การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน ร่วมกับบทเรียนไมโครเลิร์นนิ่ง เรื่อง การผลิตวิดีโอคอนเทนต์แบบไลฟ์สตรีมมิ่ง
คำสำคัญ:
รูปแบบการเรียนรู้, การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน, ไมโครเลิร์นนิงบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อพัฒนารูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับบทเรียนไมโครเลิร์นนิ่งที่ เหมาะสม 2) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบคะแนนก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยรูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับบทเรียน ไมโครเลิร์นนิ่ง เรื่อง การผลิตวิดีโอคอนเทนต์แบบไลฟ์สตรีมมิ่ง 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจหลังเรียนด้วยรูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับบทเรียนไมโครเลิร์นนิ่ง รูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning: PBL) เป็นแนวทางการจัดการเรียนการสอนที่ให้ความสำคัญกับการพัฒนากระบวนการคิดวิเคราะห์และการแก้ปัญหาอย่างเป็นระบบ ผ่านการออกแบบปัญหาและการตั้งคำถามที่กระตุ้นการเรียนรู้ของผู้เรียน เนื้อหาถูกออกแบบให้กระชับ ชัดเจน และนำเสนอผ่านสื่อและเทคโนโลยีที่เหมาะสม เพื่อเสริมสร้างประสบการณ์การเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ การวิจัยครั้งนี้การเป็นแบบกลุ่มเดียว ทดสอบก่อนและ หลัง (One group pre-test post-test design) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักศึกษาระดับ ปริญญาตรี สาขาวิชาเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน คณะอุตสาหกรรมและเทคโนโลยีมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ วิทยาเขตวังไกลกังวล ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง (purposive sampling) จำนวน 28 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วยรูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับบทเรียนไมโครเลิร์นนิ่ง บทเรียนออนไลน์ เรื่อง การผลิตวิดีโอคอนเทนต์แบบไลฟ์สตรีมมิ่ง แบบทดสอบก่อนและหลังเรียน แบบประเมินความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ t-test dependent
ผลการวิจัยพบว่า
1) รูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับบทเรียนไมโครเลิร์นนิ่ง มีความเหมาะสมในระดับมาก (𝑥̅= 4.49, S.D. = 0.17) เป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้ 2) ผลการใช้รูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับบทเรียนไมโครเลิร์นนิ่ง เรื่อง การผลิตวิดีโอคอนเทนต์แบบไลฟ์สตรีมมิ่ง หลังเรียนมีคะแนนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05 3) ความพึงพอใจของกลุ่มตัวอย่างหลังเรียนตามรูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับบทเรียนไมโครเลิร์นนิ่ง อยู่ในระดับมาก (𝑥̅= 4.35, S.D. = 0.16)
การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับบทเรียนไมโครเลิร์นนิ่ง สอดคล้องกับพฤติกรรมการเรียนรู้ในยุคปัจจุบัน สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการพัฒนาสมรรถนะและศักยภาพของบุคลากรในอุตสาหกรรมบันเทิง เพื่อส่งเสริมให้มีความพร้อมและสามารถแข่งขันในตลาดแรงงาน ทั้งในระดับประเทศและระดับสากล
เอกสารอ้างอิง
จารุวัส หนูทอง. (2560). ผลการพัฒนาชุดการสอนมินิคอร์สบนระบบปฏิบัติการ iOS เรื่องการถ่ายภาพในสตูดิโอ สำหรับนิสิตระดับ
ปริญญาตรีสาขาการผลิตภาพยนตร์และสื่อดิจิตอล. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 5(1), 8-20.
เจนจิรา หวังหลี (2564). รูปแบบการเรียนการสอนออนไลน์โดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในช่วงโควิด-19.
วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา ปีที่ 17 ฉบับที่ 22
ทิศนา แขมมณี. (2542). การจัดการเรียนการสอนโดยยึดผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง: โมเดลซิปปา (CIPPA MODEL). วารสารศึกษาศาสตร์.
สืบค้นเมื่อ 15 กันยายน 2567 จาก https://digital.car.chula.ac.th/educujournal/vol27/iss3/1
ภิธาดา วอนกล่ำและจักรกฤษณ์ จันทะคุณ (2567). การพัฒนาไมโครเลิร์นนิงเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการใช้คำ
ภาษาต่างประเทศในภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสาร อีซีที เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา,
(27), 1-14
รุ่งทิพย์ แซ่แต้ และ ขรรค์ชัย แซ่แต้ (2565). ไมโครเลิร์นนิง: เทรนด์การเรียนรู้ในยุคดิจิทัล. วารสารราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 9(2), 1-19.
ศยามน อินสะอาด. (2561). การออกแบบบทเรียนอีเลิร์นนิงเพื่อพัฒนาทักษะการคิดขั้นสูง.
กรุงเทพมหานคร: บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด.
ศิริลักษณ์ บุญมาพันธ์ และธนกฤต จันทร์ชิดฟ้า (2567). แนวทางการออกแบบสื่อไมโครเลิร์นนิง. วารสารวิชาการอุตสาหกรรมศึกษา,
(1), สืบค้นเมื่อ 1 ตุลาคม 2567 https://doi.org/10.55003/JIE.23103
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.(2560) แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพฯ: สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2567
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.(2567) ข้อเสนอระบบการเรียนรู้ที่ตอบสนองการเปลี่ยนแปลงของโลกอนาคตปี
กรุงเทพฯ: สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2567
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.(2560) แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพฯ: สืบค้นเมื่อ 1 ตุลาคม 2567
Anderson, L. W., & Krathwohl, D. R. (Eds.). (2001). A taxonomy for learning, teaching, and assessing:
A revision of Bloom's taxonomy of educational objectives. New York: Longman.
Barell, J. (1998). PBL an Inquiry Approach. Illinois : Skylight Training and Publishing.
Dhawan, S. (2020). Online Learning: A Panacea in the Time of COVID-19 Crisis.
Journal of Educational Technology Systems, 49, 5-22
Growth Engineering. (2024). Merrill's First Principles of Instruction: Unleashing The Power of Problem Solving.
Joyce, B; & Wiel, M. (1986). Models of Teaching. Englewood Cliffs. NJ: Prentice – Hall.
McGriff, S. J. (2000). Instructional system design (ISD): Using the ADDIE model. College of Education,
Penn State University.
Morrison, G. R., Ross, S. M., & Kemp, J. E. (2004). Design effective instruction (4th ed.). New York:
Rein, K., & Venturini, T. (2018). Ploughing digital landscapes : How Facebook influences the evolution of live
video streaming. New Media & Society, 20(9), 3359–3380.
Semingson, P., Crosslin, M., & Dellinger, J. (2015). Microlearning as a tool to engage students in online and
blended learn ing. Society for Information Technology & Teacher Education International Conference,
–479.
Shannon, T. (2020). Micro-learning 101: Using a Little Learning to Grow Big Skills.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
