การลงเลขยันต์: รหัสยะแห่งพิธีกรรม และความเชื่อในสังคมไทย

Main Article Content

พระเพียร ฐานธมฺโม (ขำใบ)

บทคัดย่อ

          บทความนี้ มีวัตถุประสงค์ให้ทราบถึงคุณค่าของการศึกษาการลงเลขยันต์ผ่านพิธีกรรมและความเชื่อในสังคมไทย ความเชื่อเรื่องเลขยันต์เครื่องรางของขลังจัดอยู่ในบรรดาประเภทเครื่องรางของขลังที่ยังมีมนต์เสน่ห์ ตราตรึงอยู่ในใจของคนเรามาหลายชั่วอายุคนแล้ว แต่ทว่าไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด และยืนยันได้เลยว่าแหล่งกำเนิดของยันต์นั้นมีมาตั้งแต่.พ.ศ.ใด ใครเป็นผู้คิดค้น และริเริ่มสร้างรูปแบบของยันต์เป็นคนแรก ปัจจุบันก็ยังเป็นที่กังขากันอยู่ แต่ก็พอจะมีแนวทางหาคำตอบได้โดยจากคำบอกเล่าของผู้รู้ปากต่อปากว่า “ยันต์” นั้นน่าจะมาแพร่ หลายในหมู่คณะบรรดาพระเกจิอาจารย์ หรือพระสงฆ์ของแต่ละภาค ส่วนมากจะมีในแต่ละภาคนั้นๆ เลขยันต์มนต์คาถาเป็นเสน่ห์ แอบแฝงอยู่ในตัว ซึ่งเป็นพุทธวิธีที่ช่วยส่งเสริมให้พุทธศาสนิกชนในชุมชนได้พึ่งพาอาศัยหลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา เป็นการจรรโลงไว้ซึ่งความดีงาม จะต้องตั้งมั่นในพุทธานุภาพ ธัมมานุภาพ สังฆานุภาพ เป็นกลไกสำคัญในรหัสที่กลายมาเป็นส่วนประกอบที่สำคัญของสภาวะล้ำจริง ยึดถือไว้มีการพิจารณาใคร่ครวญ ไตร่ตรองด้วยปัญญาอย่างรอบคอบ เป็นบาทฐานในการศึกษาธรรมะที่ลึกซึ้ง

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

ขุนพันธรักษ์ ราชเดช. (2519). ความเชื่อทางไสยศาสตร์ของชาวปักษ์ใต้ ชีวิตไทยปักษ์ใต้. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์อักษรสัมพันธ์.

ชัยวุฒิ พิยะกุล. (2541). ตาราพิชัยสงคราม ฉบับวัดควนอินทร์นิมิต. รายงานวิจัย. สถาบันทักษิณคดีศึกษา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.

ญาณ ทัศนา. (2555). ตำนานจอมขมังเวทย์ ไสยศาสตร์ อิทธิฤทธิ์แห่งความขลัง. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พีอาร์ พับลิชชิ่ง จำกัด.

ณัฐธัญ มณีรัตน์. (2553). เลขยันต์ แผนผังอันศักดิ์สิทธิ์. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ.

ณัฐธัญ มณีรัตน์. (2551). อิทธิพลของพุทธศาสนามหายานที่มีต่อระบบยันต์ในประเทศไทย.วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ณัฐธัญ มณีรัตน์. (2550). การศีกษาวิเคราะห์ระบบยันต์ในภาคกลางของประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ.

เต่าวายุ คันเคียว. (2553). ตำนานอาถรรพณ์เวทย์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์พลอยใส.

เทพย์ สาริกบุตร. (2514). เคล็ดลับไสยศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: ศิลปาบรรณาคาร.

เทพย์ สาริกบุตร. (2501). คัมภีร์พระเวทย์ ฉบับปฐมบรรพ. กรุงเทพมหานคร: อุตสาหกรรมการพิมพ์.

พลตรีหลวงวิจิตรวาทการ. (2536). มหัศจรรย์ทางจิต 2. กรุงเทพมหานคร: บริษัทสารมวลชน.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุต.โต). (2548). พระพุทธศาสนาในเอเชีย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ธรรมสภา.

พระพิษณุพล สุวณฺณรูโป และคณะ. (2562). ความเชื่อเรื่องยันต์ในล้านนาจากมุมมองพระพุทธศาสนา.วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(4): 2010-2018.

พระมหาขจรไกร ญาณโสภโณ (สุขจีน). (2557). ศึกษาวิเคราะห์อิทธิพลของพระพุทธศาสนาที่มีต่อความเชื่อเรื่องการสักยันต์ในสังคมล้านนา. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ไวภพ กฤษณสุวรรณ และคณะ. (2564). ศึกษาเปรียบเทียบความเชื่อเรื่องการเกิดในศาสนาพราหมณ์-ฮินดูกับพุทธศาสนาเถรวาท. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร, 4(1): 20-34.

รอบทิศ ไวยสุศรี. (2556). ตอบโจทย์พระเครื่อง รู้เรื่องของหลัง. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ Net Design.

สุพาพรรณ ณ บางช้าง. (2535). ขนบธรรมเนียมประเพณี ความเชื่อ และแนวการปฏิบัติในสมัยสุโขทัยถึงสมัยอยุธยาตหอนกลาง. กรุงเทพมหานคร: สถาบันไทยศึกษาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เสถียร โพธินันทะ. (2555). ปรัชญามหายาน. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.

อภิชัย โพธิ์ประสิทธิ์ศาสต์. (2539). พระพุทธศาสนามหายาน. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร:โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.

Manirat, N. (2010). Lēkyan: phǣnphang ʻan saksit [Rune: SacredFigure]. Bangkok: National Discover Museum Institute.

Phantharangsi, S. (1978). Sātsanā bōrān [Ancient Religions]. Bangkok: Religion Center of Bangkok.