แนวคิดเรื่องความสุขในมุมมองของอริสโตเติลและพุทธปรัชญา: การวิพากษ์เชิงเปรียบเทียบ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบแนวคิดเรื่องความสุขในปรัชญาของอริสโตเติลและพุทธปรัชญา โดยเน้นความเหมือนและความต่างของทั้งสองแนวคิด รวมถึงชี้ให้เห็นถึงคุณค่าของการบูรณาการแนวคิดเหล่านี้มาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน อริสโตเติลเสนอว่าความสุข (eudaimonia) คือการใช้ชีวิตอย่างมีเหตุผลตามคุณธรรมอันเป็นเลิศ ในขณะที่พุทธปรัชญา ชี้ว่าความสุขที่แท้จริงคือการพ้นทุกข์หรือนิพพาน การวิเคราะห์พบว่าทั้งสองปรัชญามีจุดร่วมในการให้ความสำคัญกับการพัฒนาตนเอง และ การใช้ปัญญา เพื่อบรรลุความสุข อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างกันในเรื่องของเป้าหมายสูงสุด และ วิธีการ โดยอริสโตเติลเน้นการกระทำในโลกนี้ ส่วนพุทธปรัชญาเน้นการละวางจากโลก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
ปรีชา ช้างขวัญยืน.(2547). ปรัชญากับวิถีชีวิต. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สุทธิลักษณ์ ตันติวัฒนะ. (2550). สุขภาวะที่พึงประสงค์ตามแนวคิดพุทธปรัชญา. (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาสาขาวิชาปรัชญา). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Aristotle. (1980). Nicomachean Ethics. (W. D. Ross, Trans.). Oxford University Press. (Original work published ca. 350 B.C.E.)
Annas, J. (1993). The morality of happiness. Oxford: Oxford University Press.
Nussbaum, M. C. (1988). Non-relative virtues: An Aristotelian approach. Midwest Studies in Philosophy.
Seligman, M. E. P. (2011). Flourish: A Visionary New Understanding of Happiness and Well-being. Free Press.
