Philosophy of Thai law according in Buddhism dogma

Main Article Content

ดิเรก ควรสมาคม

Abstract

            This research purpose was to study doctrine and concept of Thai legal philosophy in comparison between law and Buddhism in the aspect of Thai legal philosophy.This research was done using qualitative approach by collecting information and documents from Phra Phutthakosajarn (P.A.Payutto) and Acharn Sathien Photinanta. The results found strong Brahmin and Buddhism influence in Thai law. Brahmin holds Monotheism as a doctrine with Brahma as a supreme god. In Buddhism, in contrary, was Atheism approach to believes with no god but doctrine “Dhamma” as supremacy teachings. Brahmin principles came from Treatise of Pradhmarmasastra in which the king was a reincarnation of god and derived his power directly from Brahma. In the other hand, Buddhism believes king righteousness was derived from the people with Dhamma reign supreme. King not just go to war but sits on the bench and act as a judge. The death penalty was influenced by Vedas of Brahminism. Thai Judges had to hold the “Indhapath 4”. (Non-bias rules similar to nemo iudex in causa sua or no man judges his own). In present, the doctrine passes on as judges ideals and ethic in justice. Philosohy wise, Buddhism explain law as “Human law” but Brahminism define law as a god giving rules. In Treatise of Manudharmasastra, justice was “Punishment” and the tools to keep society in virtuous way which could be related to Positive law approach of legal principles that depends on effectiveness punishment of the law. Western Philosophy “Ethics vs moral”. Ethics was the ideas that separate humanity from nature, with dominion over it. Even the compromise concept of the doctrine was unable to eradicate the environmental issue. But in Buddhism, Ethics were Promchariya including three aspect of lives which were moral, mindfulness and wisdom.

Article Details

How to Cite
ควรสมาคม ด. (2021). Philosophy of Thai law according in Buddhism dogma. CRRU Law, Political Science and Social Science Journal, 5(1), 285–306. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/lawcrru/article/view/244261
Section
Research Aticle

References

กฤษฎา บุญยสมิต.“ตระลาการ หรือกระลาการ ลูกขุน และผู้ปรับ.” ความรู้ในประวัติศาสตร์ไทย เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, 2554.

ดิเรก ควรสมาคม. นิติปรัชญา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2563.

ดิเรก ควรสมาคม. หลักการทั่วไปและความรู้พื้นฐานทางกฎหมาย. กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2563.

ดิเรก ควรสมาคม. “นิติศาสตรไทย: บทวิเคราะห์จากรากฐานในคัมภีร์มานวธรรมศาสตร์และคัมภีร์พระธรรมศาสตร์.” วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ, 25, ฉ.2 (2558), 1-16.

ดิเรก ควรสมาคม. กฎหมายมหาชนแนวประยุกต์. พิมพ์ครั้งที่ 4.กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิญญูชน, 2560.

ดิเรก ควรสมาคม. รายงานการวิจัยเรื่อง“สิทธิมนุษยชน: ศึกษาเปรียบเทียบในทางพุทธศาสนา,” สำนักวิชานิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 2562.

ดิเรก ควรสมาคม. พุทธศาสนาในวิชานิติศาสตร์ไทย. วารสารวิชาการ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยหัวเฉียว, 7, ฉ.1 (2559), 44-55.

ดิเรก ควรสมาคม. นิติปรัชญาเรื่องทบทวนจริยธรรมในแง่ที่มา ความหมาย หลักการและความสัมพันธ์กับกฎหมาย. วารสารกระบวนการยุติธรรม, ล.4, ป.3 (2553), 5-20.

ดิเรก ควรสมาคม. สิทธิมนุษยชน: ศึกษาเปรียบเทียบในทางพุทธศาสนา. วารสารนิติรัฐกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 4, ฉ.2 (2563), 133-160.

ไทยวิกิพิเดีย. ฮีตสิบสอง คองสิบสี่. https://th.wikipedia.org/wiki/, สืบค้นเมื่อ 3 สิงหาคม 2563.

ประภัสสร เธียรปัญญา. ธรรมะในฐานะหลักการของกฎหมายตราสามดวง. ดุลพาห, ล.2, ป.56, (2552), 148-166.

ปรีดี เกษมทรัพย์. นิติปรัชญา. พิมพ์ครั้งที่ 12. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2552.

พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: ศิริวัฒนาอินเตอร์พริ้นท์ จำกัด, 2554.

พระเจ้าพี่ยาเธอ กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์. เล็กเช่อร์กฎหมาย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนาการ, 2468.

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. ชำระเพิ่มเติมช่วงที่ 1 พิมพ์ครั้งที่11. (มปท.),2550.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต).ธรรมบรรยายเรื่องบูชาพระพรหมจนองค์พัง ก็ยังไม่รู้จักท้าวมหาพรหม. เข้าถึงได้จาก https://www.youtube.com/watch?v=scPjjj4RY0Q

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). พุทธศาสนากับการพัฒนาที่ยั่งยืน ตอนที่19. เทปบันทึกเสียง. วัดญาณเวศกวัน, 2536.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). นิติศาสตร์แนวพุทธ. พิมพ์ครั้งที่ 6, กรุงเทพฯ: พิมพ์สวย, 2550.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). ถ้าไปถึงปัญญาก็ไม่มัวหลงหาจริยธรรมสากล. เทปบันทึกเสียง. วัดญาณเวศกวัน, นครปฐม, 2550.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). พัฒนาสังคมไทยด้วยความรู้ความเข้าใจไตรภูมิ. กรุงเทพฯ: ผลิธัมม์, 2556.

พระเทพภิชาติ ปิยธมฺโม (เติบกายา) พระมหาสมเด็จ มหาสมิทธิ (อัตสาร) พระเดชขจร ขนฺติธโร (ภูทิพย์) พระณัฐพงษ์ ญาณเมธี (ไกรเทพ).หลักยุติธรรมในไตรภูมิพระร่วงต่อชุมชนลุ่มน้ำโขง. วารสารปัญญาปณิธาน, 3, ฉ.1, (2561), 60-61.

พระไตรปิฎกไทย ฉบับหลวง. www.http://etipitaka.com/search/. สืบค้น เมื่อ 14กรกฎาคม 2563

ราชบัณฑิตยสถาน. ความรู้ในประวัติศาสตร์ไทย เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน.

ห้างหุ้นส่วนจำกัด ไอเดีย สแควร์, 2554.

ร. แลงกาต์ (ชาญวิทย์ เกษตรศิริและวิกัลย์ พงศ์พนิตานนท์ บรรณาธิการ). ประวัติศาสตร์กฎหมายไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2553.

วัดญาณเวศกวัน. https://www.watnyanaves.net/th/web_page/biography. สืบค้นเมื่อ 4 กรกฎาคม 2563.

วินัย พงษ์ศรีเพียร. ความสำคัญของ “กฎหมายตราสามดวง แว่นส่องสังคมไทย.”กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.), 2549.

วินัย พงศ์ศรีเพียร. ศิลาจารึกกฎหมายลักษณะลักพา/โจร. เอกสารประกอบการบรรยายประวัติศาสตร์และหลักฐานประวัติศาสตร์สุโขทัย. โรงแรมปางสวนแก้ว เชียงใหม่. 10 กันยายน, 2554.

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต) หนังสือรวมธรรมเทศนา สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต)ผลิธัมม์ ในเครือ บริษัทสำนักพิมพ์เพ็ทแอนด์โฮม จำกัด.2562,สารบัญ.https://book.watnyanaves.net/pdf/viewer.php?bookid=DhmTalksListLowRes.pdf, สืบค้นเมื่อ 28 กรกฎาคม 2563.

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต).พุทธธรรมฉบับออนไลน์

HTTPS://BOOK.WATNYANAVES.NET/BUDDHADHAMMA/SEARCH.PHP?QUERYTXT=%E0%B8%81%E0%B8%8E%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A2&LOOKUPTYPE=01&SEARCHTYPE=ALL&IDEN_SEARCHTYPE=14. สืบค้นเมื่อ 8 สิงหาคม 2563.

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต). ตามพระใหม่ไปเรียนธรรม ภาค 2 .ตอน 7-14, 2558.

เสนีย์ ปราโมช, ม.ร.ว. กฎหมายสมัยอยุธยา. พิมพ์ครั้งที่ 2 กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2559.

เสถียร โพธินันทะ. การบรรยายธรรมเรื่องประวัติมนุษยชาติและศาสนา ตอน 001. เข้าถึงได้จาก https://www.youtube.com/watch?v=47VudW5qX_A&list=PLLLPBOIZem8ECleXrm1l-rimdpOMfIQLg.

เสถียร โพธินันทะ.ตรรกะวิทยา ตอน 050. การบรรยายธรรมะ. เข้าถึงได้จาก https://www.youtube.com/watch?v=scPjjj4RY0Q.

แสวง บุญเฉลิมวิภาส. ประวัติศาสตร์กฎหมายไทย พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิญญูชน, 2554.

แสวง บุญเฉลิมวิภาส และสถาพร ลิ้มมณี. บทความในหนังสือชีวิตและงานศาสตราจารย์จิตติ ติงศภัทิย์ พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา. 2548, 177-178.

Clive Ponting. A Green History of the World. paperback, Penguin, 1993.