วจนโวหารเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์ไทย

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ศึกษาเรื่อง วจนโวหารเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์ไทย มีจุดมุ่งหมายในการวิจัย คือ วาจาหรือวจนโวหารมีความสำคัญต่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาอย่างไร วิธีการวิจัยเป็นการวิจัยเอกสารและใช้วิธีเชิงพรรณนา โดยวิเคราะห์เนื้อหาจากพระไตรปิฎกเป็นหลัก  จากการศึกษาพบว่า การใช้วาจาหรือวจนโวหารในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาต้องคำนึงถึงองค์ประกอบหลักทั้ง 4 ประการ คือ ผู้พูด(ผู้ส่งสาร) สาร ช่องทาง ผู้ฟัง(ผู้รับสาร) ซึ่งองค์ประกอบต้องสอดคล้องและเอื้อประโยชน์ต่อกันจึงจะประสบผลสำเร็จได้ วาจาหรือวจนโวหารเป็นสิ่งสำคัญในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาขึ้นอยู่กับว่าผู้พูด(ผู้ส่งสาร) จะเลือกใช้วิธีการใด ความสำคัญของวาจาอยู่ที่ว่า (ผู้พูด)ผู้ส่งสาร นั้นใช้ความระมัดระวังในการใช้คําพูดมากน้อยเพียงใดพูดด้วยเจตนาที่เป็นกุศล (เจตนาดี) หรืออกุศล (เจตนาไม่ดี) หากพูดดีการใช้วาจาที่ดีเป็นสัมมาวาจา พูดในสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อตนเอง ผู้อื่นและสังคมย่อมนำประโยชน์สุขมาให้หากพูดชั่วหรือการใช้วาจาที่ไม่ดีย่อมนําซึ่งความเดือดร้อนมาสู่ตัวเองและสังคม ซึ่งอาจก่อให้เกิดวิกฤติการณ์ต่างๆ จนกระทบต่อการดำเนินชีวิตต่อสังคมส่วนรวมได้