การนำหลักบุญกิริยาวัตถุ มาใช้ในวิถีชีวิตของประชาชน อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช พ.ศ.2556

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการนำหลักบุญกิริยาวัตถุมาใช้ในวิถีชีวิตของประชาชนในอำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช 2) เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลและปัจจัยสนับสนุนที่มีความสัมพันธ์กับการนำหลักบุญกิริยาวัตถุมาใช้ในวิถีชีวิตของประชาชน และ 3) เพื่อเสนอแนวทางส่งเสริมการนำหลักบุญกิริยาวัตถุมาใช้ในวิถีชีวิตและจัดทำคู่มือในการปฏิบัติตน ในการนำหลักบุญกิริยาวัตถุ มาใช้ในวิถีชีวิตที่ถูกต้อง โดยทำการสุ่มกลุ่มตัวอย่าง แบบอย่างง่าย จำนวน 384 คน  เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยเครื่องมือด้วยแบบสอบถาม  แล้วนำมาวิเคราะห์และประมวลผลเพื่อคำนวณหาค่าสถิติต่างๆ ด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์  ผลการวิจัยพบว่า 1) การนำหลักบุญกิริยาวัตถุ มาใช้ในวิถีชีวิตของประชาชนอำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช พ.ศ.2556 โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) ปัจจัยส่วนบุคคลมีความสัมพันธ์กับการนำหลักบุญกิริยาวัตถุมาใช้ในวิถีชีวิตของประชาชน อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช พ.ศ.2556 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

 ข้อเสนอแนะจากปัญหาที่พบ ข้อที่มีความถี่สูงสุด ได้แก่ ไม่ค่อยมีเวลาในการไปวัดทำบุญ รองลงมา ได้แก่ ไม่ค่อยมีเวลาในศึกษาธรรมะโดยเฉพาะเรื่องศีลภาวนา ส่วนแนวทางส่งเสริมพบว่า ข้อที่มีความถี่สูงสุด ได้แก่ ประชาชนควรหาเวลาในการไปวัดทำบุญ รองลงมาคือ ควรมีเวลาในศึกษาธรรมะโดยเฉพาะเรื่องศีลภาวนา