พระโพธิสัตว์ในฐานะผู้นำตามธรรมชาติในพระพุทธศาสนาเถรวาท
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเรื่อง “พระโพธิสัตว์ในฐานะผู้นำตามธรรมชาติในพระพุทธศาสนาเถรวาท” โดยศึกษาจากเอกสารทางพระไตรปิฎกเป็นหลัก จากการศึกษาพบว่า ภาวะผู้นำเชิงพุทธมีลักษณะ 3 อย่าง คือ 1) คุณลักษณะภายนอก คือ มีรูปร่างสง่างาม น่าเคารพศรัทธาเลื่อมใส ตลอดทั้งมีพละกำลังแข็งแรง สุขภาพที่ดี และมีความเพียร 2) คุณลักษณะภายใน คือมีความรู้ มีวิสัยทัศน์กว้างไกล มีความชำนาญในงาน มีมนุษย์สัมพันธ์ดี 3) มีความแตกต่างจากบุคคลอื่น ซึ่งความแตกต่างนี้จะทำให้ผู้ใต้บังคับบัญชา เกิดความเคารพนับถือ มีความเชื่อมั่นเชื่อฟังอย่างจริงใจ และลักษณะภาวะของผู้นำเชิงพุทธเช่นนี้ แสดงถึงการมีอยู่ของ พระโพธิสัตว์ในพระพุทธศาสนาเถรวาท ในเรื่องราวต่าง ๆ ที่แสดงไว้ในชาดก ซึ่งจะต้องมีการบำเพ็ญบารมีเพื่อตนและเสียสละช่วยเหลือผู้อื่นไปพร้อม ๆ กัน ถือว่าเป็นรูปแบบที่ถูกระบุถึงบุคคลที่มีความเป็นผู้นำ และมีคุณสมบัติตามที่ธรรมชาติคัดสรรให้มา ลักษณะทางกายภาพและบุคลิกของผู้ปกครองที่พึงประสงค์ตามที่แสดงไว้ในอัคคัญญสูตร คือ สวยงามกว่าคนอื่น น่าดูน่าชมกว่าคนอื่น น่าเลื่อมใสกว่าคนอื่น และน่าเกรงขามกว่าคนอื่น
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา สุดประเสริฐ. (2558). คุณสมบัติส่วนบุคคล อิทธิพลทางสังคม และความซื่อสัตย์ที่มีผลต่อภาวะผู้นำที่แท้จริงของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนในเครือเซนต์ปอล เดอ ชาร์ตร. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 7(1), หน้า 160-172.
ธีรเนศ อนุภัทร์ และตรัยภูมิทร์ ตรีตรีศวร. (2566). ภาวะผู้นําเชิงจริยธรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในเครือข่ายเมืองสตูลสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสตูล. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร, 6(4), หน้า 247-261.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2560). อรรถกถาพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
อาคม วัดไธสง. (2547). หน้าที่ผู้นำการบริการการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
J.G. Merquior. (1980). Rousseau and Weber: Two Studies in the Theory of Legitimacy. London: Routledge&Kegan Paul.
Max Weber. (1968). Economy and Society: An Outline of Interpretative Sociology. transl. and ed. by G. Roth and C. Wittich. New York: Bedminster Press.
