การลงเลขยันต์: รหัสยะแห่งพิธีกรรม และความเชื่อในสังคมไทย
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้ มีวัตถุประสงค์ให้ทราบถึงคุณค่าของการศึกษาการลงเลขยันต์ผ่านพิธีกรรมและความเชื่อในสังคมไทย ความเชื่อเรื่องเลขยันต์เครื่องรางของขลังจัดอยู่ในบรรดาประเภทเครื่องรางของขลังที่ยังมีมนต์เสน่ห์ ตราตรึงอยู่ในใจของคนเรามาหลายชั่วอายุคนแล้ว แต่ทว่าไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด และยืนยันได้เลยว่าแหล่งกำเนิดของยันต์นั้นมีมาตั้งแต่.พ.ศ.ใด ใครเป็นผู้คิดค้น และริเริ่มสร้างรูปแบบของยันต์เป็นคนแรก ปัจจุบันก็ยังเป็นที่กังขากันอยู่ แต่ก็พอจะมีแนวทางหาคำตอบได้โดยจากคำบอกเล่าของผู้รู้ปากต่อปากว่า “ยันต์” นั้นน่าจะมาแพร่ หลายในหมู่คณะบรรดาพระเกจิอาจารย์ หรือพระสงฆ์ของแต่ละภาค ส่วนมากจะมีในแต่ละภาคนั้นๆ เลขยันต์มนต์คาถาเป็นเสน่ห์ แอบแฝงอยู่ในตัว ซึ่งเป็นพุทธวิธีที่ช่วยส่งเสริมให้พุทธศาสนิกชนในชุมชนได้พึ่งพาอาศัยหลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา เป็นการจรรโลงไว้ซึ่งความดีงาม จะต้องตั้งมั่นในพุทธานุภาพ ธัมมานุภาพ สังฆานุภาพ เป็นกลไกสำคัญในรหัสที่กลายมาเป็นส่วนประกอบที่สำคัญของสภาวะล้ำจริง ยึดถือไว้มีการพิจารณาใคร่ครวญ ไตร่ตรองด้วยปัญญาอย่างรอบคอบ เป็นบาทฐานในการศึกษาธรรมะที่ลึกซึ้ง
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
ขุนพันธรักษ์ ราชเดช. (2519). ความเชื่อทางไสยศาสตร์ของชาวปักษ์ใต้ ชีวิตไทยปักษ์ใต้. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์อักษรสัมพันธ์.
ชัยวุฒิ พิยะกุล. (2541). ตาราพิชัยสงคราม ฉบับวัดควนอินทร์นิมิต. รายงานวิจัย. สถาบันทักษิณคดีศึกษา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
ญาณ ทัศนา. (2555). ตำนานจอมขมังเวทย์ ไสยศาสตร์ อิทธิฤทธิ์แห่งความขลัง. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พีอาร์ พับลิชชิ่ง จำกัด.
ณัฐธัญ มณีรัตน์. (2553). เลขยันต์ แผนผังอันศักดิ์สิทธิ์. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ.
ณัฐธัญ มณีรัตน์. (2551). อิทธิพลของพุทธศาสนามหายานที่มีต่อระบบยันต์ในประเทศไทย.วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ณัฐธัญ มณีรัตน์. (2550). การศีกษาวิเคราะห์ระบบยันต์ในภาคกลางของประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ.
เต่าวายุ คันเคียว. (2553). ตำนานอาถรรพณ์เวทย์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์พลอยใส.
เทพย์ สาริกบุตร. (2514). เคล็ดลับไสยศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: ศิลปาบรรณาคาร.
เทพย์ สาริกบุตร. (2501). คัมภีร์พระเวทย์ ฉบับปฐมบรรพ. กรุงเทพมหานคร: อุตสาหกรรมการพิมพ์.
พลตรีหลวงวิจิตรวาทการ. (2536). มหัศจรรย์ทางจิต 2. กรุงเทพมหานคร: บริษัทสารมวลชน.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุต.โต). (2548). พระพุทธศาสนาในเอเชีย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ธรรมสภา.
พระพิษณุพล สุวณฺณรูโป และคณะ. (2562). ความเชื่อเรื่องยันต์ในล้านนาจากมุมมองพระพุทธศาสนา.วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(4): 2010-2018.
พระมหาขจรไกร ญาณโสภโณ (สุขจีน). (2557). ศึกษาวิเคราะห์อิทธิพลของพระพุทธศาสนาที่มีต่อความเชื่อเรื่องการสักยันต์ในสังคมล้านนา. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ไวภพ กฤษณสุวรรณ และคณะ. (2564). ศึกษาเปรียบเทียบความเชื่อเรื่องการเกิดในศาสนาพราหมณ์-ฮินดูกับพุทธศาสนาเถรวาท. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร, 4(1): 20-34.
รอบทิศ ไวยสุศรี. (2556). ตอบโจทย์พระเครื่อง รู้เรื่องของหลัง. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ Net Design.
สุพาพรรณ ณ บางช้าง. (2535). ขนบธรรมเนียมประเพณี ความเชื่อ และแนวการปฏิบัติในสมัยสุโขทัยถึงสมัยอยุธยาตหอนกลาง. กรุงเทพมหานคร: สถาบันไทยศึกษาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสถียร โพธินันทะ. (2555). ปรัชญามหายาน. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
อภิชัย โพธิ์ประสิทธิ์ศาสต์. (2539). พระพุทธศาสนามหายาน. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร:โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
Manirat, N. (2010). Lēkyan: phǣnphang ʻan saksit [Rune: SacredFigure]. Bangkok: National Discover Museum Institute.
Phantharangsi, S. (1978). Sātsanā bōrān [Ancient Religions]. Bangkok: Religion Center of Bangkok.