การพัฒนาสมรรถนะนักศึกษาวิชาชีพครูชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาสมรรถนะนักศึกษาวิชาชีพครูชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม 2) ศึกษาแนวทางการพัฒนาสมรรถนะนักศึกษาวิชาชีพครู ชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม รูปแบบที่ใช้ในการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงพรรณา ตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย นักศึกษาชั้นปีที่ 2 หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต จำนวน 265 คน และครูพี่เลี้ยงในโรงเรียนที่นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู จำนวน 265 คน ปีการศึกษา 2566 โดยวิธีการสุ่มแบบแบ่งประเภท เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วยแบบทดสอบ และแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่ามัชฌิมเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า 1. การพัฒนาสมรรถนะนักศึกษาวิชาชีพครูชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม ประกอบด้วย สมรรถนะ 11 ประการคือ 1) ปฏิบัติงานผู้ช่วยครู 2) ออกแบบ วางแผนการจัดการเรียนรู้ในชั้นเรียนได้ 3) ช่วยครูประยุกต์ใช้ดิจิทัลในการจัดการเรียนการสอน 4) ฟัง พูด อ่าน เขียน ภาษาไทย ภาษาอังกฤษได้ 5) มีทัศนคติที่ถูกต้องต่อบ้านเมืองและวิชาชีพครู 6) ช่วยเหลืองานโรงเรียนโดยไม่ต้องร้องขอ 7) ประยุกต์ใช้สื่อเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ 8) ช่วยงานสนับสนุนการเรียนรู้ของผู้เรียน 9) ช่วยครูวัดและประเมินผลการเรียนรู้ 10) ใช้แนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และใช้สติในการดำรงค์ชีวิต 11) อดทน ขยันหมั่นเพียร ใฝ่รู้ ใฝ่เรียน เมื่อพิจารณาระดับสมรรถนะตามความคิดเห็นของครูพี่เลี้ยงพบว่าสมรรถนะภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายสมรรถนะพบว่าอยู่ในระดับมากทุกสมรรถนะโดยเรียงลำดับจากมากไปหาน้อย 3 ลำดับ คือ สมรรถนะด้านการช่วยเหลืองานโรงเรียนโดยไม่ต้องร้องขอรองลงมาคือ ช่วยครูประยุกต์ใช้ดิจิทัลในการจัดการเรียนการสอน และ อดทน ขยันหมั่นเพียร ใฝ่รู้ ใฝ่เรียนตามลำดับ สำหรับด้านที่มีค่าเฉลี่ยอยู่ในลำดับน้อยที่สุดคือ สมรรถนะด้านการฟัง พูด อ่าน เขียน ภาษาไทยและภาษาอังกฤษได้ 2. แนวทางการพัฒนาสมรรถนะนักศึกษาวิชาชีพครูชั้นปีที่ 2 พบว่าแนวทางในการพัฒนาสมรรถนะนักศึกษาชั้นปีที่ 2 ประกอบด้วย 3 แนวทางดังนี้ 1) ส่งเสริมและสนับสนุนให้สาขาวิชาจัดกิจกรรมเสริมสมรรถนะเฉพาะสาขา ทั้ง 16 สาขา 2) ศูนย์ฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูขับเคลื่อนกิจกรรมเสริมสมรรถนะทั้ง 11 สมรรถนะ โดยกำกับติดตาม และประเมินสมรรถนะรายชั้นปี แจ้งผลการประเมินให้ทุกสาขาทราบเพื่อนำไปพัฒนาสมรรถนะต่อไป 3) หน่วยฝึกประสบการณ์วิชาชีพระหว่างเรียนมอบหมายงานให้นักศึกษา ให้คำแนะนำ และเป็นพี่เลี้ยงในการฝึกการเป็นผู้ช่วยครูในสถานศึกษา กำกับติดตาม ประเมินสมรรถนะที่เกี่ยวข้องตามเกณฑ์ที่มหาวิทยาลัยกำหนด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
จุฑารัตน์ คชรัตน์, วิชุนา สัตยารักษ์, ณัฐถา นาเลื่อน, วิภาวี มณีเนตร และชูศักดิ์ นพถาวร. (2561). สมรรถนะความเป็นครูมืออาชีพของนักศึกษาหลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิต. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 9.
ดวงใจ ชนะสิทธิ์ และ อรพรรณ ตู้จินดา. (2565). การพัฒนาสมรรถนะนักศึกษาวิชาชีพครู ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, 14(1), หน้า 466-475.
เรวณี ชัยเชาวรัตน์. (2560). สมรรถนะด้านการออกแบบการเรียนการสอนของนักศึกษาครูที่เข้าร่วมเป็นสมาชิกชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 45(4), หน้า 142-163.
รินรดี พรามณี. (2563). การพัฒนาสมรรถนะด้านการจัดการเรียนรู้สำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. วารสารวิจัยและนวัตกรรม สถาบันการอาชีวศึกษากรุงเทพมหานคร, 3(2), 84–102.
มงกุฎ วงศ์สาคร.(2566). สมรรถนะประจำสายงานของครูที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการจัดการเรียนรู้ของครูในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่มัธยมศึกษาสกลนคร. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ, 13(4),81-90
สุพันธ์วดี ไวยรูป และสุธิรา ทรัพย์เจริญ.(2563). การพัฒนาสมรรถนะของนักศึกษาครูสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. การประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี ครั้งที่ 13.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). อุปสรรคด้านหลักสูตรและการจัดการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สำนักเลขาธิการคุรุสภา. (2565). ปัญหาอุปสรรคทางด้านเทคโนโลยีและนวัตกรรมการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักเลขาธิการคุรุสภา.
Fullan, M. (2016). The New Meaning of Educational Change (5th ed.). Teachers College Press.
Tirakanan, S. (2008). Creation of Tools to Measure Variables in Social Science Research Guidelines for Practice. Bangkok: Chulalongkorn University. (in Thai)
