CREATION OF PEACE BY MEDITATION INSTRUCTOR
Main Article Content
Abstract
Peace means living together with harmony, calmness and freedom. External peace or social peace is associated with warless situation and human rights. Internal peace, the utmost peace in Buddhism, is living with consciousness and creating peace at present. Internal peace actually brings to the external one which creates harmony in oneself, family, community and society, leading to an ideal state and society that is peaceful. Furthermore, in Buddhism, internal peace, the peaceful utter peace, also means the freedom from the imprisonment of sin. One method to create internal is meditation. If one’s mind balances, his social peace will be developed. Meditation is one of the methods to develop mind. The development of mind quality of any person in a meritorious deed leads to internal peace that influences the increase of their mental, verbal and physical expressions that could build up a delight and peaceful society. This is the peace. Will Power Institute is an organization working on creating peace by the method of meditation practice for mental collection, using a meditation instructor course to pave the way for peace.
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
References
โฉมศรี ทวีผลสมเกียรติ. (2559). “การพัฒนาตนตามหลักพรหมวิหารของผู้เข้าอบรมหลักสูตรครูสมาธิ”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ติช นัท ฮันห์. (2542). สันติภาพทุกย่างก้าว แปลจาก PEACE IN EVERY STEP. แปลโดย ประชาหุตานุวัฒน์ และคณะ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: ศยาม.
ทะไลลามะ. (2538). อัตชีวประวัติขององค์ทะไลลามะ: อิสรภาพในการลี้ภัย. ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงห์ แปล. พิมพ์ครั้งที่ 2, กรุงเทพมหานคร: ประพันธสาสน.
นนทิวัต ไล้เลิศ. (2550). “บทบาทของสถาบันในพระพุทธศาสนากับการพัฒนาสังคม: ศึกษาเฉพาะกรณี สถาบันพลังจิตตานุภาพของพระเทพเจติยาจารย์ (วิริยังค์ สิรินฺธโร)”. สารนิพนธศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
ประเวศ วะสี. (2538). สู่สานติเสรี: ๕๐ ปีสันติภาพไทย. กรุงเทพมหานคร: เรือนแก้วการพิมพ์.จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2538). การศึกษาเพื่อสันติภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สหธรรมมิกจำกัด.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต).(2556). สันติภาพเกิดจากอิสรภาพและความสุข (PEACE THROUGHT FREEDOM AND HAPPINESS). พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร: วัดญาณเวศกวัน.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2543). พุทธธรรมฉบับปรับปรุงและขยายความ. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมมงคลญาณ (วิริยังค์ สิรินฺธโร). (2540). หลักสูตรครูสมาธิ เล่ม 1 2 3. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพลังจิตตานุภาพ.
พระธรรมมงคลญาณ (วิริยังค์ สิรินฺธโร). (2555). หลักสูตรครูสมาธิ-ชั้นสูง. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพลังจิตตานุภาพ วัดธรรมมงคล.
พระธรรมมงคลญาณ (วิริยังค์ สิรินฺธโร). (2558). อุตมสาสมาธิ. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพลังจิตตานุภาพ.
พระมหาชัยยันต์ ธมฺมวิสุทฺธิโก (ธรรมสุทธิ์). (2550). “ศึกษาวิธีการเผยแพร่พระพุทธศาสนาของพระราชธรรมเจติยาจารย์ (วิริยังค์ สิรินฺธโร)”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสน์มหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
พิศาล จอโภชาอุดม. (2560). “การสร้างเครื่องมือวัดพลังจิตของผู้ปฏิบัติธรรมสายพุทโธ ตามแนวของพระธรรมมงคลญาณ (วิริยังค์ สิรินฺธโร)”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ราชบัณฑิตสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พุทธศักราช 2546. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุคส์พับลิเคชั่นส์.
วิฑูรย์ ลีมะโชคดี. (2560). “สมาธิกับธรรมชาติ”. ใน หนังสือพิมพ์โพสต์ ทูเดย์, 15, 5, (ศุกร์ 17 มีนาคม).
สุทธิลักษณ์ สุทธิ. (2559). “สมาธิกับการเสริมสร้างพลังจิตตานุภาพ: วิเคราะห์จากวิธีการสอนสมาธิของพระธรรมมงคลญาณ (หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินธโร)”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.