แนวทางการพัฒนากฎหมายสวัสดิการสังคมเพื่อรองรับสังคมผู้สูงวัย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัญหาและกฎหมายการจัดสวัสดิการของผู้สูงอายุของประเทศไทย 2) ศึกษากฎหมายการจัดสวัสดิการของต่างประเทศเปรียบเทียบกับกฎหมายในประเทศไทย และ 3) นำเสนอแนวทางการพัฒนากฎหมายการจัดสวัสดิการผู้สูงอายุของประเทศไทย บทความวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยผู้ให้ข้อมูลในส่วนผู้ปฏิบัติงานเกี่ยวกับการจัดสวัสดิการสังคมแก่ผู้สูงอายุ จำนวน 14 คน จากกระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ องค์การปกครองส่วนท้องถิ่น กรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ สภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ นักสังคมสงเคราะห์ นักวิชาการ ภาคประชาสังคมหรือองค์กรอิสระ ผลการวิจัย พบว่า 1) พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ.2546 มีปัญหาด้านข้อกฎหมายและแนวทางปฏิบัติ กฎหมายมีวัตถุประสงค์ในทางประโยชน์สาธารณะตามหน้าที่ของรัฐที่ต้องจัดทำบริการสาธารณะให้แก่ประชาชน แต่ไม่ใช่กฎหมายที่มีเจตนารมณ์ในการคุ้มครองกลุ่มบุคคลผู้สูงอายุเป็นพิเศษจึงไม่มีมาตรการบังคับ การฝ่าฝืนไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขหรือข้อกำหนดต่าง ๆ ไม่มีบทบังคับโทษทางอาญา 2) ในต่างประเทศ หากมีการกระทำที่ไม่เป็นธรรมแก่ผู้สูงอายุ จะมีมาตรการทางกฎหมายในการลงโทษและปรับซึ่งเป็นมาตรการทางปกครอง และ 3 ) แนวทางการการพัฒนาการจัดสวัสดิการสังคมสำหรับผู้สูงอายุคือ ต้องแก้กฎหมายให้มีบทลงโทษ เช่น ปรับและกักขัง นอกจากนี้การประสานงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในการดำเนินการต่าง ๆ เพื่อช่วยให้การดำเนินงานเป็นไปในทิศทางเดียวกัน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2567). ยุทธศาสตร์กรมกิจการผู้สูงอายุ 20 ปี ประจำปี พ.ศ. 2561-2580. เข้าถึงได้จาก https://www.dop.go.th/download/knowledge/th1539326153-138_0.pdf
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2567). แผนปฏิบัติการด้านผู้สูงอายุ ระยะที่ 3 (พ.ศ.2566-2580). เข้าถึงได้จาก https://www.dop.go.th/th/laws/1/28/843
ชูเกียรติ รักบำเหน็จ. (2562). แนวทางการบริหารจัดการงบประมาณรายจ่ายด้านสวัสดิการสังคมสำหรับการดูแลผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ : สำนักงบประมาณของรัฐสภา สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
นันทิดา ศิริธนานุกูลวงศ์. (2563). มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองสิทธิผู้ต้องหาหรือจำเลยที่เป็นผู้สูงอายุในการดำเนินคดีอาญา. (วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชากฎหมายอาญา). คณะนิติศาสตร์ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ภูมิ มูลศิลป์. (2564). การพัฒนานโยบายและกฎหมายว่าด้วยการจัดการทรัพย์สินผู้สูงอายุ. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 21(4), 93-102.
มณฑิตา ศรีพล. (2562). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการจัดสวัสดิการสังคมสำหรับผู้สูงอายุกรณีศึกษาชมรมผู้สูงอายุในพื้นที่เทศบาลตำบลท่าช้าง อำเภอบางกล่ำ จังหวัดสงขลา. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาสังคม). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยทักษิณ.
มาดี ลิ่มสกุล. (2558). กฎหมายกลางว่าด้วยการจัดสวัสดิการสังคมในประเทศไทย. วารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์, 23(1), 28-54.
ยุวดี รอดจากภัย และกุลวดี โรจน์ไพศาลกิจ. (2562). การพัฒนาเครือข่ายทางสังคมในการดูแลผู้สูงอายุ. (รายงานการวิจัย). สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ : มหาวิทยาลัยบูรพา.
รัชนี แตงอ่อน และจิรวัธ ศิริศักดิ์สมบูรณ์. (2562). มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการกระทำความรุนแรงต่อผู้สูงอายุ กรณีฉ้อโกงผู้สูงอายุ ศึกษาเปรียบเทียบกฎหมายไทยและสหรัฐอเมริกา. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 11(2), 59-89.
รัฐสภา จุรีมาศ, ภูมิ มูลศิลป์ และธนาเสฎฐ์ เศรษฐกุลเกียรติ. (2567). การศึกษาเปรียบเทียบกฎหมายการคุ้มครองสิทธิและส่งเสริมคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุของประเทศไทย ประเทศญี่ปุ่น และสหราชอาณาจักร. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 13(2), 33-51.
วรภัทร รัตนาพาณิชย์. (2565). การพัฒนารูปแบบการคุ้มครองสิทธิของผู้สูงอายุ: การเรียนรู้เพื่อส่งเสริมผู้สูงอายุที่มีศักยภาพ. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 11(6), 1-13.
วิจิตรา วิเชียรชม. (2561). กฎหมายสวัสดิการสังคม. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์เดือนตุลา.
สุพจน์ บุญวิเศษ. (2561). การจัดสวัสดิการสังคมสำหรับผู้สูงอายุในระดับตำบลอย่างมีส่วนร่วม. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 11(2), 217-232.
อาทิตยา โภคสุทธิ์, ทัศนีย์ เงินสุข และปัทมา มัญชุนากร. (2565). ปัญหาทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับสิทธิของผู้สูงอายุในการได้รับความช่วยเหลือที่เหมาะสมจากรัฐ ศึกษาเฉพาะพื้นที่เทศบาลตำบลชากไทย อำเภอเขาคิชฌกูฏ จังหวัดจันทบุรี. วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร, 5(1), 149–161.
indiacode. (2007). The Maintenance and Welfare of Parents and Senior Citizens Act, 2007 (Act No. 56 of 2007). Retrieved from https://www. indiacode.nic.in/ bitstream/123456789/6831/1/maintenance_and_welfare_of_parents_and_ se nior_citizens_act.pdf
Japanese law translation. (1963). Act on Social Welfare for the Elderly (Act No. 133 of July 11, 1963). Retrieved from https://www.japaneselawtranslation.go.jp/en/ laws/view/3930.
