid=1383129488

Beard, V. A. (2005). Individual determinants of participation in community development in Indonesia. Environment and Planning C: Government and Policy, 23(1), 21-39.

Fey, S., Bregendahl, C., & Flora, C. (2006). The measurement of community capitals through research. Journal of Rural Research & Policy, 1(1), 1-28.

Flora, C. B., Flora, J. L., & Gasteyer, S. P. (2015). Rural communities: Legacy + Change: Avalon Publishing. Grey-Felder, D. (2001). Making wave: Stories of participatory communication for social change. New York, NY: The Rockefeller Foundation.

Onyx, J. & Bullen, P. (2000). Measuring social capital in five communities. The Journal of Applied Behavioral Science, 36(1), 23-42.

Suggs, L. S. & Ratzan, S. C. (2012). Global e-health communication. In R. Obregon & S. Waisbord (Eds.), The handbook of global health communication (pp. 250-260). UK: Wiley-Blackwell.