Participation of People in Local Communities in Bang Kontee District, Samut Songkram Province to Communicate Image and Brand for Developing a Sustainable Tourism.
Abstract
This research aims to know the cognition and participation in image and brand communication “Bang Kontee” of people in Bang Kontee District, Samut Songkram Province to develop a sustain- able tourism destination. Using a quantitative approach to research by survey the sample of 400 People in Bang Kontee District. Methods for statistical data analysis are percentage, standard deviation, t-test, one way analysis of variance (ANOVA), and Pearson’s correlation coefficient with statistical significance of 0.05.
The research results showed that the majority of the populations are females, aged between 40-49 years, mostly farmer, with a monthly income between 10,001-30,000 Baht and have an undergrad degree.
Thecognitioninimageandbrandcommunication“BangKontee“ofpeoplein BangKontee District found that people had knowledge and understanding in all aspects at a high-level (80.09%) with the most understanding in the image of Bang Kontee at the highest level (92.50 percent) with the most understanding in “the image of Bang Kontee” at the highest level (92.50%), followed by “Bang Kontee brand products” at the highest level (88.00%) and minimal in “brand communication” at a moderate level (61.87%).
People participate in the communication “image of Bang Kontee” in all aspects at a moderate level (mean = 3.32) with the most participation in “the value received” at a high-level (mean = 3.46), followed by “facilities” at a moderate level (mean = 3.35) and have the least participation in “sustainable familiarity” at a moderate level (mean = 3.18).
People participate in the communication “brand of Bang Kontee” in all aspects at a moderate level (mean = 3.40) with the most participation in the “ecological agricultural tourism brand” at a high-level (mean = 3.48), followed by “brand personality” at a moderate level (mean = 3.38) and have the least participation in “brand identity” at a moderate level (mean = 3.37).
People have additional opinions that every sector, especially local people, must jointly empha- size the strength of Bang Kontee is a way of life in a peaceful, natural agricultural community. To be the image of the heart and the impression that tourists will come back to visit repeatedly. And there are additional suggestions social media expert both academics and professionals related to the creation and development of image and brand should participate or provide additional advice on various strategies and techniques so that the district is perhaps a pin in many people’s travels.
The test hypothesis research meets interesting issues that the people over the age of 50 or older participate in the image communication of Bang Kontee more than other age ranges and participation in image communication resulting in less participation in brand communication in Bang Kontee.
Discussing the findings an interesting finding are the people have a high-level of understand- ing, it’s only having moderate communication “ Bang Kontee Brand” and “ Bang Kontee Brand” is also a weakness that needs to be understood and communicated using social media and links to other tourist sites to develop to be a truly sustainable tourist destination.
References
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา (2548).การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน.กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์เพรส แอนด์ดีไซด์.[Boonlert Jittangwatthana. (2005). Sustainable tourism development. Bangkok : Press Design Publisher.]
พรทิพย์ พิมลสินธุ์.(2539). ภาพพจน์นั้นสำคัญยิ่ง : การประชาสัมพันธ์กับภาพพจน์. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์และทำปกเจริญผล. [Pornthip Pimolsin. (1996). The image is important : the public relations and the image. Bangkok : Charuenphol Printing.]
ภูวนาท คุนผลิน. (2556). แนวทางการจัดการเพื่อการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวตลาดนำ้ของไทยอย่างยั่งยืน.ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขารัฐประศาสนศาสตร์,มหาวิทยาลัยรามคำแหง. [Phuwanart Kunphalin.(2013). Management guidelines for sustainable tourism development of Thai floating markets. Dissertation of Public Administration,Ramkhamheang University.]
มาลินี หาญยุทธ. (2551). รูปแบบการมีส่วนร่วมของชุมชนในการบริหารจัดการการท่องเที่ยว:กรณีศึกษา ตำบลนาไร่หลวง อำเภอสองแคว จังหวัดน่าน.วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิตสาขาการบริหารและพัฒนาประชาคมเมืองและชนบท มหาวิทยาลัยราชภัฎอุตรดิตถ์. [Malinee Hanyuth.(2008). Model of community participation in tourism management : Case study of Na Rai Luang Subdistrict, Song Khwae District, Nan Province. Master of Public Administration Thesis, Urban and Rural Community Management and Development, Uttaradit Rajabhat University.]
รำไพพรรณ แก้วสุริยะ (2545).เอกสารประกอบการบรรยายเรื่อง แนวทางการส่งเสริมและพัฒนาการ ท่องเที่ยวเชิงนิเวศ นโยบายแผนงานและแผนปฏิบัติการท่องเที่ยวเชิงนิเวศแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.[Ramphipan Kaewsuriya. (2002). Documentation of the lecture“Promotion and development guidelines Eco-tourism National Ecotourism Plan and Action Plan Policy. Bangkok : Publisher of Srinakharinwirot University.]
วิษณุ หยกจินดา.(2557).การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชน หมู่บ้านทุ่งกร่าง ตำบลทับไทรอำเภอโป่งนำ้ร้อน จังหวัดจันทบุรี.วิทยานิพนธ์ รัฐศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง. [Witsanu Yokjinda.(2014). Public participation in community development Thung Krang Village, Thap Sai Subdistrict, Pong Nam Ron District Chantaburi province.Master of Political Science,Ramkhamheang University.]
สมเดช รุ่งศรีสวัสดิ์.(2558). การพัฒนาการสื่อสารภาพลักษณ์และตราสินค้าแหล่งท่องเที่ยวอำเภอ บางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม บนฐานเศรษฐกิจสร้างสรรค์และการมีส่วนร่วมของชุมชนอย่างยั่งยืน.รายงานการวิจัยสนับสนุนการวิจัยโดยสำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ(วช.).[Somdech Rungsrisawat.(2015). Development of image and brand communication of tourist Attraction in Bang Khonthi District, Samut Songkhram Province. On the basis of creative economy and sustainable community participation. Research report, Supporting research by the National Research Council of Thailand.]
สมศักดิ์ สามัคคีธรรม และคณะ.(2550).ปัญหาการจัดการโฮมสเตย์ตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง:ศึกษากรณีอำเภอบางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม. รายงานการวิจัย มหาวิทยาลัยเกริก.[Somsak Samakkhitham.(2007). Homestay management problems according to the sufficiency economy approach: a case study of Bang Khonthi District, Samut Songkhram Province. Research report, Krirk University.]
สุเทพ เพชรธรรมรัฐ.(2556) .วิสาหกิจชุมชนกับการพึ่งตนเอง : กรณีศึกษาศูนย์ส่งเสริมและผลิตพันธุ์ข้าวชุมชนบ้านเขาถ้ำพระ ตำบลดอนทราย อำเภอปากท่อ จังหวัดราชบุรี.วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.[Suthep Pechthamrat.(2013). Community enterprises and self-reliance : a case study of rice breeding and promotion center,Ban Khao Tham Phra Community, Don Sai Subdistrict, Pak Tho District, Ratchaburi Province.Master of Political Science,Ramkhamheang University.]
เสาวภา ไพทยวัฒน์ และคณะ. (2555). การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมชุมชนบางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม. รายงานการวิจัย ทุนอุดหนุนจากมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.[Saowapha Phitayawat.(2012). Development of cultural tourism sites in Bang Khonthi, Samut Songkram. Research report, Suan Sunandha Rajabhat University.]
Garther, W.C. (1996). Tourism development : Principle, processes and Policies. Van Nostrand Reinhole, USA.
Gale,R.(2005).Sustainable Tourism: The Environmental Dimensions of Trade Liberalization in China. Waterloo : University of Waterloo
Kerstic, B., Jovanovics, S., & Milic, V.J. (2008). “Sustainability performance management system of tourism enterprises.” Economics and organization, 5 (2), PP.123-131.
Kotler, P & Keller, K. L. (2006). Marketing Management. New Jersey: Peason Education.
เว็บไซต์
ชนาทปิ อ่อนหวาน.(2553).ความรู้ความเข้าใจและทัศนคติที่มีผลต่อแนวโน้มพฤติกรรมการซื้อสินค้าที่มีฉลากคาร์บอนของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. สืบค้น 8 กุมภาพันธ์ 2562 เข้าถึงได้จาก http://thesis.swu.ac.th/swuthesis/Mark/Chanathip_O.pdf [Chanathip On-Wan.(2010). Cognition and Attitudes Affecting Consumer’ Buying Behavior Trend on Carbon Label Product in Bangkok Metropolitan Area. Retrieved : February 8, 2010 from http://thesis.swu.ac.th/swuthesis/Mark/Chanathip_O.pdf]
