ปัจจัยในการสร้างชุมชนสันติสุขท่ามกลางพหุวัฒนธรรมในอีสานใต้

บทคัดย่อ

การศึกษาเรื่อง “ปัจจัยในการสร้างชุมชนสันติสุขท่ามกลางพหุวัฒนธรรมในอีสานใต้” มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพบริบททางสังคมในสังคมพหุวัฒนธรรม และศึกษาปัจจัยที่มีส่วนในการสร้างชุมชนสันติสุขในสังคมพหุวัฒนธรรม กลุ่มตัวอย่างที่ในการศึกษาครั้งนี้คือ ๑) ชุมชนวัดโพธิ์ย่อย บ้านยาง ตำบลบ้านยาง อำเภอลำปลายมาศ จังหวัดบุรีรัมย์ ๒) ชุมชนบ้านอ้ออุดมสิน ตำบลไพล อำเภอลำทะเมนชัย จังหวัดนครราชสีมา ๓) ชุมชนวัดศิริจันทร์ ตำบลเทนมีย์ อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์  และ ๔) ชุมชนวัดสว่างอารมณ์ ตำบลปราสาททนง อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ  เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสัมภาษณ์ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเอง พบว่า ๑. สภาพบริบททางสังคมของชุมชนกลุ่มเป้าหมายทั้ง ๔ แห่งนั้น เป็นชุมชนเก่าแก่ยึดมั่นในขนบธรรมเนียมประเพณีและวัฒนธรรมโบราณ มีความเชื่อในเรื่องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่มองไม่เห็น เคารพบูชาดวงวิญญาณของบรรพบุรุษ และปฏิบัติตามประเพณีสิบสองเดือนของภาคอีสาน ส่วนการแต่งกายนั้นเปลี่ยนแปลงไปยุคสมัย แต่เมื่อเวลาที่ชุมชนมีกิจกรรมก็จะแต่งกายให้เหมาะสมกับประเพณีนั้นๆ ส่วนภาษาพูดยังคงอนุรักษ์ภาษาถิ่นในการสื่อสารได้เป็นอย่างดี และผู้นำชุมชนมีความเข้มแข็ง มีความรู้ความสามารถในการนำพาชุมชนไปสู่การพัฒนา         ๒. ปัจจัยที่มีส่วนในการสร้างชุมชนสันติสุขในสังคมพหุวัฒนธรรม พบว่า ๑) ผู้นำชุมชนจะไกล่เกลี่ยความขัดแย้งด้วยความเป็นธรรม ๒) หน่วยงานภาครัฐจะระงับเหตุขัดแย้งเบื้องต้น ด้วยการจัดให้มีกฎกติกาของหมู่บ้าน ๓) กิจกรรมที่ก่อให้เกิดชุมชนสันติสุขคือ การไปวัด ไปร่วมงานขึ้นบ้านใหม่ ไปร่วมงานศพ และไปพัฒนาหมู่บ้านร่วมกัน  ๔) ปัจจัยที่ทำให้เกิดสันติสุขในชุมชน คือ ภูมิปัญญาหรือผญาคำสอนโบราณ  หลักธรรมคำสอนของพระสงฆ์ และผู้นำชุมชน