Motivation Strategies and Discourse in 2019 Election Campaign Billboards in Pattani Province
Keywords:
Motivation strategies, Discourse, Campaign billoards, PattaniAbstract
The purpose of this study was to study motivation strategies and discourses found in the 2019 campaign billboards in Pattani province. Qualitative data collection methods were applied to collect data from campaign banners and related documents from 15 February 2019 to 22 March 2019. Data was analyzed using content analysis.
The results revealed that: Seventeen persuasive communication strategies were found in the 2019 campaign billboards in Pattani Province. These included using incentives for compensation, asking for opportunities from people, using language to show unity, plotting, suggesting groups. Besides, the strategies covered reminding the recipients, making promises, explaining informa- tion, arousing the feelings of doing good for others, using slogans, using personal reputation as an incentive, using expertise of a sender to motivate positive behavior, using communication to develop good relationship, using a technique of “giving” before “gaining”, using morals, using direct claims to the audience, and highlighting the strengths of the party.
Five communicative elements and meaning transfering were used. They were numbers of candidates, sizes of the letters in the campaign billboards, illustrations on the campaign signs, slogans of the party, and use of social media on campaign signs.
In addition, 14 types of discourses were discovered, including suppression of corruption, persuading people to participate, reducing the state’s power to increase people’s power, anti-dic- tatorship, Thai reform, numbers and economy, poverty and desire, a new generation, leading the country to sustainable democracy, creating happiness and hope for the people, being under- standing routes of local/national problems, being a medium, and being a representative.
References
กนกพร คำวงศ์ปิน. (2544).กลยุทธ์ในป้ายโฆษณาหาเสียงเลือกตั้งในจังหวัดเชียงใหม่. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. [Kanokporn Kamwonkpen. (2001). Campaign strategies used in electioneering Poster of the election in Chiang Mai Province. Chiang Mai University.]
กาญจนา แก้วเทพ. (2541). การวิเคราะห์สื่อ: แนวคิดและเทคนิค. กรุงเทพฯ: อินฟินิตี้เพรส.[Kanjana Kaewthep.(1998). Media Analysis: Concepts and Technique. Bangkok: Infinity Press.]
ชัยอนันต์ สมุทวณิช.( 2523). การเมืองการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองไทย 2411-2475. กรุงเทพฯ: บรรณกิจ [Chaianan Samutwanit. (1980). Politics Political Changes from 1878-1932. Bangkok: Bunnakit.]
ชาย โพธิสิตา. (2549).ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ.พิมพ์ครั้งที่2.กรุงเทพฯ:อัมรินทร์พริ้นติ้ง.[Chai Podhisita.(2006) Science and Art of Qualitative Research. 2nd edition. Bangkok: Amarin Printing.]
พิริยาภรณ์ สรรพศรี. (2553). อิทธิพลของการเปิดรับข่าวสารทางการเมืองที่มีต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยแม่โจ้.[Piriyaporn Suppasri. (2010). Impacts of Political News Exposure on Participation in Politics of People in Meuang District, Chiang Mai Province, Master Degree Thesis, Maejo University.]
มัทนา เจริญวงศ์. (2552). “ความลวงของความจริง เรื่องจริงของข่าวการเมือง”. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ปีที่26,ฉบับที่1 (ม.ค.-เม.ย.2552):43-59 [MattanaJaroenwong.(2009).“Illutionof Truth: The True Story of Political News.” Journal of Humanities and Social Sciences, 26,(1) (Jan - Apr 2008): 43-59.]
หยดฟ้า ราชมณี, ธีรยุทธ ชะนิล , วีรภัทร กันประกอบ และ อุเทน ศรีอ่อน. (2558). การมีส่วนร่วมทางการเมืองและการเลือกตั้งของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช. วารสารมนษุ ศาสตร์สังคมศาสตร์ 9,(2) (ต.ค.2557-มี.ค.2558): 121-134.[Yhodpha Ratmanee, Teerayut Chanil, Weeraphat Kunprakob and Uten Srion. (2015). Political Participations and Elections of Students in Nakhon Si Thammarat Rajabhat University. Inthaninthaksin Journal, 9,(2) (Oct 2014-Mar 2015)
: 121-134.]
อรวรรณ ปิลันธน์โอวาท. (2544). การสื่อสารเพื่อการโน้มน้าวใจ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: พิมพ์ลักษณ์. [Orawan Piluntha-opas. (2001). Pursuasive Communication. 2nd Edition. Bangkok: Phimlak.]
อรวรรณ ปิลันธน์โอวาท. (2547). วิวัฒน์วาทวิทยาสมัยใหม่ในประวัติศาสตร์ไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. [Orawan Piluntha-opas. (2004). The elevolution of modern discourse in Thai History. Edition. Bangkok: Chulalongkorn University Printing.]
Foucault,Michel. (1970). The Order of Things : An Archaeology of The Human Sciences. London: Tavistock Publications.
_______. 1976. Power Knowledge. New York: Harvester Wheatsheaf.
Fairclough, N. & Wodak, R. (1997). “Critical Discourse Analysis.” In T.A. Van Dijk.(ed.), Discourse as Social Interaction (pp. 258-284). London: Sage
Marcus, A. C., Heimendinger, J., Wolfe, P., Fairclough, D., Rimer, B. K., Morra, M.,& Julesberg, K. (2001). “A randomized trial of a brief intervention to increase fruit and vegetable intake: a replication study among callers to the CIS.” Preventive Medicine, 33(3), 204-216.
Van Dijk, T. A. (1998). Ideology: A Multidisciplinary Approach. London Sage.
Wiseman, R. L., & SchenckHamlin, W. (1981). “A multidimensional scaling validation of an inductively derived set of compliance gaining strategies.” Communication Monographs, 48(4), 251-270.
