The Marketing Communication Factors that have Influence on the Decision-making of the First-Year Students in Selecting to Study at the College of Communication Arts, Rangsit University.
Keywords:
Marketing Communication, Decision Making, Higher EducationAbstract
This research is a quantitative study aimed to identifying the marketing communication factors that have influence on the decision-making of the first-year students in selecting to study at the College of Communication Arts, Rangsit University. The study focuses on the first-year students who enrolled in the S/2566 semester. A simple randomly sampling method was used from samples of 312 students. Data was collected by using an online questionnaire and analyzed by using descriptive statistics including frequency, percentage, mean, and standard deviation. The research findings were as follows:
1. The sample group consisted of females more than males, with most having completed high school in the science-mathematics. The reason for selecting to study at the College of Communication Arts, Rangsit University, was that it offered courses that matched their interests.
2. Regarding media exposure related to the College of Communication Arts, it was found that the sample group received most of the information of the College of Communication Arts for deciding to enroll from the college's website. They participated in the OPEN HOUSE and educational guidance activities of the College of Communication Arts. The curriculum information was used for making enrollment decisions. The sample group had opinion that the college's Facebook was the most suitable social media platform for communication, and the most effective formats for conveying information were short film and advertisement film.
3. Marketing communication factors influencing the decision to enroll in the College of Communication Arts are, overall, at a high level, with an average score of 4.04. When considering specific aspects, it was found that 3.1) Sales promotion communication has the highest influence, with an average score of 4.24. The sample group indicated that the ability for students to pay tuition fees in installments was the most influential factor in their decision-making. 3.2) Online media communication, with an average score of 4.04, revealed that the College of Communication Arts and Rangsit University effectively communicate through online platforms such as their website, Facebook, TikTok, Instagram, and Youtube. These platforms are easy to understand, can be followed and search for information. 3.3) Event communication, with an average score of 4.02, showed that the Open House helped students become familiar with the College of Communication Arts, see the equipment, laboratories, and actual facilities. And 3.4) Personal communication, with an average score of 3.85, highlighted that the reception and admissions teams of the College of Communication Arts and Rangsit University effectively guided and supported new students through both online and in-person application processes, respectively.
References
กาญจนา แก้วเทพ และนิคม ชัยขุนพล. (2556). คู่มือสื่อใหม่ศีกษา. กรุงเทพมหานคร : โครงการเมธีวิจัยอาวุโส ฝ่ายวิชาการ สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
กัญญา ศิริสกุล และคณะ. (2552). หลักการประชาสัมพันธ์. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
เกรียงไกร กาญจนะโภคิน. 2555. Event Marketing. กรุงเทพมหานคร : กรุงเทพธุรกิจ.
ขวัญฤทัย สายประดิษฐ์. (2551). บทบาทนักประชาสัมพันธ์กับการประชาสัมพันธ์ในสื่อใหม่. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
จุไรรัตน์ ศิริมั่งมูล และคณะ. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยขอนแก่น ประเภทโควตาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ปีการศึกษา 2562. ขอนแก่น : รายงานการวิจัย สำนักบริหารและพัฒนาวิชาการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2551). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพมหานคร : บริษัท วี.พริ้นท์.
ณัฐธยาน์ ถวิลวงษ์. (2562). กลยุทธ์การสื่อสารการตลาดและภาพลักษณ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฎรำไพพรรณีที่มีผลต่อการตัดสินใจเข้าศึกษาต่อของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. [วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฎรำไพพรรณี].
ทิพย์วัลย์ สีจันทร์ และคณะ. (2548). การคิดและการตัดสินใจ (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต.
ธิดาพร ชนะชัย. (2550). New Media Challenges : Marketing Communication Through New Media.
http://commarts.hcu.ac.th/images/academic_article/nok/new_media_newchal lenges.pdf.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น ฉบับปรับปรุงใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร : บริษัท สุวีริยาสาส์น จำกัด.
ปรัชญนันท์ นิลสุข (2546). การประเมินคุณภาพเว็บข้อมูลสารสนเทศ. วารสารรังสิตสารสนเทศ,ปีที่ 9(1), http://www.prachyanun.com/artical/webevaluation.html.
พรทิพย์ วรกิจโภคาทร. (2546). ผู้รับสาร. เอกสารชุดวิชาหลักและทฤษฎีการสื่ออสารมวลชน. นนทบุรี : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทยธรรมาธิราช.
พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2550). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
วิทยาลัยนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต. (2565). แผนยุทธศาสตร์การพัฒนาวิทยาลัยนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต พ.ศ. 2565 – 2569. ปทุมธานี : เอกสารอัดสำเนา วิทยาลัยนิเทศศาสตร์.
ศิริวรรณ สุวินท์. (2548). องค์ประกอบที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกเรียนสาขางาน คอมพิวเตอร์ธุรกิจของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ วิทยาลัยอาชีวศึกษา สิงห์บุรี จังหวัดสิงห์บุรี. [ปริญญานิพนธ์,มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ].
สาวิตรี แก้วมณี. (2560). สื่อประชาสัมพันธ์ที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อในหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิตสำหรับผู้บริหารระดับต้น วิทยาลัยพาณิชศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. [ วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา].
สิงโต เพ็ชรไพโรจน์. (2548). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องในการตัดสินใจศึกษาในโปรแกรมวิชาอุตสาหกรรม ศิลป์ของนักศึกษาสถาบันราชภัฎอีสานใต้. [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร].
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2552. (2556). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 11 พ.ศ. 2555-2559. www.mua.go.th/users/tqf/hed/news/FilesNews/.../News328072552.pdf.
สำนักงานประชาสัมพันธ์ สภานิติบัญญัติแห่งชาติ. (2561). กลยุทธ์การประชาสัมพันธ์ผ่านสื่อสังคมออนไลน์ด้วยการใช้เฟซบุ๊ก. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
สุจจินตนา ศรีรัตนกุล และคณะ. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง ประจำปีการศึกษา 2560. กรุงเทพมหานคร : รายงานการวิจัยมหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สุธีรา อาจเจริญ. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจทำงานป็นแพทย์ผู้เชี่ยวชำญด้านความงามของผิวพรรณ. [การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์].
สุวิมล แม้นจริง. (2546). การจัดการการตลาด. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์บริษัท เอส. เอ็น. กรุ๊ป จำกัด.
อิสรา บุญรัตน์. (2558). แนวทางการพัฒนาภาพลักษณ์ของมหาวิทยาลัยเอกชนในประเทศไทย. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้ วิทยาลัยเทคโนโลยีภาคใต้. ปีที่ 8(1),
เอกชัย เทียนเงิน และนพดล อำนวยพรเลิศ. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกศึกษาระดับอุดมศึกษาของนักเรียนระดับมัธยมปลาย. พะเยา : รายงานการวิจัยภายใต้โครงการวิจัยเพื่อพัฒนางานประจำ.
Andy Williamson.(2013).Social Media Guidelines for Parliaments. http://archive.ipu.org/PDF/publications/SMG2013EN.pdf.
Hawkins, Dell. and Mother Sbaugh, David L. (2010). Consumer behavior : Build Marketing Strategy. Boston : McGraw-Hill, Inc.
Kast, F. E. & Rosenzweig, J. E. (1985). Organization and Management : A System and Contingency Approach (4th ed.). New York : McGraw Hill.
Kotler, P. and Keller, P. (2009). Marketing Management (13th ed.). NJ : Prentice-Hall.
Rogers, E. M., & Shoemaker, F. F. (1971). Communication of innovations: A cross-cultural approach (2nd ed.). Free Press.
Schiffman, L. G. and Kanuk, L. L. (2000). Consumer Behavior (7th ed.). NJ : Pearson Prentice Hall.
Taro Yamane. (1973). Statistics : An Introductory Analysis. New York: Harper. & Row.
