THE FACTORS AFFECTING THE BEING LEARNING ORGANIZATION OF SECONDARY SCHOOLS IN KRABI PROVINCE UNDER THE SECONDARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE TRANG KRABI
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were (1) to study the being learning organization of secondary schools in Krabi province; (2) to study the factors related to the being learning organization of secondary schools in Krabi province; (3) to study the relationship between the being learning organization and the factors related to the being learning organization of secondary schools in Krabi province; and (4) to create a predicting equation for the factors affecting the being learning organization of secondary schools in Krabi province.
The research sample consisted of 269 teachers in secondary schools in Krabi province under the Secondary Educational Service Area Office Trang Krabi, obtained by systematic sampling. The employed research instruments was a 5-scale rating questionnaire, with the IOC indices of 0.60 – 1.00 and reliability coefficients of .84 and .92 respectively. Statistics employed for data analysis were the frequency, percentage, mean, standard deviation, Pearson correlation coefficient, and multiple regression analysis.
The research findings showed that (1) the being learning organization of the schools was rated at the moderate level in every aspects; the specific aspects of being learning organization could be ranked based on their rating means as follows: (1.1) the having patterns of thought, (1.2) the ability to think systematically, (1.3) the ability to be a well-informed person, (1.4) the learning ability of the team, and (1.5) the ability to have co-vision; (2) all of the factors related to the being learning organization of the schools were rated at the moderate level; the specific factors could be ranked based on their rating means as follows: (2.1) academic leadership, (2.2) motivation, (2.3) organizational structure, (2.4) vision, mission and strategy, (2.5) technology, and (2.6) organizational culture and climate; (3) the being learning organization of the schools had positive correlation at the moderate level with the factors related to the being learning organization of the schools; and (4) there were three factors that affected the being learning organization of the schools at the .05 level of statistical significance, i.e. the organizational culture and climate (X2), the vision, mission and strategy (X4), and the motivation (X6); they could be combined to predict the being learning organization of the schools by 69.20 percent; and the predicting equation in the form of standardized score was as shown below:
= 0.074 (X1+ 0.123* (X2) + 0.100 (X3) + 0.121* (X4) +.035 (X5) + 0.690* (X6)
Article Details
References
เข็มทอง ศิริแสงเลิศ. (2561).การพัฒนาองค์การแห่งการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ใน ประมวลสาระชุดนวัตกรรมการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ (หน่วยที่ 2, น.6). นนทบุรี: มหาวิทยาลัย สุโขทัยธรรมาธิราช.
ฐาปนีย์ เปริญกล. (2556). องค์กรแห่งการเรียนรู้ในตำบลโคกสะอาด. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ทองเพียร เตยหอม. (2562). แนวทางการพัฒนาความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาสังกัดเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุทัยธานี เขต 1. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
นครินศร์ จับจิตต์. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อองค์กรแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษาสังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์.
เนตรชนก นามเสนาะ. (2549). แรงจูงใจในการทำงานอาชีพเลขานุการสถานทูตฯ. บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ประกาย ศิริสำราญ .(2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของบุคลากรมหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.
ปราณี ตันประยูร. (2560). ความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 7(2), 35-44.
ราชกิจจานุเบกษา. (2546). พระราชกฤษฎีกาว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธีการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี พ.ศ.2546กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
วิเชียร วิทยอุดม. (2549). พฤติกรรมองคการ (พิมพครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ธีระฟลมและไซเท็กซ
วีรวัฒน์ ปันนิตามัย. (2543). เชาวน์อารมณ์ (EQ) : ดัชนีวัดความสุขและความสำเร็จของชีวิต. กรุงเทพฯ: บริษัทเอ็กซเปอร์เน็ท.
วิเศษ ชาวระนอง. (2559). รูปแบบการพัฒนาองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนคำสร้อยพิทยาสรรค์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ศิริภรณ์ จำปาทอง .(2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิ เขต 2. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาตรัง กระบี่. (2560). การวิเคราะห์สถานภาพขององค์การเพื่อกำหนดทิศทางการจัดการศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาตรัง กระบี่. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดกระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาตรัง กระบี่. (2563). การประเมินคุณภาพภายนอกรอบที่สี่ (พ.ศ.2559-2563) สถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาตรัง กระบี่. สำนักงาน คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดกระทรวงศึกษาธิการ.
สายฝน พิทักษ์. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถาบันการอาชีวศึกษากรุงเทพมหานครส่วนระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถาบันการอาชีวศึกษา กรุงเทพมหานคร. สถาบันการอาชีวศึกษากรุงเทพมหานคร.
อุดม ชูลวีรรณ. (2559). รูปแบบการพัฒนาระบบการบริหารคุณภาพโรงเรียนมัธยมศึกษาสู่ความเป็นเลิศระดับสากล. สาขาวิชาการบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
Kaiser. (2000). Mapping the Learning Organization: Exploring a Model of Organizational Learning. Ph.D. Dissertation, Louisiana State University, U.S.A.
Marquardt. (2002). Building the learning organization: mastering the 5 elements for corporate learning. Palo Alto, C.A.: Davies-Black.
Marquardt and Reynolds. (1994). The Global Learning Organization. New York: IRWIN.