การบริหารจัดการโบราณสถานในวัดเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งเพื่อทราบถึงแนวทางการบริหารจัดการโบราณสถานที่ตั้งอยู่ในอาณาบริเวณวัดซึ่งถือได้ว่าโบราณสถานเป็นทรัพยากรล้ำค่าที่ผสมผสานมิติด้านประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมความเป็นมาของชุมชนอันเป็นแหล่งเรียนรู้ในการสงวนอนุรักษ์โบราณสถานเป็นมรดกที่สืบทอดไปถึงคนรุ่นต่อไปเพื่อให้เกิดประโยชน์ทั้งกับชุมชน สังคมและประเทศชาติ การดำเนินงานใดๆก็ตามที่เกี่ยวกับโบราณสถานยังคงมีปัญหาเนื่องจากได้รับความสนใจไม่มาก ไม่มีการให้ความสนใจหรือให้ความสำคัญอย่างเพียงพอทำให้ขาดความรู้ความเข้าใจในการดูแลรักษาพัฒนาและการบริหารจัดการอย่างเหมาะสม

          สำหรับการบริหารจัดการโบราณสถานส่วนใหญ่ถูกกำหนดให้อยู่ในการดูแลของทางภาครัฐ คือ กรมศิลปากร จึงไม่อาจดำเนินการได้อย่างเต็มที่และทั่วถึงเพราะจำกัดอยู่เฉพาะโบราณสถานขนาดใหญ่และเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายเท่านั้น แต่โบราณสถานในวัดตามต่างจังหวัดซึ่งเป็นพื้นที่ห่างไกลจึงอาจถูกละเลยและเริ่มมีความเสื่อมสภาพไปตามกาลเวลาหากไม่มีการบริหารจัดการ ทำนุบำรุง ตลอดจนพัฒนาให้เป็นแหล่งเรียนรู้อันทรงคุณค่าที่แสดงถึงการเชื่อมโยงเรื่องราวอันน่าสนใจในวัฒนธรรมดั้งเดิมและการค้นคว้าประวัติศาสตร์ย่อมเป็นสิ่งน่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง