Legal Problems In Ordering Temporary Release Of Accused Or Defendants In Criminal Cases
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
In case police investigator had an order not to permit temporary release, there was no law specifying for appealing such order. Furthermore, there is problem relating to permission for temporary release, during trial in the cases that has maximum prison sentence of not over 3 years and problems related to permission for temporary release and determining more collateral in temporary release of defendant during trial in appeal court and supreme court.
The recommendation of this research, it is recommended to amend and add regulations of police relating to cases, Title 7, Temporary Release, Article 182 and Regulations of President of Supreme Court on principle, methods and condition relating to claim for security, or bail for temporary release of suspect, or defendant in criminal cases of the year 2005, Clause 5.3 and Clause 6 to be appropriate to suspect, or defendant in criminal cases.
Article Details
References
กรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ กระทรวงยุติธรรม. แผนสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ฉบับที่ 4 พ.ศ. 2562-2566. กรุงเทพฯ: กระทรวงยุติธรรม, 2561.
กาญจนา คำมา. “ปัญหาการปล่อยชั่วคราวในคดีอาญา: กรณีจำเลยหลบหนี ในระหว่างการพิจารณาคดีในชั้นศาล.” วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิติศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยพายัพ, 2560.
เกียรติขจร วัจนะสวัสดิ์. คำอธิบายหลักกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาว่าด้วยการดำเนินคดีในขั้นตอนก่อนการพิจารณา. กรุงเทพฯ: จิรรัชการพิมพ์, 2544.
คณิต ณ นคร. ประชาธิปไตยกับการตั้งรังเกียจทางสังคม. กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2556.
คนึง ฦาไชย. กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา เล่ม 1. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2561.
คนึง ฤาไชย และณรงค์ ใจหาญ. กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา เล่ม 1. พิมพ์ครั้งที่ 33.กรุงเทพมหานคร: มิตรนราการพิมพ์, 2530.
จุฑารัตน์ เอื้ออำนวย. ระบบยุติธรรมและยุติธรรมทางเลือก แนวการวิเคราะห์เชิงสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2556.
ชนม์ณภัทร ทะนงอาจ. “ปัญหาตามมาตรการของการปล่อยชั่วคราว.” การศึกษาอิสระนิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิติศาสตร์, คณะนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2560.
ชาติ ชัยเดชสุริยะ. มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนใน กระบวนการยุติธรรมทางอาญา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา, 2549.
บวรศักดิ์ อุวรรณโณ. รัฐธรรมนูญน่ารู้. กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2542.
ปรีดี พนมยงค์. “อำนาจรัฐในการควบคุมตัวบุคคลตามกฎหมายลักษณะพิเศษ.” รายงานผลการวิจัยคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์, 2552.
ประดิษฐ์ มะโนทัย. “การปล่อยตัวชั่วคราวในชั้นสอบสวนและในชั้นศาลโดยใช้หลักประกันร่วมกัน.” วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต วิชาเอกกฎหมายอาญาและกระบวนการยุติธรรม สาขาวิชานิติศาสตร์, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2558.
ประกิต สุขเกษม. “สิทธิของผู้ต้องหาหรือจำเลยตามรัฐธรรมนูญ.” ดุลพาห, ฉ.22 (กรกฎาคม-สิงหาคม 2518): 60-81.
พชรมณฑ์ ภูมิสถิต. “ปล่อยตัวชั่วคราว: ศึกษาเปรียบเทียบระบบกฎหมายลายลักษณ์อักษรและกฎหมายจารีตประเพณีกับกฎหมายไทย.” วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชานิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์, 2557), 77.
ภัทรศักดิ์ วรรณแสง. “การใช้ดุลพินิจในการปล่อยชั่วคราว.” ดุลพาห 34, ฉ.43 (ตุลาคม-ธันวาคม 2539): 159.
มาลี ทองภูสวรรค์. “การคุมขังและกักขังผู้ถูกกล่าวหาว่ากระทำผิดอาญา.” วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิติศาสตร์.คณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2524.
เมธา วาดีเจริญ. ความเบื้องต้นเกี่ยวกับกฎหมายทั่วไป. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สูตรไพศาล, 2553.
สนิท สนั่นศิลป์. คำอธิบายประมวลวิธีพิจารณาความอาญา 1 พร้อมฎีกาใหม่สุดเรียงมาตรา. กรุงเทพฯ: สูตรไพศาล, 2552.
สมยศ ไขประพาย. “บทความบทบาทอำนาจศาลยุติธรรมในการพิจารณาคดีระบบไต่สวน.” การอบรมหลักสูตรผู้พิพากษาผู้บริหารในศาลขั้นต้นรุ่นที่ 10. สถาบันพัฒนาข้าราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรม สำนักงานศาลยุติธรรม, 2555.
สมคิด เลิศไพฑูรย์. “หลักความเสมอภาค.” วารสารนิติศาสตร์ 30, ฉ.2 (มิถุนายน 2543): 162.
สิทธิพร บุญคุ้ม. “การคุ้มครองสิทธิเสรีภาพของผู้ต้องหาและจำเลยในคดีอาญาโดยการปล่อยชั่วคราว.” ดุษฎีนิพนธ์นิติศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชานิติศาสตร์, คณะนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2550.
อุลิช ดิษฐประณีต. ดุลพินิจการปล่อยชั่วคราวผู้ต้องขังหรือจำเลยในกระบวนการยุติธรรมไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานศาลยุติธรรม, 2552.