รูปแบบการสร้างอุดมการณ์และเครือข่ายของพระสงฆ์จากการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ณ สังเวชนียสถาน 4 ตำบล
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษากระบวนการสร้างอุดมการณ์และเครือข่าย 2. เพื่อศึกษาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ณ สังเวชนียสถาน 4 ตำบล และ 3. เพื่อเสนอรูปแบบการสร้างอุดมการณ์และเครือข่ายจากการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ณ สังเวชนียสถาน 4 ตำบล การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยศึกษาจากเอกสาร และการสัมภาษณ์เชิงลึกพระวิทยากร พระธรรมทูต ผู้จาริกแสวงบุญ จำนวน 40 รูป/คน ผลการวิจัย พบว่า กระบวนการสร้างอุดมการณ์และเครือข่ายประกอบไปด้วยการใช้กระบวนการสร้างความสัมพันธ์ในแง่ของการสร้างความดีต่อกัน และการใช้เครื่องหมายทางศาสนาในการรักษาอุดมการณ์ เช่นการสร้างเจดีย์และวิหาร เพื่อให้คนได้ระลึกถึงความสำคัญของอุดมการณ์และการสนับสนุนให้เกิดเครือข่ายไปพร้อมกัน ส่วนการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ณ สังเวชนียสถาน 4 ตำบล มีลักษณะของการเที่ยวไป 2 แบบคือ การเที่ยวไปแบบจาริกเพื่อประโยชน์ผู้อื่น การเที่ยวไปแบบธุดงค์คือฝึกหัดขัดเกลากิเลส ส่วนการท่องเที่ยวสังเวชนียสถาน 4 ตำบลอันประกอบด้วยที่ประสูติ ตรัสรู้ แสดงพระธรรมเทศนา และปรินิพพานเป็นเครื่องมือที่เชื่อมโยงให้เห็นการสร้างอุดมการณ์และเครือข่ายผ่านลักษณะ 4 ด้าน คือด้านความอารมณ์คือสร้างความศรัทธา เกิดแรงบันดาลใจ ด้านการคิดเชิงเหตุผลคือการเข้าใจสัจธรรมอันมั่นคง การแลกเปลี่ยนประสบการณ์ ด้านคุณธรรมคือการสร้างประโยชน์เพื่อผู้อื่น สร้างความเสียสละ มีความเป็นอยู่ที่เรียบง่าย ด้านกายภาพ คือการปกป้องพระพุทธศาสนาและวัฒนธรรมการอยู่ร่วมกัน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2543). พัฒนาคุณภาพชีวิตด้วยจิตวิทยาแบบยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร:
สหธรรมิก.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2552). จารึกอโศก (ธรรมจักรบนเศียรสี่สิงห์). กรุงเทพมหานคร:
สำนักพิมพ์ผลิธัมม์.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2553). จาริกบุญ จารึกธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 18. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์สวย.
พระพุทธโฆสเถระ. (2560). คัมภีร์วิสุทธิมรรค. พิมพ์ครั้งที่ 12.กรุงเทพมหานคร : ธนาเพรส.
พระมหาสุทิตย์ อาภากโร. (2548). เครือข่าย : ธรรมชาติ ความรู้ และการจัดการ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : โครงการเสริมสร้างการเรียนรู้เพื่อชุมชนเป็นสุข.
พระมหาพรชัย สิริวโร, พระมหาขวัญชัย กิตฺติเมธี, ไข่มุก เหล่าพิพัฒนา และเพ็ญพรรณ เฟื่องฟูลอย. (2563). อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมในการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน จังหวัดแม่ฮ่องสอน. วารสารพุทธมัคค์ ศูนย์วิจัยธรรมศึกษา สำนักเรียนวัดอาวุธวิกสิตาราม, 5(1), หน้า 1-14.
พิสิษฐิกุล แก้วงาม. (2559). “วิกฤตเชิงคุณค่าของประชาธิปไตยไทย : ประชาธิปไตยแบบชนชั้นนำ กับความเท่าเทียม (เทียม) ในพื้นฐานตรรกะว่าด้วยการทำประชามติเรื่องความปรองดองในทางการเมือง”. ใน ความหวังกับจินตนาการทางมนุษยศาสตร์. บรรณาธิการโดย คงกฤช
ไตรยวงค์, ธนภาษ เดชพาวุฒิกุล. กรุงเทพมหานคร : สยามปริทัศน์.
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13. (พ.ศ. 2566-2570). 2565,01 พฤศจิกายน). ราชกิจจานุเษกษา. เล่ม 139 ตอนพิเศษ 258 ง, หน้า 1-11.
ธิดารัตน์ มูลลา, สมสุข หินวิมาน. (2556). “การสื่อสารกับการผลิตซ้ำเพื่อสืบทอดอุดมการณ์ผ่านหนังสือฮาวทู”. วารสารบรรณศาสตร์ มศว, 6(2), หน้า 97-98.
สายันต์ ไพรชาญจิตร์. (2555). เอกสารประกอบการสอนโครงการเสริมสร้างกระบวนการเรียนรู้ในงานพัฒนาชุมชน. ภาควิชาการพัฒนาชุมชน คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อยุทธ์ เพชรอินทร. (2537). อุดมการณ์ทางการเมืองของพรรคประชาธิปัตย์.วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
จันทรัตน์ มั่นวิเชียร. กระบวนการพัฒนาปัญญาจากการจาริกแสวงบุญ ณ สังเวชนียสถาน 4. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 5(2), หน้า 286-298.
สถาบันโพธิคยาวิชชาลัย 980. (2554). ธรรมวิชัยจากแดนพุทธภูมิ. กรงเทพมหานคร : พิมพ์ดี.
สุนทรี โชติดิลก. (2555). “ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับอุดมการณ์ในวารสาร “อยู่ในบุญ” สุขที่พึงประสงค์ สุขได้ด้วยบุญ”, วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 4(2), หน้า 168.
Andrew Church. (2004). “Local and Regional Tourism Policy and Power”. in A Companion to Tourism. Edited by Alan A. Lew, C. Michael Hall, Allan M. Williams. Oxford: Blackwell Publishing Ltd.
Carl J. Friedrich & Z.K.brzezinski.(1956). Totalitarianism Dictatorship and Autocracy. New York: Harvard University.
Javier Trevino, George C, Homans. (2006). History, Theory and Method. Oxford: Charles Tilly, Boulder, Paradism Publishers.