หลักพุทธธรรมเพื่อการให้บริการประชาชน

Main Article Content

ศุภกิจ ภักดีแสน
อาษา ศรีประวัติ
วารีญา ม่วงเกลี้ยง
ถาวร โคตรชัย

บทคัดย่อ

การให้บริการประชาชนเป็นงานหรือกิจกรรมที่บุคคลหรือกลุ่มบุคคลหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการให้บริการหรือทำหน้าที่ส่งต่อการบริการแก่ประชาชนโดยมีจุดมุ่งหมาย เพื่อตอบสนองความต้องการของประชาชนโดยส่วนรวม ซึ่งเป็นงานบริการหรือกิจกรรมทุกประเภทที่รัฐบาลหรือเอกชน จัดทำขึ้นในการสนองความต้องการส่วนรวมของประชาชนหรือลูกค้า เพื่อให้เกิดความพึงพอใจในการมาขอรับบริการ การให้บริการประชาชนตามหลักธรรมสังคหวัตถุ 4 เป็นหลักธรรมอันเป็นที่ตั้งไว้เพื่อการสงเคราะห์อนุเคราะห์ ยึดเหนี่ยวน้ำใจซึ่งกันและกัน ช่วยสร้างความสามัคคี เชื่อมความสัมพันธ์ ผูกมิตรไมตรีในหมู่คณะหรือสังคมไว้

Article Details

บท
Review Articles
Author Biographies

อาษา ศรีประวัติ , Mahaculalongkornrajavidyalaya University, Thailand

Mahaculalongkornrajavidyalaya University, Thailand

วารีญา ม่วงเกลี้ยง , Mahaculalongkornrajavidyalaya University, Thailand

Mahaculalongkornrajavidyalaya University, Thailand

ถาวร โคตรชัย, Mahaculalongkornrajavidyalaya University, Thailand

Mahaculalongkornrajavidyalaya University, Thailand

References

ธิติมา ธรรมมา. (2550). รูปแบบการให้บริการของโรงแรมจันทร์กระพิบ อำเภอตะพานหิน จังหวัดพิจิตร. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

นันทวัฒน์ บรมานันท์. (2544). หลักกฎหมายปกครองเกี่ยวกับบริการสาธารณะ. กรุงเทพฯ: วิญญูชน.

ปราณี อินทวงศ์. (2550). ประสิทธิผลการให้บริการของเทศบาลตำบลบางกะดี่ อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.

ปรัชญา เวสารัชช์. (2540). บริการประชาชนทำได้ไม่ยาก (ถ้าอยากทำ). กรุงเทพฯ: กราฟฟิคฟอร์แมท ไทยแลนด์.

ปรีชา นันตาภิวัฒน์ น.อ. (พิเศษ). (2544). พจนานุกรมหลักธรรมพระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ดวงแก้ว.

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2543). ธรรมนูญชีวิต. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาบรรณสาร.

______. (2550). ธรรมนูญชีวิต ฉบับชาวบ้าน. กรุงเทพฯ : สถาบันบันลือธรรม.

______. (2550). ธรรมนูญชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ : บริษัทพิมพ์สวย จำกัด.

______. (2552). หลักกฎหมายปกครองเกี่ยวกับบริการสาธารณะ. พิมพ์ครั้งที่ 4, (ปรับปรุงใหม่). กรุงเทพฯ: บริษัท สำนักพิมพ์วิญญูชน จำกัด.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: บริษัทนานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์ จำกัด.

สมชาติ กิจยรรยง. (2543). ยุทธวิธีครองใจลูกค้า. กรุงเทพฯ: เอ็กเปอร์เน็ท.

สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2548). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรี.

อุดม เชยกีวงค์และกนิษฐาน แป้นสุวรรณ. (2548). พระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แสงดาว.

อรศิริ เกตุศรีพงษ์. (2550). สังคหวัตถุ 4 : วัฒนธรรมองค์กรที่เอื้อต่อการจัดการความรู้. วารสาร Productivity World เพื่อการเพิ่มผลผลิต ปีที่ 12 ฉบับที่ 68 พฤษภาคม-มิถุนายน, 2550.

Millet John D. (1954). Management in the Public Service. New York: McGraw-

Hill.

Suchitra Punyarathbandhu-Bhakdi. (1986). Delivery of Public Services in Asian Countries : Cases in Development Administration. Bangkok: Thammasat University Press.

Ziethaml. V.A. Parasuraman. and L.L. Berry. (1985). Problem and Strategic in Service Marketing. Journal of Marketing 49.