การขัดเกลาทางสังคมเชิงพุทธเพื่อแก้ปัญหาการข่มขืนบุคคลภายในครอบครัว ในสังคมไทย

บทคัดย่อ

บทความการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1. เพื่อศึกษาศึกษาสภาพปัญหาและสาเหตุการข่มขืนที่เกิดขึ้นกับบุคคลในครอบครัวในสังคมไทย 2. เพื่อศึกษาการขัดเกลาทางพระพุทธศาสนาและทางสังคมเพื่อแก้ปัญหาการข่มขืนบุคคลในครอบครัวในสังคมไทย และ 3. เพื่อเสนอแนวทางการขัดเกลาทางสังคมเชิงพุทธเพื่อแก้ปัญหาการข่มขืนบุคคลภายในครอบครัวในสังคมไทย โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงเอกสาร

ผลการวิจัยพบว่า การข่มขืนบุคคลในครอบครัวในสังคมไทยมีจำนวนเพิ่มมากขึ้น โดย
เฉพาะผู้ก่อเหตุ เป็นคนรู้จักคุ้นเคยและคนในครอบครัวมากกว่าคนแปลกหน้า สาเหตุการข่มขืนที่เกิดขึ้นกับบุคคลในครอบครัว ในทางพระพุทธศาสนาและทางสังคมมีมูลเหตุที่เกิดคล้ายกัน คือ 1. สาเหตุทางจิตใจ 2. สาเหตุทางพฤติกรรม และ 3. สาเหตุทางสังคม  แต่ในทางพระพุทธศาสนาเน้นการอธิบายสาเหตุทางจิต ซึ่งเป็นเรื่องนามธรรม ไม่ได้เน้นการอธิบายเกี่ยวกับสรีระร่างกายในทางสังคม มีการอธิบายสอดคล้องกับทางพระพุทธศาสนา คือ 1. สาเหตุทางจิต อธิบายว่าเกิดจากปัจจัยทางจิตมีความบกพร่องผิดปกติ 2. สาเหตุทางพฤติกรรม อธิบายว่าเกิดจากปัจจัยของสรีระร่างกาย และ 3. สาเหตุทางสังคม อธิบายว่าเกิดจากปัจจัยด้านสภาพแวดล้อมและบริบททางสังคม

แนวทางการขัดเกลาทางสังคมเชิงพุทธเพื่อแก้ปัญหาการข่มขืนบุคคลในครอบครัวในสังคมไทย ต้องอาศัยกระบวนการขัดเกลาทางสังคมเข้ามาประกอบด้วย จึงจะเป็นแนวทางเชิงพุทธบูรณาการ โดยการอาศัยฐานรากความเข้มแข็งทางจิตใจอันถูกฝังลึกมาจากความละอายชั่วกลัวบาป การทำหน้าที่ตามพรหมวิหาร และทิศ 6 โดยใช้กระบวนการขัดเกลาทางสังคมมาเป็นวิธีการเชิงกระบวนการ แบ่งเป็น 2 แนวทาง คือ 1) คุณธรรมกำกับใจอย่างเข้มแข็ง ซึ่งหมายถึงการที่บุคคลคำนึงถึงหลักดี-ชั่ว หน้าที่ความรับผิดชอบ 2) กระบวนการขัดเกลาเชิงสังคม ซึ่งหมายถึง การอาศัยกลไกอื่น ๆ นำไปสู่การปฏิบัติจริง เช่น กฎหมาย สถาบันครอบครัว บรรทัดฐานทางสังคม