รูปแบบการบริหารสถานศึกษาระดับปฐมวัย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการ การศึกษาขั้นพื้นฐาน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบการบริหารสถานศึกษาระดับปฐมวัย 2) สร้างรูปแบบการบริหารสถานศึกษาระดับปฐมวัย 3) เพื่อประเมินและรับรองรูปแบบการบริหารสถานศึกษาระดับปฐมวัย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน โดยใช้วิธีการวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่าง คือ โรงเรียนที่เปิดสอนในระดับปฐมวัย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จำนวน 80 โรงเรียน โดยผู้ให้ข้อมูลจำนวนโรงเรียนละ 3 คน รวมผู้ให้ข้อมูลทั้งสิ้น 240 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามความคิดเห็น (Opinionnaire) แบบตรวจสอบรายการพร้อมข้อเสนอแนะจากผู้ทรงคุณวุฒิ และแบบตรวจสอบรายการ (Check list) ค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามเท่ากับ 0.992 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (CFA) รูปแบบการบริหารสถานศึกษาระดับปฐมวัย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1. องค์ประกอบการบริหารสถานศึกษาระดับปฐมวัย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษา ขั้นพื้นฐาน พบว่า ได้องค์ประกอบ 4 องค์ประกอบ 16 ตัวแปร 2. รูปแบบการบริหารสถานศึกษาระดับปฐมวัย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จากการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (CFA) พบว่ามี 4 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ 1) ทักษะผู้บริหารมืออาชีพระดับปฐมวัย 2) นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ครูปฐมวัย 3) สภาพแวดล้อม แหล่งเรียนรู้ระดับปฐมวัย 4) พัฒนาการเด็กปฐมวัย 3. การประเมินและรับรองรูปแบบจากผู้เชี่ยวชาญและผู้ทรงคุณวุฒิ ในด้านความเป็นไปได้ ความถูกต้อง ความเหมาะสม และสามารถนำไปใช้ประโยชน์ ผ่านการประเมินคิดเป็นร้อยละ 100
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ.
คนึงนิจ วิจิตรปัญญา และวานิชย์ ประเสริฐพร, (2564). แนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการศึกษาระดับปฐมวัยของโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 1. สถาบันวิจัยพิมลธรรม,
ศศิลักษณ์ ขยันกิจ. (2562). เปิดสถานการณ์เด็กปฐมวัย มุ่งติวตั้งแต่วัยอนุบาล. เข้าถึงเมื่อ 5 พฤศจิกายน. จาก https://www.thaihealth.or.th/Content/27887
สุนิสา สก๊อต. (2560). การพัฒนารูปแบบการบริหารการจัดการศึกษาปฐมวัยแบบองค์รวม สำหรับศูนย์พัฒนาเด็กเล็กสังกัดองค์กรบริหารส่วนตำบล ในเขตพัฒนา อุตสาหกรรมชายฝั่งทะเลตะวันออก. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 12(1), หน้า 179-190.
สุริยา ฆ้องเสนาะ. (2562). การศึกษาของเด็กปฐมวัย หัวใจสำคัญของการศึกษา. เข้าถึงเมื่อ 5 พฤศจิกายน, จาก http://www.parliament.go.th
Abbie Raikes. (2020). Measuring quality of preprimary education in sub-Saharan Africa: Evaluation of the Measuring Early Learning Environment scale. Early Childhood Research Quarterly, 53(4): 571-585.
Catherine Gakii Murungi. (2021). Children’s safety and security in non-formal preprimary schools: The intervention measures. Journal of Education and Learning, 15(4): 101-106.
Tuulikki. (2019). Distributed Leadership as Administrative Practice in Finnish Early Childhood Education and Care, from https://www.researchgate.net
Wondemetegegn, Sisay Awgichew. (2016). Practices and Challenges of Kindergarten Education in Addis Ababa City Administration. Ethiopia: Haramaya University Ethiopia College of Education and Behavioral Sciences.
