วนเกษตรแนวพุทธ การเรียนรู้เพื่อพัฒนาสังคมและจิตใจ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การเพิ่มความหลากหลายของกิจกรรมและมีการจัดการอย่างเหมาะสมจะช่วยให้เกษตรกรได้รับ ประโยชน์ทั้งทางตรงและทางอ้อมจากระบบวนเกษตร เช่น รายได้เพิ่มขึ้น ลดรายจ่าย ลดต้นทุนการผลิต รวมถึงมีอาหารสำหรับบริโภค มีไม้ใช้สอย ไม้ฟืน สมุนไพรและเกษตรกรได้อยู่อาศัยในสภาพแวดล้อมที่ดี เป็นต้น ระบบวนเกษตรจึงควรได้รับการส่งเสริมให้เป็นทางเลือกหนึ่งของเกษตรกรเพื่อการใช้ประโยชน์ที่ดิน อย่างยั่งยืน เนื่องจากผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าวนเกษตรสามารถสร้างประโยชน์ให้กับเกษตรกรได้จริง และ ยังเอื้อประโยชน์ต่อชุมชนและสิ่งแวดล้อมโดยรวมได้ด้วย รวมถึงมีความสอดคล้องกับเป้าหมายของหลักการใช้ที่ดินอย่างยั่งยืน เป็นระบบที่สามารถทำได้จริง เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม อนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ เกษตรกรและสังคมยอมรับ มีการผลิตที่หลากหลาย ลดความเสี่ยงในการผลิต และมี แนวโน้มจะเป็นระบบที่มีความคุ้มค่าทางเศรษฐศาสตร์โดยคำนึงถึงประโยชน์ในระยะยาว
Article Details
References
กรมวิชาการเกษตรกระทรวงเกษตรและสหกรณ์.(2536). เกษตรยั่งยืนอนาคตการเกษตรไทย.
กรุงเทพฯ : กรมวิชาการเกษตร.
กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2552). ประกาศกระทรวงทรัพยากร
ธรรมชาติและ สิ่งแวดล้อมเรื่อง กำหนดหลักเกณฑ์ วิธีการระเบียบวิธีปฏิบัติและแนวทางการจัดทำรายงานการวิเคราะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อมสำหรับโครงการหรือกิจการที่อาจก่อให้เกิด ผลกระทบต่อชุมชนอย่างรุนแรงทั้งทางด้านคุณภาพสิ่งแวดล้อมทรัพยากรธรรมชาติและสุขภาพ. (2552, 29 ธันวาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 126 (ตอนพิเศษ 188 ง).
พระเทพรัตนมุนี (สายพงศ์ อโนมปญฺโญ). (2554). วิถีเกษตรแนวพุทธ. อุดรธานี : เอกสาร
ประกอบการอบรมเกษตรแนวพุทธ วัดมัชฌิมาวาส พระอารามหลวง ตำบลหมาก
แข้ง อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี.
พระมหาสังเวียร ปญฺญาธโร (ศรีมันตะ). (2550). บทบาทของพระสงฆ์ในการนำหลักพุทธ
ธรรม มาประยุกต์ใช้ในการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน :กรณีศึกษา พระครูสุภาจารวัฒน์. รายงานการวิจัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
นิวัติ เรืองพานิช. (2542). การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ:
รั้วสีเขียว.
______.(2548). การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์
ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.
ทัศนีย์ วีระกันต์ และคณะ. (2557). คู่มือดําเนินงานขับเคลื่อนเกษตรกรรมยั่งยืนสู่อาหารเพื่อ
สุขภาวะ. กรุงเทพฯ: สำนักสนับสนุนสุขภาวะชุมชน สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.).
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราช
วิทยาลัย. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มูลนิธิเกษตรกรรมยั่งยืน. (2548). เกษตรกรรมยั่งยืน วิถีเกษตรกรรมเพื่อความเป็นไทย.
นนทบุรี: พิมพ์ดีการพิมพ์.
มูลนิธิเกษตรกรรมยั่งยืน, ประเทศไทย. (2557). ประสบการณ์ชาวสวนยางพาราทางเลือก.
นนทบุรี: มูลนิธิเกษตรกรรมยั่งยืน, ประเทศไทย.
วิชญ์ภาส สังพาลี. (2562). การอนุรักษ์พันธุ์หวายนั่งอย่างยั่งยืนในภูมิสังคมบ้านลาดสมบูรณ์
ใหม่ ตำบลห้วยยาง อำเภอเมืองสกลนคร จังหวัดสกลนคร. คณะผลิตกรรมการ
เกษตร : มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
วิฑูรย์ ปัญญากุล. (2556). ภาพรวมเกษตรอินทรีย์ไทย 2554-2555. มูลนิธิสายใยแผ่นดิน.
สุรีย์ ธีระปกรณ์กุล.(2557). รูปแบบการพัฒนาสังคมเชิงพุทธบูรณาการ สำหรับเยาวชน
ในกรุงเทพมหานคร, รายงานการวิจัย. : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
เสรี พงศ์พิศ. (2555). เครือข่าย :ยุทธวิธีเพื่อประชาคมเข้มข้นชุมชนเข้มแข็ง, พิมพ์ครั้งที่ 2.
กรุงเทพฯ : สถาบันส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน.
FAO. (2013). FAO Fisheries and Aquaculture Department has published the
Global Aquaculture Production Statistics for the year 2011. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: javascript :new_window.
Nair. K. S., and White, S. A. (1993). Perspectives on development
communication. Westlake Village, CA : Sage