The Archeological design of Dvaravati civilization in Suphanburi province

Main Article Content

Phrakru Anukulkallayanakit
Phattharakul Silparat
Aekmongkol Phetchawong
Phramahasiyos Siriyaso

Abstract

This Article aimed to study: 1. To study the historical archaeological map of Dvaravati Civilization. 2. To enhance the design of the archaeological map of Dvaravati Civilization that influenced the area of Suphan Buri Province. 3. To analyze the spatial archaeological map of Dvaravati Civilization in Suphan Buri Province. This research is qualitative research. The methods employing surveys, interviews, subgroup seminars, and knowledge exchange activities. The research area includes the ancient cities of Utong, Khu Mueang, Nong Ratchawat, and Ban Nong Jaeng. The research findings are as follows:  1) All four archaeological sites, including Utong, Khu Mueang, Nong Ratchawat, and Ban Nong Jaeng, have sufficient archaeological evidence. Utong is the only ancient city with enough evidence to study the Thavaravadi period archaeological map in Suphanburi province. 2) The layout of the archaeological maps influences the community's livelihood. Utong has developed into an urban society, engaging in international trade and serving as a center for commerce and religion. It exhibits a blend of Indian-style art. The archaeological sites and artifacts found in Utong represent Thavaravadi-era craftsmanship, showcasing architectural diversity. 3) Utong's city layout is roughly rectangular and somewhat circular, with one side adjacent to a river, surrounded by moats and earthworks. No evidence of residential structures was found; mostly, there are pagoda bases or small brick structures, both inside and outside the city walls. This indicates that the ancient community was dispersed.

Article Details

Section
Research Article

References

จิรา จงกล. (2510). กรมศิลปากรจัดพิมพ์เนื่องในงานเสด็จพระราชดำเนินทรงเปิดพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร. กรุงเทพมหานคร : พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร.

ทักษิณ อินทโยธา. (2534). ใครคือเจ้าถิ่นลุ่มน้ำเจ้าพระยาและด้ามขวานทองเมื่อ 2,000-3,000 ปี ก่อน. กรุงเทพมหานคร : ด่านสุทธาการพิมพ์.

ธิดา สาระยา. (2532). (ศรี) ทวารวดี : ประวัติศาสตร์ยุคต้นของสยามประเทศ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร : เมืองโบราณ.

ธิติพงศ์ มีทอง. (2562). การศึกษาโบราณสถานเมืองคูบัวของจังหวัดราชบุรี. นครปฐม : การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 11 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม. 11-12 กรกฎาคม.

ผาสุข อินทราวุธ. (2542). ทวารวดี : การศึกษาเชิงวิเคราะห์จากหลักฐานทางโบราณคดี. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์อักษรสมัย.

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2547). จาริกบุญ–จารึกธรรม. กรุงเทพมหานคร : สหธรรมิก.

พิทูร มลิวัลย์ และไสว มาลาทอง. (2542). ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา.

วิฑูรย์ ตั้งเจริญ. (2552). วิสัยทัศน์ศิลปวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

วินัย พงศ์ศรีเพียร. (2543). ครูกับการเรียนการสอนประวัติศาสตร์ไทย คู่มือการจัดกิจกรรมการเรียน การสอนประวัติศาสตร์. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์กรมการศาสนา.

วิยะดา ทองมิตร. (2563). คูบัว ...เมืองท่าแห่งลุ่มน้ำแม่กลอง. วารสาร เมืองโบราณ, 46(3), หน้า 16-26