ปัจจัยที่ส่งผลต่อความน่าเชื่อถือของการรีวิวร้านชาบูหม่าล่าผ่านสื่อสังคมออนไลน์ โดย PEACH EAT LAEK กับคุณค่าของตราสินค้าและความตั้งใจซื้อของผู้บริโภค

ผู้แต่ง

  • ธัญณิชา กิตติธนคุณานันต์ คณะนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมการจัดการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์
  • พัชนี เชยจรรยา คณะนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมการจัดการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์

คำสำคัญ:

ความน่าเชื่อถือ, รีวิวออนไลน์, คุณค่าตราสินค้า, ความตั้งใจซื้อ, ชาบูหม่าล่า

บทคัดย่อ

        ผลการวิจัยพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงมากกว่าครึ่งหนึ่ง กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่อายุ 21-30 ปี เพศหญิง และมีการศึกษาในระดับปริญญาตรี จากการทดสอบสมติฐานพบว่าปัจจัยที่ส่งผลต่อความน่าเชื่อถือของรีวิว ได้แก่ ความเชี่ยวชาญ (Expertise) ความน่าไว้วางใจ (Trustworthiness) และความน่าดึงดูดใจ (Attractiveness) ของผู้รีวิว นอกจากนี้ ความน่าเชื่อถือของรีวิวมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับ คุณค่าของตราสินค้า (Brand Equity) ในด้านการรู้จักตราสินค้า (Brand Awareness) การเชื่อมโยงกับตราสินค้า (Brand Association) คุณภาพที่ถูกรับรู้ (Perceived Quality) และความภักดีต่อตราสินค้า (Brand Loyalty) ยิ่งไปกว่านั้น คุณค่าของตราสินค้ายังมีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อ (Purchase Intention) ของผู้บริโภคอย่างมีนัยสำคัญ ผลการวิจัยนี้สามารถใช้เป็นแนวทางสำหรับผู้ประกอบการร้านอาหารในการเลือกผู้รีวิวที่เหมาะสมกับกลุ่มเป้าหมาย เพื่อเพิ่มความน่าเชื่อถือและเสริมสร้างคุณค่าของตราสินค้า รวมถึงช่วยวางกลยุทธ์การตลาดที่มีประสิทธิภาพและสร้างความได้เปรียบในการแข่งขันในอุตสาหกรรม

เอกสารอ้างอิง

เกรียงศักดิ์ จันทีนอก, & พลาญ จันทรจตุรภัทร. (2561). ผลกระทบของชนชั้นทางสังคมกับแรงจูงใจทางสังคมที่มีต่อความตั้งใจซื้อสินค้าออนไลน์: หลักฐานเชิงประจักษ์จากมุมมองของผู้บริโภคในประเทศไทย. จุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์, 41(160), 57–83.

จิณพงษ์ สิทธิรักษ์. (2556). ปัจจัยที่มีผลต่อกระบวนการตัดสินใจซื้อสินค้าตราเฉพาะของลูกค้าห้างบิ๊กซีซูเปอร์เซ็นเตอร์ ในจังหวัดอุบลราชธานี [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, อุบลราชธานี].

ชนิสรา บัวคง. (2561). ความสัมพันธ์ของทัศนคติที่มีต่อผู้ทรงอิทธิพลทางสื่อสังคมกับความตั้งใจใช้บริการร้านอาหารหลังการดูรีวิว [สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ].

ณัฏฐพงษ์ สายพิณ. (2560). บทบาทของการสื่อสารอินโฟกราฟิกต่อสังคมไทย. วารสารนิเทศศาสตร์ธุรกิจบัณฑิตย์, 11(2), 145-179.

ธุรกิจการตลาด อมรินทร์ออนไลน์. (2565). เจาะกระแสความสำเร็จของธุรกิจ หมาล่า ที่แรงดีไม่มีผ่อน. https://www.amarintv.com/spotlight/corporate/detail/52294

นิธธาวัลย์ นิ่มนวล. (2560). ทัศนคติด้านความน่าเชื่อถือของบล็อกเกอร์รีวิวและพฤติกรรมการตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์

กลุ่มเวชสำอาง ของกลุ่มตัวอย่างในเขตกรุงเทพฯ และปริมณฑล. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล.

มนตรี ศรีวงษ์. (2565). ส่องแนวโน้มแฟรนไชส์อาหารและเครื่องดื่มในปี 66. https://www.thaifranchisecenter.com/document/show.php?docuID=7858

รัฐวิทย์ ทองภักดี. (2555). 30 กลยุทธ์ลับพิชิตตลาดเหนือคู่แข่ง. นนทบุรี: ธิงค์ บียอนด์ บุ๊คส์.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์, สุพีร์ ลิ่มไทย, ศุภร เสรีรัตน์, องอาจ ปทะวานิช และ ปริญ ลักษิตานนท์. (2543). หลักการตลาด. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์มและไซเท็กช์.

อนัญญา อุทัยปรีดา. (2558). ความเชื่อมั่นในตราสินค้าและภาพลักษณ์ประเทศแหล่งกำเนิดสินค้าที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อ. [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ].

แอนนา จุมพลเสถียร. (2559). พัฒนาการและแนวโน้มของอุตสาหกรรมโฆษณาในประเทศไทย. วารสารศาสตร์, 9(3), 149-192.

Aaker, D. A. (1996). Measuring brand equity across products and markets. California Management Review, 38(3), 102-120.

Das, G. (2014). Linkages of retailer personality, perceived quality and purchase intention with retailer loyalty: A study of Indian non-food retailing. Journal of Retailing and Consumer Services, 21(3), 407-414.

Halavais, A. (2017). Search engine society. London: John Wiley & Sons.

Hennig-Thurau, T., Gwinner, K. P., Walsh, G., & Gremler, D. D. (2004). Electronic word-of-mouth via consumer-opinion platforms: What motivates consumers to articulate themselves on the internet?. Journal of Interactive Marketing, 18(1), 38-52.

Hovland, C., Janis, I., & Kelley, H. (1953). Communication and persuasion. New Haven, GT: Yale University Press.

Hovland & Wiss. (1953). The Influence of SourceCcredibility on Communication Effectiveness. http://jstor.org/Stable/2745952

Insightera (2015). สรุปมาให้แล้ว! กับข้อมูลที่ควรรู้ Update DIGITAL 2025 THAILAND จาก We Are Social และ Meltwater. https://www.insightera.co.th/digital-2025-thailand/

JobsDB. (2014). ปัจจัยทำการตลาดที่แข็งแกร่ง. https://th.jobsdb.com/th-th/articles/ปัจจัยทำการตลาดที่แข็งแกร่ง/

McKnight, D. H., & Kacmar, C. J. (2007). Factors and effects of information credibility. In Proceedings of the Ninth International Conference on Electronic Commerce, 423-432.

Meskaran, F., Ismail, Z., & Shanmugam, B. (2013). Online purchase intention: Effects of trust and security perception. Australian Journal of Basic and Applied Sciences, 7(6), 307-315.

Ohanian. (1990). Construction and validation of a scale to measure celebrity endorsers’ perceived expertise, trustworthiness, and attractiveness. Journal of Advertising, 3, 39-52.

Schiffman, L. G., & Kanuk, L. L. (2007). Consumer behavior (9th ed.). NJ: Pearson Education International.

The Nielsen Company. (2009). Personal recommendations and consumer opinions posted online are the most trusted forms of advertising globally. http://www.nielsen.com/content/dam/corporate/us/en/newswire/uploads/2009/07/pr_global-study_07709.pdf

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-08-29