แรงจูงใจในการเข้าศึกษาต่อและเรียนรายวิชาบังคับในหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาและวิเคราะห์แรงจูงใจ และ 2) เปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลของนักศึกษาและการรับรู้ข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับหลักสูตรที่สร้างแรงจูงใจในการเข้าศึกษาต่อและเรียนรายวิชาบังคับในระดับบัณฑิตศึกษา คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคลและการรับรู้ข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับหลักสูตร กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่กำลังศึกษาใน คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล จำนวนทั้งหมด 30 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม มีค่าความเที่ยงของแบบสอบถามหรือ IOC = 0.83 และค่าสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาค = 0.92 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และค่าเอฟ ผลการวิจัย พบว่า 1) แรงจูงใจในการเข้าศึกษาต่อและเรียนรายวิชาบังคับในหลักสูตร ระดับบัณฑิตศึกษา ก่อนเข้าศึกษา โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด คือ สถาบันและหลักสูตร ( = 4.52, S.D.= 0.57) และเหตุผลส่วนตัว (
= 4.52, S.D.= 0.70) และระหว่างเข้าศึกษา คือ สถาบันและหลักสูตร (
= 4.93, S.D.= 0.26) และ 2) การเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลของนักศึกษาและการรับรู้ข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับหลักสูตรที่สร้างแรงจูงใจในการเข้าศึกษาต่อและเรียนรายวิชาบังคับในระดับบัณฑิตศึกษา คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล ที่มีต่อการสร้างแรงจูงใจก่อนเข้าศึกษาและระหว่างการศึกษา ทั้ง 4 ด้านคือ สถาบันและหลักสูตรการประกอบอาชีพ สังคม และเหตุผลส่วนตัว โดยภาพรวมพบว่า เพศ อายุ ระดับการศึกษาที่กำลังศึกษาในปัจจุบัน และชั้นปีที่กำลังศึกษา ต่างกัน มีแรงจูงใจในการเข้าศึกษาต่อและเรียนรายวิชาบังคับในหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดลไม่แตกต่างกัน และการรับรู้ข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับหลักสูตรต่างกันมีแรงจูงใจในการเข้าศึกษาต่อและเรียนรายวิชาบังคับในหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล แตกต่างกัน คือ คะแนนระหว่างการศึกษาทุกด้านและทุกหัวข้อมีมากกว่าก่อนเข้าศึกษา อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value ‹ 0.05)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กิ่งแก้ว จงรัก, สมฤดี สาลี, อัญชลี สุขกรี, อุษณี มาประกอบ, นริศรา ตังสุรัตน์ และศิรินารถ จุลวัฒน์. (2547). ปัจจัยที่เป็นแรงจูงใจในการเลือกศึกษาต่อระดับปริญญาตรีของนักศึกษา ชั้นปีที่ 1 ปีการศึกษา 2547 มหาวิทยาลัยจันทรเกษม. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.
ณัชชา สุวรรณวงศ์. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรี ในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน นครราชสีมา (ระบบโควตา) ประจำปีการศึกษา 2560. (รายงานการวิจัย). งานบริหารงานทั่วไป สำนักส่งเสริมวิชาการและงานทะเบียน : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน.
ธารินี พัชรเจริญพงศ์. (2554). ปัจจัยที่ใช้ในการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อระดับอุดมศึกษาหลักสูตรนานาชาติของนักเรียนชาวต่างชาติในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง กรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2552. (2552, 31 สิงหาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 126 ตอนพิเศษ 125 ง, หน้า 17-19.
ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง เกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา พ.ศ. 2558. (2558, 13 พฤศจิกายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 132 ตอนพิเศษ 295 ง, หน้า 12-24.
มหาวิทยาลัยมหิดล. (2568). ผลการจัดอันดับมหาวิทยาลัยโลกปี 2028 โดย QS (Quacquarelli Symonds). เข้าถึงได้จาก http://th.wikipedia.org
เมธาวี สุขปาน. (2556). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อในหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง (ปวส.) ของนักเรียน กรณีศึกษาวิทยาลัยพณิชยการธนบุรี. (วิทยานิพนธ์เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
ลักขณา สริวัฒน์. (2551). การแนะแนวเบื้องต้น (ฉบับปรับปรุง). (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.
ลาวัลย์ เบญจศีล. (2547). แรงจูงใจในการเข้าศึกษาต่อคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา ปีการศึกษา 2547. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
ศศิวิมล แสนเมือง. (2554). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตั้งใจเลือกมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารีของนักเรียนที่มีผลการเรียนดีในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง. (วิทยานิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการจัดการ). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
สุชาติ เก้าเอี้ยน. (2549). แรงจูงใจในการเลือกศึกษาต่อระดับปริญญาตรีของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยรามคำแหง. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวัดและประเมินผลการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สุริทอง ศรีสะอาด. (2544). แนวทางการพัฒนาห้องสมุดสถาบันอุดมศึกษาไปสู่เกณฑ์มาตรฐานห้องสมุดสถาบันอุดมศึกษา พ.ศ. 2544. (รายงานการวิจัย). มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
เอนก ชิตเกษร. (2542). มูลเหตุจูงใจในการตัดสินใจเลือกศึกษาคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยพายัพ. (รายงานการวิจัย). เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยพายัพ.
