ผลของการเจริญภาวนาที่มีต่อการทำงานของสมอง ระบบภูมิคุ้มกัน หรือดีเอ็นเอ

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการภาวนาในคัมภีร์พระพุทธศาสนา และเพื่อวิเคราะห์การภาวนาที่มีผลต่อการทำงานของสมอง ระบบภูมิคุ้มกัน โดยใช้การศึกษาจากเอกสาร หนังสือและบทความที่เกี่ยวข้อง ผลการศึกษาพบว่า พรหมวิหารภาวนาในพระสูตร ใช้เมตตาต่อสรรพสัตว์เพื่อให้ให้เกิดสันติสุขทั้งผู้ให้และผู้รับ การปฏิบัติเมตตาในพรหมวิหารนิเทศในคัมภีร์วิสุทธิมรรคก็ยังสามารถเห็นความเหมือนกันเป็นส่วนใหญ่แม้ขั้นตอนบางประการจะแตกต่างอยู่บ้างแต่ก็นับได้ว่าเป็นไปในทิศทางเดียวกัน จากงานวิจัยจะเห็นได้ว่าการปฏิบัติเมตตาภาวนาสามารถทำให้สมองส่วน Prefrontal Cortex, Amygdala และ Insula มีวงจรการทำงานได้ดีขึ้น พบคลื่นสมองแบบแกมม่าสูงขึ้นขณะปฏิบัติสมาธิในกลุ่มผู้เชี่ยวชาญในขณะไม่พบในกลุ่มควบคุมผู้ไม่มีประสพการณ์ ซึ่งคลื่นสมองแบบแกมม่านี้เองมีความเกี่ยวข้องกับความฉลาดปราดเปรื่องของแต่ละบุคคล สำหรับในด้านการศึกษาถึงผลของการปฏิบัติเมตตาภาวนาต่อระบบภูมิคุ้มกันร่างกายพบว่าหลังจากอาสาสมัครผ่านระยะการฝึกฝน 8 สัปดาห์แล้วฉีดวัคซีนป้องกันไข้หวัดใหญ่พบว่าแอนติบอดี้มีจำนวนสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ นอกจากนั้นเมื่อศึกษาถึงผลของเมตตาภาวนาในระดับเซลล์และดีเอ็นเอ ปรากฏผลเป็นที่น่าอัศจรรย์ว่าผู้ปฏิบัติมีส่วนของดีเอ็นเอส่วนหัวหรือ Telomere ยาวกว่าในกลุ่มควบคุมและมีเอ็นไซม์ Telomerase ในปริมาณมากกว่าในกลุ่มควบคุม สิ่งนี้เองเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้ร่างกายและผิวพรรณของผู้ปฏิบัติสมาธิมีลักษณะผ่องใสอ่อนวัยอยู่เสมอ