Integrating the Principles of Public Mind for Social Development in Buddhism and Christianity: A Case Study in Vientiane Capital Region of Lao People's Democratic Republic
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research has 1) to study the principles of Public Mind for social development in Buddhism in Vientiane capital region 2) to study the principles of Public Mind for social development in Christianity in Vientiane capital region and 3) to integrating the principles of Public Mind for social development in Buddhism and Christianity in Vientiane capital region of Lao People's Democratic Republic. The research is a qualitative study by studying and collecting information from the Tipitaka, bible, related research and interviewing Buddhist communities and Christian communities. The results of study were found that: The principles of Public Mind for social development in Buddhism in Vientiane capital Region of Lao People's Democratic Republic emphasizes 3 main benefits: benefits for oneself, others and occurs both to oneself and others, at the same time these benefits will occur in the present and the future, and finally, in the end of suffering, that is to say, attaining the Noble Path (Ariya Magga) and the Noble fruit (Ariya Phala) Therefore, the principles of public mind for social development in Christianity in Vientiane capital region of Lao People's Democratic Republic makes ones have hope, salvation, and the remission of sins, became the perfected persons and be ready to ascend to live with God in His eternal Kingdom. The integration of the principles of public mind according to Buddhism and Christianity to develop society in Vientiane Capital Region of Lao People's Democratic Republic has 3 types of knowledge: 1. Well-being for oneself means adhering firmly to one's own religious principles, by putting into practice in accordance with the cultural traditions of the Lao people and having mind leading body. 2. A happy society means having the principle of love and kindness to others regardless of social status and caste, and bringing benefits to society. 3. A Developed nation means doing all activities to build benefits and happiness for Lao society and can strengthen the relationships of individuals and various organizations in Laos to build love, unity for the prosperity of the Lao People's Democratic Republic.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
References
กรองทอง กาญจนเลิศพรทวี. (2550). งานสังคมสงเคราะห์ของศาสนาคริสต์คาทอลิก กรณีศึกษาด้านสุขภาพของผู้สูงอายุ. สารนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศาสนศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล.
คณะกรรมการคาทอลิกเพื่อคริสตธรรม แผนกพระคัมภีร์. (2014). พระคัมภีร์คาทอลิก ฉบับสมบูรณ์ (Thai Catholic Bible Complete Version) ภาคพันธสัญญาเดิม และ ภาคพันธสัญญาใหม่. กรุงเทพมหานคร: คณะกรรมการคาทอลิกเพื่อคริสตธรรม แผนกพระคัมภีร์.
เจริญ อาทิตยา. (2540). ประสบการณ์การพัฒนาแนวทางศาสนาและวัฒนธรรม. งานวิจัยประเมินผลศูนย์สังคมพัฒนาสังฆมณฑลเชียงใหม่. เชียงใหม่: ศูนย์สังคมพัฒนาสังฆมณฑลเชียงใหม่.
จันทนีย์ วงศ์คำ. (2545). จากเรือนลาวสู่เรือนอีสานการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม. วารสารวัฒนธรรม. 8(1): 9.
ธนัตถ์อร ทองโสภา. (2555). การศึกษาความเชื่อเรื่องบุญและบาปในคริสต์ศาสนานิกายโรมันคาทอลิก : กรณีศึกษา ผู้นับถือคริสต์ศาสนานิกายโรมันคาทอลิก บริเวณวัดเซนต์จอห์น เขตจตุจักร กรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์หลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาศาสนศึกษา. วิทยาลัยศาสนศึกษา: มหาวิทยาลัยมหิดล.
พระครูบวรสิกขการ (บุญเสริม ชนะฤทธิ์). (2547). พุทธจริยาวัตร และพระจริยาวัตรของพระเยซูคริสต์ : การศึกษาเปรียบเทียบในมหาปรินิพพานสูตรกับพระวรสารลูกา. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2547). งานเพื่อความสุขและแก่นสารของชีวิต. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระใบฎีกาณพงษกร กนฺตวณโณ (ปิ่นทอง). (2567).การพัฒนาจิตอาสาเชิงพุทธบูรณาการเพื่อการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน. วารสาร มจร พัฒนาสังคม. 9(1): 267-277.
พระไพศาล วิสาโล. (2548). เติมเต็มชีวิตด้วยจิตอาสา เมื่อดอกไม้บานสะพรั่งทั้งแผ่นดิน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์เครือข่ายพุทธิกา.
พระโสภณพัฒนบัณฑิต, รศ.ดร. และ ดร.อุทัย วรเมธีศรีสกุล. (2560). พระพุทธศาสนาในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว : ประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และความสัมพันธ์ทางสังคม. วารสารสถาบันพิมลธรรม. 4(1): 39-48.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่มที่ 4, 11, 23, 24. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
เสรี พงศ์พิศ. (2529). ศาสนาคริสต์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เอดิสัน.
อภิรดี แก้วรัตนกูล. (2550). ปฏิสัมพันธ์ระหว่างวัดพุทธและโบสถ์คริสต์ในชุมชน ศึกษาเฉพาะกรณี วัดซางตาครู้สและวัดกัลยาณมิตร วรมหาวิหาร แขวงวัดกัลยาณ์ เขตธนบุรี กรุงเทพฯ. สารนิพนธ์ศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาศาสนศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล.
อรัสธรรม ดีระดอม. (2526). การศึกษาเปรียบเทียบผลของจริยธรรมทางพุทธศาสนาและคริสต์ศาสนาที่มีต่อพฤติกรรมของพยาบาลชาวพุทธและคริสต์. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศาสนาเปรียบเทียบ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล.