การขยายเวลาเกษียณอายุราชการ

บทคัดย่อ

                 พระราชบัญญัติบำเหน็จบำนาญข้าราชการ พ.ศ. ๒๔๙๔ มาตรา ๑๙ บัญญัติให้ข้าราชการเกษียณอายุราชการเมื่ออายุครบ ๖๐ ปีบริบูรณ์ ซึ่งใช้บังคับมาเป็นเวลา ๖๙ ปี (นับถึง พ.ศ. ๒๕๖๓) ซึ่งสภาพสังคมในปัจจุบันเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งอายุเฉลี่ยของคนไทยเพิ่มขึ้นจากเมื่อ พ.ศ. ๒๔๙๐ ประมาณ  ๓๐ ปี หากไม่มีการปรับปรุงแก้ไขจะทำให้ข้าราชการมีระยะเวลาในการับบำนาญเป็นเวลานานและมีแนวโน้มที่ระยะเวลาในการรับบำนาญจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ตามอายุเฉลี่ยของคนไทยที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ซึ่งจะส่งผลกระทำต่องบประมาณ                                        ผู้เขียนจึงเห็นว่าควรขยายเวลาเกษียณอายุราชการของข้าราชการพลเรือนทั่วไป (ข้าราชการพลเรือนอื่นที่ไม่ใช่ข้าราชการฝ่ายตุลาการ)ออกไป โดยอาจนำหลักเกณฑ์การเกษียณอายุราชการของตุลาการศาลปกครองเกษียณมาปรับใช้กับข้าราชการพลเรือนทั่วไปด้วย เพื่อให้เกิดความเสมอภาคเท่าเทียมกันระหว่างข้าราชการพลเรือนทั่วไปกับข้าราชการฝ่ายตุลาการ และการขยายเวลาเกษียณอายุราชการดังกล่าวไม่น่าจะส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพในการทำงานของข้าราชการพลเรือนทั่วไป