การพัฒนาแอพพลิเคชั่นส่งเสริมความรู้ด้านสุขภาพตามหลัก 3อ2ส สำหรับผู้สูงอายุ จังหวัดปทุมธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวทางการพัฒนาแอพพลิเคชั่นส่งเสริมความรู้ด้านสุขภาพสุขภาพตามหลัก 3อ2ส สำหรับผู้สูงอายุ และ 2) ศึกษาผลในการส่งเสริมความรู้โดยการใช้แอพพลิเคชั่น มีรูปแบบการวิจัยแบบผสมผสาน ประกอบด้วย การวิจัยเชิงคุณภาพ มีผู้ให้ข้อมูลหลัก จำนวน 10 คน เลือกแบบเฉพาะเจาะจง ประกอบด้วย บุคลากรทางสาธารณสุข อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) และผู้ทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลผู้สูงอายุ ในอำเภอคคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี ที่ยินดีเข้าร่วมการวิจัย เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ การสนทนากลุ่ม และการวิจัยเชิงปริมาณ มี 2 ขั้นตอน ได้แก่ 1) การพัฒนาแอพพลิเคชั่นส่งเสริมความรู้ด้านสุขภาพตามหลัก 3อ2ส สำหรับผู้สูงอายุ และ 2) ศึกษาผลการใช้แอพพลิเคชั่นส่งเสริมความรู้ด้านสุขภาพตามหลัก 3อ2ส โดยใช้แบบวัดความรู้และวัดความพึงพอใจในการใช้แอพพลิเคชั่นโดยใช้แบบสอบถาม ที่มีความเชื่อมั่น 0.87 นำไปทดลองใช้กับกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง จำนวน 45 คน เป็นตัวแทนของประชากรผู้สูงอายุที่ใช้สมาร์ตโฟนในอำเภอคคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบความรู้เกี่ยวกับ 3อ2ส ก่อนและหลังการใช้แอพพลิเคชั่น โดยใช้สถิติ Paired T-test ที่ระดับนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 ผลการศึกษาแนวทางการพัฒนาแอพพลิเคชั่นส่งเสริมความรู้ด้านสุขภาพสุขภาพตามหลัก 3อ2ส สำหรับผู้สูงอายุ พบว่า รูปแบบการนำเสนอข้อมูลความรู้ 3อ2ส ควรมีเนื้อหาไม่มากจนเกินไป มีสื่อวิดีโอ แอพพลิเคชั่นควรใช้ง่ายไม่ซับซ้อน สีสันสดใส ตัวหนังสือขนาดใหญ่ มีสัญลักษณ์ที่เป็นรูปภาพประกอบความเข้าใจ สำหรับผลในการส่งเสริมความรู้โดยการใช้แอพพลิเคชั่นในกลุ่มตัวอย่าง พบว่า ภายหลังจากการใช้แอพพลิเคชั่นส่งเสริมสุขภาพตามหลัก 3อ2ส สำหรับผู้สูงอายุ กลุ่มตัวอย่างมีความรู้แตกต่างจากก่อนใช้แอพพลิเคชั่นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 กลุ่มตัวอย่างมีความพึงพอใจในการใช้แอพพลิเคชั่นระดับมาก
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2564). สังคมผู้สูงอายุในปัจจุบันและเศรษฐกิจในประเทศไทย. เข้าถึงได้จาก https://www.dop.go.th/th/know/15/926.
กองโรคไม่ติดต่อ. (2566). จำนวนและอัตราตายด้วย 5 โรคไม่ติดต่อ (ปี 2560 - 2564). เข้าถึงได้จาก http:// www.thaincd.com/2016/mission/documents-detail.php?id= 14480&tid=32&gid=1-020
จันทร์จิราพร ทองประสิทธิ์ และทิพยา จินตโกวิท. (2563). พฤติกรรมของผู้สูงอายุในการใช้แอปพลิเคชั่นบนสมาร์ตโฟน. วารสารวิชาการพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 3(1), 118-129.
ฉัตรศิริ วิภาวิน และนันทิยา เรือนกองเงิน. (2565). การศึกษาความต้องการด้านเทคโนโลยีและนวัตกรรมที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในตำบลขี้เหล็กและสลวง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิจัยราชภัฏเชียงใหม่, 23(1), 127-139.
เฉลิมศักดิ์ บุญประเสริฐ. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับการใช้แอปพลิเคชั่นไลน์ของผู้สูงอายุ. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารธุรกิจ). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
ดวงทิพย์ เจริญรุกข์. (2563). พฤติกรรมการใช้และการยอมรับนวัตกรรมสื่อสังคมออนไลน์ของกลุ่มผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารนิเทศศาสตรปริทัศน์, 24(2), 229-237.
ทัศพร ชูศักดิ์, นัชชา ยันติ, ศศิธร ตันติเอกรัตน์, และนาตยา ดวงประทุม. (2566). ประสิทธิผลของรูปแบบการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุติดเตียงแบบมีส่วนร่วมของชุมชน จังหวัดปทุมธานี. วารสารวิจยวิชาการ, 6(2), 87-102.
ธัญพร หล่อชัยวัฒนา. (2561). การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดปทุมธานี. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา, 12(2), 94-104.
นิพา ศรีช้าง และลวิตรา ก๋าวี. (2560). รายงานการพยากรณ์การพลัดตกหกล้มของผู้สูงอายุ (อายุ 60 ปีขึ้นไป) ในประเทศไทย ปี พ.ศ. 2560-2564. กรุงเทพฯ : สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมภ์.
พวงรัตน์ จินพล, มานิตา เจอบุญ, จุฑาภรณ์ ลิ่มสุวรรณมณี, และจริยาวดี วิเชียรเชื้อ. (2564). การพัฒนาระบบสารสนเทศเพื่อการดูแลผู้สูงอายุด้านโภชนาการ เพื่อสนับสนุนให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีพื้นที่เทศบาลตำบลชะมาย จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 14(1), 40-52.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย (2565). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2564. นครปฐม : สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
รัชชานนท์ ศรีสุภักดิ์, ประภากร ศรีสว่างวงศ์, ปภาวี รัตนธรรม และพัชระ นาเสงี่ยม. (2562). นวัตกรรมโมบายแอปพลิเคชั่นเพื่อการดูแลสุขภาพส่วนบุคคลสำหรับผู้สูงอายุ. (รายงานการวิจัย). มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม : คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2561). ห่างไกลโรค NCD ด้วยหลัก 3อ2ส. เข้าถึงได้จาก https://bit.ly/2GauXgv
สำนักงานสถิติแห่งชาติ (2565). การสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2564. เข้าถึงได้จาก http://www.nso.go.th/sites/2014en/Survey/social/domographic/ OlderPersons/2021/fullreport_64.pdf.
อุทัยวรรณ พงษ์บริบูรณ์. (2563). สถานการณ์ผู้สูงอายุประเทศไทย : ปัญหาและความต้องการด้านสุขภาพ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอิสเทิรน์เอเชีย, 10(2), 46-58.
Best, John. (1977). Research in Education. New Jersey: Prentice Hall Inc.
Bloom, B.S. (1975). Taxonomy of Education. New York : David McKay Company Inc.
Embarak, F., Ismail, NA. & Othman, S. (2021). A systematic literature review: the role of assistive technology in supporting elderly social interaction with their online community. Journal of Ambient Intelligence and Humanized Computing, 12(233), 7427-7440.
Li G., Jin C., Zhao, B. & Wu, B. (2022). Smartphone Use, Technology Affordance for Healthcare and Elders' Life Satisfaction. Frontiers in Public Health, (10). https://doi.org/10.3389/fpubh.2022.861897
Wilson, S. A., Byrne, P., Rodgers, S. E., & Maden, M. (2022). A Systematic Review of Smartphone and Tablet Use by Older Adults with and without Cognitive Impairment. Innovation in aging, 6(2), igac002. https://doi.org/10.1093/geroni/igac002. eCollection 2022.