Desirable Characteristics of Morals Teaching Monks in Schools under Phichit Primary Educational Service Area Office 1
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were 1) to study desirable characteristics of morals teaching monks in schools; 2) to compare the opinions of administrators and teachers towards desirable characteristics of morals teaching monks in schools; and 3) to propose guidelines for development of morals teaching monks in schools under Phichit Primary Educational Service Area Office 1. This research was a mixed methods research. For quantitative research, data were collected from a sample of 140 people. The research instrument was a questionnaire with a confidence value of .978. The statistics used in the research were frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test and one-way analysis of variance. In terms of qualitative research, a semi-structured interview was used by collecting data from 9 key informants. Data were analyzed by content analysis. The results of the research found that 1) desirable characteristics of morals teaching monks in schools, overall was at a high level; 2) administrators and teachers with different gender, position, education level and work experience had different opinions with no statistical significance; and 3) guidelines for development of desirable characteristics of morals teaching monks were as follows: in the aspect of teaching skills, morals teaching monks should make a lesson plan in accordance with the curriculum; in terms of teaching and learning management, morals teaching monks should teach sequentially within the framework of the curriculum and in the correct teaching methods; for personality, morals teaching monks should maintain monks’ proper behavior with teaching ethics and social etiquette; in relation to human relations, morals teaching monks should seek cooperation between monks and school administrators; for morality and ethics, morals teaching monks must possess exemplary qualities in moral conduct.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
References
กันดิศ ชลสินธุ์. (2545). การวิเคราะห์องค์ประกอบคุณลักษณะและความเป็นครู ของครูกลุ่มกรุงธนใต้ สังกัดกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
กาญจน์ธิดา สมใจ. (2550). บทบาทของครูผู้สอนระดับปฐมวัยโรงเรียนประถมศึกษา ตามทัศนะของข้าราชการครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุบลราชธานี เขต 5. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
จินตนา จริยานนท์. (2549). ความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายที่มีต่อพระสงฆ์ผู้สอนวิชาพระพุทธศาสนาในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตร มหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา). บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เทพ พันโสลี. (2550). บทบาทของครูในการส่งเสริมจริยธรรมให้แก่นักเรียนระดับประถมศึกษาโรงเรียนในอำเภอบ่อทอง สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษาชลบุรี เขต 2. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
พระมหาธีระพันธ์ อธิปญฺโญ (พวงจิตร). (2553). การศึกษาคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของพระสอนศีลธรรมในสถานศึกษา กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารจัดการคณะสงฆ์). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2559). ร่างแผนพัฒนาการศึกษาแห่งชาติฉบับที่ 12 (2560- 2564). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติสำนักงานนายกรัฐมนตรี.
สุเทพ พันโสลี. (2550). บทบาทของครูในการส่งเสริมจริยธรรมให้แก่นักเรียนระดับประถมศึกษาโรงเรียนในอำเภอบ่อทอง สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษาชลบุรี เขต 2. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
Krejcie V. R. & Daryle W. M. (1970). Determining Sample Size for Educational Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
