การบริหารจัดการองค์การยุคใหม่: การวิเคราะห์เชิงระบบผ่านกรอบแนวคิดด้านภาวะผู้นำและการจัดการการเปลี่ยนแปลง
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการบูรณาการระหว่างภาวะผู้นำและการจัดการการเปลี่ยนแปลง เพื่อสร้างกรอบแนวคิดในการบริหารองค์การยุคใหม่ในบริบทของการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วทางเศรษฐกิจ สังคม และเทคโนโลยี การวิเคราะห์พบว่าองค์การยุคใหม่ต้องเผชิญกับความท้าทายที่ซับซ้อนและไม่แน่นอน ซึ่งจำเป็นต้องอาศัยการบริหารจัดการที่มีความยืดหยุ่น คล่องตัว และมีประสิทธิภาพ ภาวะผู้นำในยุคปัจจุบันมิได้จำกัดอยู่เพียงบทบาทเชิงอำนาจ หากแต่รวมถึงความสามารถในการสร้างแรงจูงใจ ถ่ายทอดวิสัยทัศน์ และส่งเสริมวัฒนธรรมองค์การที่เน้นการเรียนรู้และนวัตกรรม โดยเฉพาะภาวะผู้นำแบบเชิงปฏิสัมพันธ์และภาวะผู้นำดิจิทัลที่มีบทบาทสำคัญในการสร้างความร่วมมือภายในองค์กร ในขณะเดียวกัน การจัดการการเปลี่ยนแปลงต้องดำเนินไปอย่างเป็นระบบ โดยการใช้โมเดลที่ได้รับการยอมรับ เช่น โมเดลการเปลี่ยนแปลงของ Lewin และ Kotter’s 8-Step Change Model ซึ่งช่วยลดแรงต้านทาน และทำให้กระบวนการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นอย่างมีทิศทาง บทความยังนำเสนอกรณีศึกษาจากองค์กรในประเทศไทยที่ประสบความสำเร็จในการประยุกต์แนวคิดดังกล่าว ตั้งแต่การนำเทคโนโลยีดิจิทัลเข้ามาปรับปรุงกระบวนการทำงาน ไปจนถึงการสร้างวัฒนธรรมองค์การที่เอื้อต่อการเรียนรู้และความยืดหยุ่นเชิงกลยุทธ์ สรุปได้ว่าการบูรณาการระหว่างภาวะผู้นำและการจัดการการเปลี่ยนแปลงเป็นกลไกสำคัญที่ช่วยเสริมสร้างความสามารถในการปรับตัวและการเติบโตอย่างยั่งยืนขององค์การในยุคที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.(2565).รายงานเศรษฐกิจดิจิทัลของประเทศไทย. กรุงเทพฯ: กระทรวงดิจิทัลฯ.
ชุติมา นิลกำแหง. (2563). ภาวะผู้นำและการจัดการการเปลี่ยนแปลงในองค์กร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชุติมา นิลกำแหง. (2564). การจัดการการเปลี่ยนแปลงในองค์กรยุคดิจิทัล. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ซิกมุนด์ พรประภา. (2560). การบริหารจัดการตามแนวคิดเชิงระบบ. เชียงใหม่: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ธนกฤต วงษ์แก้ว. (2564). บทบาทภาวะผู้นำในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนกิจ เพชรจินดา. (2564). แนวคิดเชิงระบบในการบริหารจัดการองค์การ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนภัทร แสงทอง. (2565). ผู้นำกับการขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลงในองค์กรภาครัฐ. นนทบุรี: สำนักพิมพ์กระทรวงมหาดไทย.
นพพร, ว. (2562). การจัดการการเปลี่ยนแปลงในองค์การ. วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ, 7(1), หน้า 15–28.
วราวุฒิ, ม. (2563). การประยุกต์ใช้โมเดล Kotter กับการบริหารการเปลี่ยนแปลงในองค์กรรัฐวิสาหกิจ. วารสารรัฐศาสตร์และการปกครอง, 10(2), หน้า 103–120.
ศิริพร, ค. (2564). ภาวะผู้นำกับการจัดการแรงต้านทานต่อการเปลี่ยนแปลงในองค์การ. วารสารการจัดการสมัยใหม่, 19(1), หน้า 67–80.
ชุติมา, พ. (2563). ภาวะผู้นำกับการเปลี่ยนแปลงในยุคดิจิทัล. วารสารการจัดการสมัยใหม่, 18(2), หน้า 45–58.
ธนกฤต, อ. (2564). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำในองค์การไทย. วารสารบริหารธุรกิจ, 12(1), หน้า 11–25.
พรนภา, ศ. (2563). ภาวะผู้นำดิจิทัลในองค์การธุรกิจไทย. วารสารเศรษฐศาสตร์และการจัดการ, 10(1), หน้า 33–47.
สุภาวดี, ช. (2561). การประยุกต์ภาวะผู้นำเชิงสถานการณ์กับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ, 9(2), หน้า 77–91.
นพพร โชคดี. (2562). การบริหารการเปลี่ยนแปลงในองค์กรไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรเทพ พรประภา. (2563). แนวทางการบริหารองค์การภายใต้บริบทของโลกดิจิทัล. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรนภา บูรณะชัย. (2563). ภาวะผู้นำดิจิทัลและการจัดการในองค์กรไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พีระพงษ์ พวงทอง. (2562). ภาวะผู้นำแบบเชิงปฏิสัมพันธ์ในบริบทของประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ธรรมศาสตร์.
ภราดร พัฒนาพิพัฒน์. (2563). การบริหารองค์การยุคใหม่ด้วยแนวคิดภาวะผู้นำเชิงสถานการณ์. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ภาณุเดช พรประภา. (2563). แนวทางการสร้างความยืดหยุ่นในองค์กรไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มงคลชัย ศรีแก้ว, & ทีมงาน. (2562). การประยุกต์แนวคิดเชิงระบบในการวิเคราะห์องค์การ. นนทบุรี: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วราวุฒิ สังข์แก้ว. (2563). ปัจจัยความสำเร็จในการบริหารการเปลี่ยนแปลง. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศิริพร พงศ์รักษ์. (2564). การจัดการการเปลี่ยนแปลงในบริบทองค์กรสมัยใหม่. เชียงใหม่: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สถาบันพัฒนาผู้นำดิจิทัล. (2564). รายงานการพัฒนาภาวะผู้นำดิจิทัลในองค์กรไทย. นนทบุรี: สำนักพิมพ์กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
สำนักงานเศรษฐกิจการคลัง. (2565). รายงานประจำปีด้านเศรษฐกิจและเทคโนโลยี. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์กระทรวงการคลัง.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2565). รายงานภาวะประชากรไทย. กรุงเทพฯ: สำนักสถิติ.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564). รายงานภาวะเศรษฐกิจและสังคมไทยปี 2564. กรุงเทพฯ: สศช.
สำนักวิจัยนโยบายสุขภาพ. (2563). การจัดการระบบประกันสุขภาพถ้วนหน้าในประเทศไทย. นนทบุรี: สำนักพิมพ์สุขภาพแห่งชาติ.
สุภาวดี สังข์แก้ว. (2561). ภาวะผู้นำและการเปลี่ยนแปลงในองค์กร. เชียงใหม่: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Brynjolfsson, Erik, & McAfee, Andrew. (2017). Machine, platform, crowd: Harnessing our digital future. W. W. Norton & Company.
Daft, Richard L. (2021). Organization theory and design. Cengage Learning.
Drucker, Peter F. (1999). Management challenges for the 21st century. Harper Business.
Kotter, John P. (1996). Leading Change. Harvard Business Review Press.
McKinsey & Company. (2021). The State of AI in 2021. McKinsey Global Institute.
Northouse, Peter G. (2018). Leadership: Theory and Practice. (8th ed.). SAGE Publications.
Robbins, Stephen P., & Judge, Timothy A. (2019). Organizational behavior. Pearson.
Brynjolfsson, E., & McAfee, A. (2017). Machine, Platform, Crowd: Harnessing Our Digital Future. New York: W. W. Norton & Company.
Daft, R. L. (2021). Organization Theory and Design. 13th ed.. Boston: Cengage Learning.
Drucker, P. F. (1999). Management Challenges for the 21st Century. New York: Harper Business.
Robbins, S. P., & Judge, T. A. (2019). Organizational Behavior. 18th ed.. Harlow: Pearson Education.
Bass, B. M., & Avolio, B. J. (1994). Improving Organizational Effectiveness through Transformational Leadership. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Goleman, D., Boyatzis, R., & McKee, A. (2013). Primal Leadership: Unleashing the Power of Emotional Intelligence. Boston: Harvard Business Review Press.
Hersey, P., & Blanchard, K. H. (1988). Management of Organizational Behavior: Utilizing Human Resources. 5th ed. New Jersey: Prentice-Hall.
Kotter, J. P. (1996). Leading Change. Boston: Harvard Business School Press.
Westerman, G., Bonnet, D., & McAfee, A. (2014). Leading Digital: Turning Technology into Business Transformation. Boston: Harvard Business Review Press.
Hiatt, J. (2006). ADKAR: A Model for Change in Business, Government and Our Community. Loveland, CO: Prosci Research.
Kotter, J. P. (1996). Leading Change. Boston: Harvard Business School Press.
Lewin, K. (1951). Field Theory in Social Science: Selected Theoretical Papers. New York: Harper & Row.