Guidelines for Developing Core Competency of Teachers in Phrapariyattidhamma School, General Education Department of Nakhon Sawan Province according to Sappurisadhamma 7
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were 1) to study the conditions of developing core competency of teachers in Phrapariyattidhamma School, General Education Department of Nakhon Sawan Province; 2) to compare the opinions of administrators and teachers about the development of teachers’ core competency in Phrapariyattidhamma School, General Education Department of Nakhon Sawan Province according to personal factors; and 3) to find guidelines for developing teachers' core competency in Phrapariyattidhamma School, General Education Department of Nakhon Sawan Province according to Sappurisadhamma 7. This was a mixed methods research. The quantitative research used a questionnaire with a confidence value of .97. The samples used in the research were 87 administrators and teachers. The statistics used were frequency, percentage, mean and standard deviation. For qualitative research, 9 key informants were interviewed and content analysis techniques were used. The results of the research showed that 1) the development of teachers' core competency in Phrapariyattidhamma School, General Education Department of Nakhon Sawan Province, overall was at the highest level; 2) the results of the comparison of opinions based on personal factors found that there were different levels of opinions with statistical significance at the 0.05 level; and 3) guidelines for developing core competency of teachers in Phrapariyattidhamma School, General Education Department of Nakhon Sawan Province according to Sappurisadhamma 7 were 3.1) in focusing on the achievement of work, administrators should have teachers plan to follow up and evaluate their performance; 3.2) for good service, administrators should encourage teachers to study the needs of service recipients, treat yourself to learners with the awareness that learners were service recipients; 3.3) in terms of self-development, administrators should encourage teachers to go on study trips to develop themselves according to their knowledge, abilities or disciplines taught by teachers; 3.4) in the aspect of teamwork, activities should be organized with a participative approach to adapt to others; and 3.5) in relation to ethics and professional ethics of teachers, administrators should encourage teachers and personnel to be good role models for learners and society.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
References
กลุ่มโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา กลุ่มที่ 4. (2563). แผนยุทธศาสตร์พัฒนาการจัดการศึกษา ระยะ 3 ปี (พ.ศ. 2563-2565). กรุงเทพฯ: สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
กัญญาวรา ผลเจริญ. (2559). การศึกษาสมรรถนะหลักของครูโรงเรียนสติราษฎร์วิทยาลัย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). คณะศึกษาศาสตร์: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ทิพย์สิริ กาญจนวาสี และศิริชัย กาญจนวาสี. (2564). วิธีวิทยาการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: พิมพ์ทันใจ.
ธนกฤต อั้งน้อย. (2562). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะหลักครูใหม่ในศตวรรษที่ 21 ตามแนวคิดโรงเรียนเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้. (วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ปิยนุช แสงนาค. (2559). สมรรถนะที่พึงประสงค์สำหรับครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์.
พระมหาพิชิต ธมฺมวิชิโต (ดุลยลา). (2561). การบริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา ตามหลักอริยสัจ 4 สังกัดสานักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ จังหวัดขอนแก่น. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาอุดร อุตฺตโร (มากดี). (2557). สมรรถนะการปฏิบัติงานของครูสำหรับนักเรียนพระปริยัติธรรมแผนกบาลี ตามหลักกัลยาณมิตร. (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). คู่มือการประเมินสมรรถนะครู พ.ศ.2563. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2556). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2555. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561-2580. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
อริยา คูหา และหริรักษ์ แก้วกับทอง. (2559). สมรรถนะความเป็นครูของนักศึกษาคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. (รายงานการวิจัย). กองทุนคณะศึกษาศาสตร์: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.
McKim, A. J. et. Al. (2017). Analyzing the Relationship between Four Teacher Competence Areas and Commitment to Teaching. Journal of Agricultural Education, 58(4), 1-14.
Wahyuddin, W. (2017). Headmaster Leadership and Teacher Competence in Increasing Student Achievement in School. International Education Studies, 10(3), 215-226.
