Prosecution Process suitable for Monk Seeking Criminal Charges
Main Article Content
Abstract
The purpose of this article is to study concepts, theories, and research related to the prosecution of monks facing criminal charges. To study the appropriate procedures for prosecuting monks facing criminal charges. Use a qualitative research format. Use the study of documents to analyze, interpret, synthesize, and present the results of the study regarding appropriate procedures for prosecuting monks facing criminal charges. The research results found that
A study of the process of criminal proceedings against monks according to various steps, including arrest, search, investigation, temporary release, prosecution, sentencing, and enforcement of sentences. The process is carried out by giving monks who are accused of committing a criminal offense Renounce monastic sex according to the Sangha Act of 1962, amended. By the Sangha Act (No. 2) B.E. 2535 and B.E. 2561 Still lacking clarity There is no definite guideline and criteria to follow from the Sangha Rules. Various practices are perpetrated by law enforcement. Therefore, we would like to propose a prosecution process that is appropriate for monks who are facing criminal cases. The word monk should be clearly defined. There should be an abbot who rules higher up in hierarchy to detain the abbot if the abbot violates the criminal law. A special place should be provided for the detention of monks during criminal cases instead of having them renounce their monastic life. There should be compensation for reinstating monks who have renounced monasticism if it is proven that they have not committed a criminal offense. There should be a legal procedure regarding monks who commit criminal cases, separate from that of ordinary persons. The screening process from the Sangha should be increased by having the Vinayathorn decide on crimes according to criminal law before handing over to government officials to proceed according to the law.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
References
คทาวุธ วีระวงษ์, “การดำเนินคดีอาญากับพระสงฆ์คทาวุธ วีระวงษ์, “การดำเนินคดีอาญากับพระสงฆ์ตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 และฉบับแก้ไข (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2535”, วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต, หน้า 92, 136.
โชติ ทองประยูร, คําบรรยายพระราชบัญญัติคณะสงฆ์พ.ศ. 2505 พิมพ์ครั้ังที่ 2กรุงเทพมหานคร โรงพิมพ์การศาสนา 2506 หน้า 176-170
ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ์, หมายเหตุความเห็นคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6772/2543
ธวัช หนูคํา “ปัญหาการดำเนินคดีอาญากับพระภิกษุสงฆ์ไทย ” วิทยานิพนธ์ปริญญานิติศาสตร์ มหาบัณฑิต คณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย 2541 หน้า 75
นคร พจนวรพงษ์, คำอธิบายกฎหมายอาญา, (กรุงเทพมหานคร: เจริญกิจ, 2550), หน้า 20.
นัดดาภา ภังคานนท์, ความผิดอาญาของพระสงฆ์ตามกฎหมายเก่า, (กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์,2551), หน้า 79.
พระครูวินัยธรสุริยา สุริโย (คงคาไหว), ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการสละสมณเพศเนื่องจากกา กระทำความผิดอาญา, วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ ปีที่ 6 ฉบับที่ 2 (กุมภาพันธ์ 2564), หน้า 145.
พระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต), การปกครองคณะสงฆ์ไทย, (กรุงเทพฯ: มูลนิธิพุทธธรรม, 2539), หน้า 66.
พระมหารมย์ แตงทรัพย์ และ ศิริศักดิ์ ศุภมนตรี. (2555) สิทธิของพระภิกษุทางกฎหมายอาญา. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช:ม.ป.ท.
สนิท ศรีสำแดง, นิติกรสงฆ์ เล่ม 1, (กรุงเทพมหานคร: บริษัทคอมแพคท์พริ้นท์ จำกัด, 2543).
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโวรส มหาสมณศาสน เล่ม 2 กรุงเทพมหานคร พุทธอุปถัมภ์การพิมพ์ 2516 หน้า 179
อำนวย ยัสโยธา, “กระบวนการต้องโทษในประมวลกฎหมายอาญากับในวินัยสงฆ์การศึกษาเชิง เปรียบเทียบ”, รายงานการวิจัย, (คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์: วิทยาลัยครูสงขลา ,2531), หน้า 35.
ตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 และฉบับแก้ไข (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2535”, วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต, หน้า 92, 136.
โชติ ทองประยูร, คําบรรยายพระราชบัญญัติคณะสงฆ์พ.ศ. 2505 พิมพ์ครั้ังที่ 2กรุงเทพมหานคร โรงพิมพ์การศาสนา 2506 หน้า 176-170
ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ์, หมายเหตุความเห็นคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6772/2543
ธวัช หนูคํา “ปัญหาการดำเนินคดีอาญากับพระภิกษุสงฆ์ไทย ” วิทยานิพนธ์ปริญญานิติศาสตร์มหาบัณฑิต คณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย 2541 หน้า 75
นคร พจนวรพงษ์, คำอธิบายกฎหมายอาญา, (กรุงเทพมหานคร: เจริญกิจ, 2550), หน้า 20.
นัดดาภา ภังคานนท์, ความผิดอาญาของพระสงฆ์ตามกฎหมายเก่า, (กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์,2551), หน้า 79.
พระครูวินัยธรสุริยา สุริโย (คงคาไหว), ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการสละสมณเพศเนื่องจากกา กระทำความผิดอาญา, วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ ปีที่ 6 ฉบับที่ 2 (กุมภาพันธ์ 2564), หน้า 145.
พระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต), การปกครองคณะสงฆ์ไทย, (กรุงเทพฯ: มูลนิธิพุทธธรรม, 2539), หน้า 66.
พระมหารมย์ แตงทรัพย์ และ ศิริศักดิ์ ศุภมนตรี. (2555) สิทธิของพระภิกษุทางกฎหมายอาญา. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช:ม.ป.ท.
สนิท ศรีสำแดง, นิติกรสงฆ์ เล่ม 1, (กรุงเทพมหานคร: บริษัทคอมแพคท์พริ้นท์ จำกัด, 2543).
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโวรส มหาสมณศาสน เล่ม 2 กรุงเทพมหานคร พุทธอุปถัมภ์การพิมพ์ 2516 หน้า 179
อำนวย ยัสโยธา, “กระบวนการต้องโทษในประมวลกฎหมายอาญากับในวินัยสงฆ์การศึกษาเชิงเปรียบเทียบ”, รายงานการวิจัย, (คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์: วิทยาลัยครูสงขลา, 2531), หน้า 35.