Worship of Phra Sivali of Buddhists in Thai society
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article is to study the worship of Phra Sivali of Buddhists in Thai society. It was found that Phra Sivali was a monk who attained athwartship during the Buddha's time. He is a monk who is excellent in wealth. From research, the elder monk was a person who did not have a clinging mind or strive to gain wealth for himself. But because of his merit, he brings good fortune to those who have faith and faith, who must build merit and practice morality in the Dhamma from past lives, but Thai society knows Phra Sivali Thera as a symbol of good luck and fortune. Idols were made. Based on the belief that he can bring good fortune to those who worship him. It can be seen that Phra Sivali is important in both merit and bad karma. Buddhists in Thai society therefore believe only in the one-sided benefit of merit.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
References
จำเนียร ทรงฤกษ์. (2542). ชีวประวัติพุทธสาวก ประวัติพระอัจฉริยะมหาเถระเมื่อครั้งพุทธกาล เล่ม 1. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ธรรมสภา.
ธนากิต. (2549). เอตทัคคะผู้เป็นเลิศด้านต่างๆ ในพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาศาส์น.
ธมฺมวฑฺโฒ ภิกฺขุ. (2547). อานุภาพความเพียร. กรุงเทพมหานคร: วัดโสมนัสวิหาร คณะ 6.
ธมฺมวฑฺโฒ ภิกฺขุ. (2540). มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 1. พิมพ์ครั้งที่ 13. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
ประเวศ วะสี. (2541). สวนโมกข์ ธรรมกาย สันติอโศก. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์หมอชาวบ้าน.
พระครูกัลยาณสิทธิวัฒน์ (สมาน กลฺยาณธมฺโม/พรมอยู่). (2552). เอตทัคคะในพระพุทธศาสนา. พิมพ์ครั้งที่ 13. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2564). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 35. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาวิฑูรย์ สิทฺธิเมธี (บังสันเทียะ). (2556). วิเคราะห์อุดมการณ์ของพระสีวลีเถระตามแนวพุทธปรัชญาเถรวาท. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาปรัชญา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
เพ็ญสุภา สุขคตะ.(2562). “พรพระสีวลี แม้นได้ลาภอย่าหมายโลภ ปริศนาโบราณ”. ใน มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 12 - 18 เมษายน 2562 .สืบต้นเมื่อวันที่ 10 สิงหาคม 2566, จาก https://www.matichonweekly.com/ column/article_187341.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. (2534). พระไตรปิฎกพร้อมอรรถกถาแปล ชุด 91 เล่ม. กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
เดลินิวส์ออนไลน์. (2565). สืบค้นเมื่อ 7 ธันวาคม 2565. จาก https://www.dailynews.co.th/news/1763039.