The Existing and Aesthetic of Naga Icon in Thai Entertainment Media
Keywords:
Naga, AestheticAbstract
The purpose of this study was to understand the existing of Naga through the construction of the real-world vision of Naga icon portrayed in films and television dramas, and communicative aesthetics components. The concepts and theories employed in this study include ontology, the concept of Naga existence, Naga-related literature, cultural reproduction, Jakobson’s communication model, and The Philosophy of Symbiosis. This study is a qualitative research that encompasses the textual analysis of “Mekhong Full Moon Party” film, “Na Kee” television drama, and interviews with naga icon makers. The results revealed that;
1. The existing of Naga through the real-world vision of Naga icon reflected through films and dramas includes the real-world vision of idealism, rationalism, and the applied mixture of both idealism and rationalism.
2. The aesthetic components in the portrayal of Naga icon are as follows: a) the Naga’s appearance was artistically beautiful; b) the curved lines of Naga icon symbolized unique and eloquent beauty; c) the scales of Naga were a major component of beauty; d) the movement of Naga was expressed in an elegant manner; e) the beauty of Naga was attributable to its relation- ship with the context; and f) Naga was a combination of realistic, natural beauty and imagination. Regarding the Naga icon portrayed in the contemporary media, it was evident that the Naga icon in its human form bore surrealist beauty, which was a new phenomenon that occurred through the participation of the audience.
References
กัญญรัตน์ เวชชศาสตร์. (2559). “มโนทัศน์เรื่องนาคของชนชาติไท”. Veridian E Journal Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษย์ศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ. 9, (1) มกราคม-เมษายน, หน้า 1099-1116. [Kanyarat Vechasat.(2016). “The Reflection of Naga in the Tai Concepts” Veridian E Journal Silpakorn University Thai volume Humanities, Social Sciences and Arts. 9, (1) January – April, pp.1099-1116.]
กฤษณ์ ทองเลิศ. (2554). “การสื่อสารสัญลักษณ์ภาพ “มาร” ในภาพจิตรกรรมฝาผนังไทย”. วารสาร นิเทศศาสตรปริทัศน์, 15,(1) กรกฎาคม–ธันวาคม, หน้า 74-87. [Grit Thonglert. (2011). “Figurative symbol of “Mara” in Thai mural paintings”. Journal of communication arts review, 15,(1) July-December, pp.74-87.]
ชัยอนันต์ สมุทวณิช. (2538). มัชฌิมทฤษฎี. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.). [Chai-Anan Samudavanija. (1995). Middle-Range Theory. Bangkok : The Thailand Research Fund.]
พิพัฒน์ พสุธารชาติ. (2547). “องค์รวม:ความรู้แบบบูรณาการ และความสับสนทางญาณวิทยาและ ภววิทยา”. วารสารสังคมศาสตร์, 35,(1) มกราคม-มิถุนายน, หน้า144-198. [Pipat Pasutarnchat. (2004). “Holistic : Integrated knowledge and confusion in epistemology and ontology” Journal of Social Sciences, 35, (1) January-June, pp.144-198.]
สุวิชา สว่าง. (2551). การสื่อความหมาย “สุวรรณภูมิ” ของงานภาพจิตรกรรมไทยร่วมสมัยภายใน ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ. วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรังสิต. [Suwicha Sawang. (2008). The signification of “Suvarnabhumi” on contemporary Thai mural painting at Suvarnabhumi Airport. Master of Communication Arts thesis, Rangsit University.]
Cohen, Erik (2007). “The “Postmodernization” of a Mythical Event: Naga Fireballs on the Mekong River”. Tourism Culture & Communication, 7(3).pp.169-181.
Jakobson, Roman. (1987). Language in Literature. London : The Belknap Press of Harvard University Press.
Kurokawa, Kisho. (1994). The Philosophy of Symbiosis. Great Britain : Academy Group.
Benjamin., Walter (1986). The Work of Art in the Age of Mechanical Reproduction. New York :Schocken Books.
