การศึกษาวิเคราะห์พฤติกรรมและการเปิดเผยตนเองของกลุ่มหญิงรักหญิง เพื่อการสร้างสรรค์บทละครโทรทัศน์

บทคัดย่อ

        การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาวิเคราะห์รูปแบบพฤติกรรมและการเปิดเผยตนเองของกลุ่มหญิงรักหญิงเพื่อนำไปสู่การสร้างสรรค์บทละครโทรทัศน์ ผู้ศึกษาได้ใช้งานวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) จากการสัมภาษณ์แบบกลุ่ม (Focus Group Interview) กับบุคคลที่มีพฤติกรรมการแสดงออกว่าตนเองคือผู้หญิงที่ชอบผู้หญิงด้วยกัน (เลสเบี้ยน) โดยมีช่วงวัยและอาชีพการทำงานใกล้เคียงกัน โดยนำแนวคิดและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับความหลากหลายทางเพศไม่ว่าจะเป็นแนวคิดพฤติกรรมรักร่วมเพศ แนวคิดเกี่ยวกับหญิงรักหญิง บรรทัดฐานทางสังคมและแนวคิดการเปิดเผยตนเองเพื่อเป็นแนวทางในการศึกษาและสนับสนุนผลการวิเคราะห์ ผู้ศึกษายังได้นำทฤษฎีองค์ประกอบของละครโทรทัศน์และทฤษฎีการสร้างตัวละครในการนำมาเป็นทฤษฎีที่ใช้ในการศึกษาเพื่อการสร้างสรรค์บทละครโทรทัศน์อีกด้วย

        การวิเคราะห์พฤติกรรมและบุคลิกภาพของหญิงรักหญิงได้จำแนกออกเป็นประเด็นดังต่อไปนี้
1) การแต่งกายและทรงผม 2) น้ำเสียงและลักษณะคำพูด และ 3) พฤติกรรมท่าทางและการแสดงออก โดยผลการวิเคราะห์พบว่าไม่มีความแตกต่างไปจากผู้หญิงทั่วไป เลสเบี้ยนล้วนแต่มีลักษณะคล้ายคลึงผู้หญิงจน
ไม่อาจทราบได้ว่าชอบผู้หญิงด้วยกัน

        ในส่วนของการเปิดเผยตนเองของหญิงรักหญิงแบ่งตามขั้นตอนพัฒนาการของรักร่วมเพศประกอบด้วย 1) ขั้นตอนก่อนการเปิดเผยตนเอง พบว่าเลสเบี้ยนมีความตระหนักถึงเอกลักษณ์ทางเพศและมีการยอมรับว่าตนเองชอบผู้หญิงมาตั้งแต่ต้นไม่มีความสนใจในผู้ชายได้มากเท่าผู้หญิง คงอัตลักษ์ทางเพศเป็นหญิงที่รักผู้หญิงด้วยกันเอง 2) ขั้นตอนการเปิดเผยตนเอง พบว่าเลสเบี้ยนจะมีความสะดวกใจในการเปิดเผยตนเองต่อเพื่อนวัยเดียวกันมากกว่าการบอกครอบครัวเนื่องจากความแตกต่างของช่วงวัยและการเปิดใจรับข่าวสารใหม่ๆ ที่แตกต่างกัน และ 3) ขั้นตอนการธำรงเอกลักษณ์ภายหลังการเปิดเผยตนเอง
พบว่าเลสเบี้ยนมีวิธีการเข้าหาคู่ของตัวเองด้วยการสังเกตพฤติกรรมจนกว่าจะแน่ใจว่าเขาชอบผู้หญิงเช่นเดียวกันกับตน ก่อนจะสานสัมพันธ์และพัฒนาต่อไม่ต่างจากคู่รักทั่วไป มีการวางแผนอนาคตและยังมีการรวมกลุ่มกันระหว่างเลสเบี้ยนหรือกลุ่มคนรักร่วมเพศด้วยกันเพื่อการเป็นที่ยอมรับในสังคม และสื่อมีส่วนสำคัญในการส่งต่อทัศนคติให้สังคมมีความเข้าใจในธรรมชาติของเลสเบี้ยนมากยิ่งขึ้น