การพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมของเยาวชนโดยการฝึกอบรม หลักสูตรกลุ่มคลินิกคุณธรรม
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับการมีคุณธรรมจริยธรรมของเยาวชนที่เข้ารับการฝึกอบรมหลักสูตรกลุ่มคลินิกคุณธรรม 2) เปรียบเทียบการมีคุณธรรมจริยธรรมของเยาวชนที่เข้ารับการฝึกอบรม หลักสูตรกลุ่มคลินิกคุณธรรม ระยะก่อนและระยะหลังการฝึกอบรม กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้เยาวชนที่เป็นนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 ที่เข้ารับการฝึกอบรมหลักสูตรกลุ่มคลินิกคุณธรรม ณ วัดภูเขาหลง ระหว่างปีการศึกษา 2563 จำนวน 100 คน โดยใช้การเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า มีค่าความเชื่อมั่น (Reliability) เท่ากับ 7.61 จากผลการวิจัยพบว่า 1) คุณธรรมจริยธรรมของเยาวชนที่เข้ารับการฝึกอบรมหลักสูตรกลุ่มคลินิกคุณธรรม ในภาพรวมและรายด้าน อยู่ในระดับปานกลางเรียงลำดับ ค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อยได้คือ ด้านความกตัญญู ด้านวินัย ด้านการรู้จักตนเองและด้านความสามัคคี ตามลำดับ 2) เยาวชนที่เข้ารับการฝึกอบรมหลักสูตรกลุ่มคลินิกคุณธรรม
ก่อนและหลังการเข้ารับการฝึกอบรม เมื่อทดสอบความแตกต่างของคะแนนเฉลี่ยค่าที มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 โดยคะแนนค่าเฉลี่ยของระยะหลังการฝึกอบรม สูงกว่าคะแนนค่าเฉลี่ยของเยาวชนก่อนเข้ารับการฝึกอบรม
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
ประภาส ละราคี. (2552). การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมเพื่อพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมของนักเรียน โรงเรียนบ้านกุดตาใกล้ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากาฬสินธุ์เขต 3. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. สกลนคร : มหาวิทยาลัยราชภัฏ
สกลนคร.
พิชิต ทิวาพัฒน์. (2551). การพัฒนาคุณธรรมนักเรียนโรงเรียนบ้านมุ้งหมากลาน อำเภอวาปี จังหวัดอุดรธานี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
ศิริไชย หงส์สงวนศรี. (2562). ปัญหาความรุนแรงในเด็กและวัยรุ่น. (ออนไลน์). https://th.rajanukul. go.th/ preview-๓๕๖๓.html.
ศูนย์วิจัยและพัฒนานวัตกรรมการศึกษาเพื่อเด็กและผู้มีความต้องการพิเศษคณะครุศาสตร์มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์. (2556). สถานการณ์และปัญหาของเด็กและเยาวชนในท้องถิ่น . (อ อ น ไล น์). http:// www.dla.go.th/upload/ebook/column/
๒๐๑๒/๗/๒๐๑๓_๕๐๕๑.pdf.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ และมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต. (2550). ปัญหาคุณธรรมด้านสภาพแวดล้อม นักเรียน/นักศึกษา ผู้บริหาร/ ครู/อาจารย์ผู้ปกครอง. กรุงเทพ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2550). ปัญหาคุณธรรมด้านสภาพแวดล้อม นักเรียน/นักศึกษา ผู้บริหาร/ครู/อาจารย์ ผู้ปกครอง. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ และมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
สุทธิวรรณ ตันติรจนาวงศ์ และศสิกาญจน์ ทวิสุวรรณ. (2552). การส่งเสริมคุณธรรมที่มีประสิทธิภาพ : กรณีศึกษากลุ่มเด็ก/เยาวชนและข าราชการภาครัฐ. กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม.
สุรธัชนุกูล นุ่นภูบาล และสุธาสินี ราชเจริญ. (2561). รูปแบบในการพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมเยาวชนโดยใช้การบูรณาการวรรณกรรมและสื่อพื้นบ้านในจังหวัดเลย. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเชีย ปีที่ 8 ฉบับพิเศษ. ตุลาคม.
อภิวัชร์ ศิริขันธ์. (2558). การพัฒนาคุณธรรมพื้นฐานของนักเรียนโรงเรียนบ้านหนองชาด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, สกลนคร : มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
อรพินทร์ ชูชม. (2552). การวิจัยกึ่งทดลอง. วารสารพฤติกรรมศาสตร์ ปีที่ 15 ฉบับที่ 1 กันยายน.