Preparation and Rehabilitation of mental state of people living in disaster areas on the fault zone in Chiang Rai Province
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study the impact of a disaster on people living in the disaster area on the fault zone in Chiang Rai Province, investigate the preparation and response of people living in the disaster area on the fault zone in Chiang Rai Province, and assess the mental state and rehabilitation guidelines for living after the disaster. The research areas involved four districts: Mae Lao, Phan, Mae Suai, and Muang District, Chiang Rai Province. Quantitative and qualitative methods were applied to collect the data. The research was divided into three phases. Phase 1 was the qualitative research method in which in-depth interviews and focus groups were used to collect the data from 100 and 322 informants, respectively, selected with the purposive sampling method. Phase 2 was the quantitative research in which the questionnaire was used with 400 samples. Phase 3 was the quasi-experimental research in which a mental state rehabilitation program for users with post-traumatic stress was used with 333 samples selected with the voluntary selection method.
Findings demonstrated that the earthquake on the fault zone in Chiang Rai Province affected people's mental states, such as stress, insomnia, and panic, which might develop into post-traumatic stress disorder (PTSD). In addition, there were impacts on materials, such as damage to properties, houses, and constructions. Moreover, the analysis results indicated that the preparation and response were moderate: the average was 3.31. Additionally, the evaluation results of mental state obtained from the mental state evaluation form showed that the overall score of the sample group indicated moderate mental suffering. When comparing the mental state of the sample group before and after the dreadful incident, it was different with a statistical significance of 0.01.
Article Details
References
กมลรัตน์ หลาสุวงค์. ความพร้อมในจิตวิทยาสังคม. กรุงเทพฯ: ภาควิชาการแนะแนวและจิตวิทยาการศึกษาคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร, 2540.
กาญจนา สุนทรสิทธิพงศ์. “ความเครียดในการปฏิบัติงาน: ศึกษาเฉพาะกรณีพนักงานบริษัทคิมเบอร์ลี่ย์-คล๊าค ประเทศไทย จำกัด โรงงานปทุมธานี.” วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 2544.
กรุงเทพธุรกิจ. “รู้จัก 'โรคเครียดเฉียบพลัน' หลังเหตุสะเทือนขวัญ 'กราดยิงโคราช'.” 2563. https://www.bangkokbiznews.com/social/865617. สืบค้นเมื่อ 19 มกราคม 2564.
กรมทรัพยากรธรณีวิทยา. “รายงานสถานการณ์แผ่นดินไหว ขนาด 6.3 ริกเตอร์ บริเวณอำเภอพาน จังหวัดเชียงราย.” 2557. http://www.dmr.go.th/ewt_news.php?nid= 58028. สืบค้นเมื่อ 19 มกราคม 2564.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. 5 เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับ RQ. กรุงเทพฯ: สำนักพัฒนาสุขภาพจิตกรมสุขภาพจิต, 2552.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือการดูแลช่วยเหลือจิตใจผู้ประสบภัย : ระยะฟื้นฟู (สำหรับบุคลากรสาธารณสุข). นนทบุรี: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด, 2548.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือการปฏิบัติงานทีมช่วยเหลือเยียวยาจิตใจผู้ประสบภาวะวิกฤต. กรุงเทพฯ: บริษัท บียอนด์พับลิสชิ่ง จำกัด, 2561.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. รายงานการอบรมเรื่องการสร้างเสริมความหยุ่นตัว เพื่อรองรับวิกฤตสุขภาพจิตแก่บุคลากรที่เกี่ยวข้องในพื้นที่นำร่อง. กรุงเทพฯ: กระทรวงสาธารณสุข, 2551.
กัณฐิตาภรณ์ บุญประกอบ. “การเตรียมความพร้อมรับมือภัยพิบัติของชุมชนในพื้นที่ประสบอุทกภัยจังหวัดสุราษฎร์ธานี.” วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต รัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 2559.
ชูทิตย์ ปานปรีชา. จิตวิทยาทั่วไป หน่วยที่ 9. พิมพ์ครั้งที่ 21. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2551.
ดารา การะเกษร และวินีกาญจน์ คงสุวรรณ. “การพัฒนารูปแบบการฟื้นฟูภาวะวิกฤตสุขภาพจิตสำาหรับสตรีหม้ายที่เผชิญอาการโรคเครียดหลังเหตุการณ์สะเทือนขวัญจากสถานการณ์ความรุนแรงชายแดนภาคใต้ ประเทศไทย.” วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต 29, ฉ.1 (2558): 14-26.
ธงชัย สันติวงษ์. การรับรู้. http://www.novabizz.com. สืบค้นเมื่อ 19 มกราคม 2564.
พบแพทย์. “ภาวะวิตกกังวลทั่วไป (GAD).” https://www.pobpad.com/gad-ภาวะวิกตกังวลทั่วไป. สืบค้นเมื่อ 19 มกราคม 2564.
ราเชนทร์ พูลทรัพย์ และบุญสม วราเอกศิริ. “แนวทางการจัดการตนเองของชุมชนจากผลกระทบของภัยพิบัติทางธรรมชาติ ด้านแผ่นดินไหวในจังหวัดเชียงราย.” วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ สำนักวิชาสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย 10, ฉ.1 (มกราคม-เมษายน 2017).
สิริอร วิชชาวุธ. จิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์กรเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2553.
สิน พันธุ์พินิจ. เทคนิคการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: วิทยพัฒน์, 2549.
สมนึก สกุลหงส์โสภณ. “ประสิทธิภาพผลการพยาบาลตามแนวคิดทฤษฎีการปรับตัวของรอยต่อการลดความเครียด และเพิ่มความสามารถการปรับตัวของผู้ดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย.” วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาพยาบาลสาธารณสุข มหาวิทยาลัยมหิดล, 2540.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.), รูปแบบความเสียหายในจังหวัดเชียงราย, http://www.thaiseismic.com/chr_damage/, สืบค้นเมื่อ 21 เมษายน 2565.
Barrow, R., & Milburn, A Critical Dictionary of Educational Concepts. (2nd ed.). New York: Teachers Collage, 1990.
Downing, J., & Thackrey, D, Reading Readiness, London: University of London, 1971.
Gidanan ganghair. “เตือนโรค PTSD เครียดหลังแผ่นดินไหว.” https://www.thaihealth.or.th/Content/24180. สืบค้นเมื่อ 19 มกราคม 2564.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. “Determining Sample Size for Research Activities.” Educational and Psychological Measurement (September 1, 1970): 607-610.
Wagnild, G., & Young, H., “Development and psychometric evaluation of the resiliency scale,” Journal of Nursing Measurement (Winter 1993): 165-178.