จากเทียนเวียนหัว ถึงประเพณีแห่เทียนเข้าพรรษานานาชาติจังหวัดอุบลราชธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
จังหวัดอุบลราชานีเป็นเมืองชายแดนของราชอาณาจักรตั้งขึ้นใน พ.ศ.2323 สมัยธนบุรี ชาวเมืองอุบลส่วนใหญ่คือคนร่วมวัฒนธรรมล้านช้างสองฝั่งแม่น้ำของ ผู้สืบสานประเพณีฮีต 12 คอง 14 ของอาณาจักรล้านช้าง ช่วงวันเข้าพรรษา พวกเขามีงานพิธีกรรมทางพุทธศาสนา ในเเต่ละบ้านจะส่งตัวแทนไปไหว้ภิกษุตามวัดที่อุปถัมภ์หรือวัดที่ครอบครัวดูแล เพื่อรับเทียนเวียนหัวมาไว้ที่บ้าน เพื่อสมาชิกในครอบครัวจะได้อยู่เย็นเป็นสุข ช่วงต่อมา ชาวเมืองอุบลได้นำเทียนเวียนหัวมามัดรวมกันเเล้วเอาไปถวายวัด พ.ศ.2444 กรมหลวงสรรพสิทธิประสงค์ได้ดำริให้คุ้มบ้านในเมืองอุบลจัดขบวนแห่เทียนเข้าพรรษาไปตามคุ้มวัดประจำบ้านต่าง ๆ กระทั่ง ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 พิธีกรรมทางพุทธศาสนาได้กลายมาเป็นงานประเพณีประจำปีของชาวเมืองอุบลที่มีประเดิษฐ์เทียนเข้าพรรษาประเภทต่าง ๆ พร้อมนำขึ้นรถประกวดแข่งขัน พ.ศ.2520 งานท้องถิ่นได้ยกระดับเป็นเทศกาลการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ใน พ.ศ.2532 งานนี้ได้กลายเป็นเทศกาลการท่องเที่ยวนานาชาติ ซึ่งเป็นตัวอย่างของการประดิษฐ์สร้างพิธีกรรมทางพุทธศาสนาให้เข้าสู่บริบทของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่มิอาจขัดขวางวาทกรรมการท่องเที่ยวแบบยั่งยืนได้ แต่ความยั่งยืนดังกล่าวใครคือผู้ได้รับผลประโยชน์ในกิจกรรมทางเศรษฐกิจเหล่านั้น
Article Details
References
กระทรวงวัฒนธรรม. (2565). ประวัติสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดอุบลราชธานี. สืบค้นเมื่อ 1 มกราคม 2567, จาก https://ubonratchathani.m-culture.go.th/th/history.
เติม วิภาคย์พจนกิจ. (2557). ประวัติศาสตร์อีสาน. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
บำเพ็ญ ณ อุบล และคะนึงนิตย์ จันทะบุตร. (2535). ประวัติศาสตร์อุบลราชธานียุคต้น. อุบลราชธานี 200 ปี.
สารสนเทศท้องถิ่น มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. (2563). งานแห่เทียนเข้าพรรษาจังหวัดอุบลราชธานีในความทรงจำ. สืบค้นเมื่อ 29 ธันวาคม 2566, จาก http://www.esanpedia.oar.ubu.ac.th/esaninfo/?p=5532.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2519). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 4 พ.ศ.2520-2524. สืบค้นเมื่อ 30 ธันวามคม 2566, จาก https://www.nesdc.go.th/ewt_dl_link.php?nid=3779.
_____. (2524). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 5 พ.ศ.2525-2529. สืบค้นเมื่อ 31 ธันวามคม2566, จาก https://www.nesdc.go.th/ewt_dl_link.
php?nid=3780.
_____. (2539). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 8 พ.ศ.2540-2544. สืบค้น
เมื่อ 1 มกราคม 2567, จาก https://www.nesdc.go.th/ewt_dl_link.
php?nid=3783.
_____. (2544). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 9 พ.ศ.2545-2549. สืบค้น
เมื่อ 1 มกราคม 2567, จาก https://www.nesdc.go.th/ewt_dl_link. php?nid=3784.
_____. (2549). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 10 พ.ศ.2550-2554.
สืบค้นเมื่อ 1 มกราคม 2567, จาก https://www.nesdc.go.th/ewt_news.
php?nid=5747&filename=develop_issue.
_____. (2554). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11 พ.ศ.2555-2559. สืบค้นเมื่อ 1 มกราคม 2567, จาก https://www.nesdc.go.th/download/ article/article_20160323112431.pdf.
_____. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560-2565.
สืบค้นเมื่อ 1 มกราคม 2567, จาก https://www.nesdc.go.th/ewt_dl_link.
php?nid=6422.
_____. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 พ.ศ.2566-2570. สืบค้นเมื่อ 1 มกราคม 2567, จากhttps://www.nesdc.go.th/article_attach/ article_file_20230307173518.pdf.
สุธิดา ตันเลิศ. เมษายน 2556, เมืองอุบลราชธานีสมัยรัฐประชาชาติสยาม. หนังสือพิมพ์โอเคอีสาน ฉบับที่ 12, หน้า 4.
Hobsbawm, Eric & Terrence Ranger.Eds.(2000). The Invention of Tradition. Reprinted. Cambridge: Cambridge University Press. Accessed 2024, January 1, fromhttps://psi424.cankaya.edu.tr/uploads/files/Hobsbawm_
and_Ranger_eds_The_Invention_of_Tradition.pdf.
Phommacha, N. et al. (2000). History of Laos: Ancient Epoch – Contemporary
Period. [in Lao]. Vientiane: State Publishing.
N.D. THE THIRTEENTH NATIONAL ECONOMIC AND SOCIAL DEVELOPMENT PLAN
(2023-2027). Accessed 2024, January 1, from https://www.nesdc.go.th/
article_attach/ article_file_20230615134223.pdf.
United Nations.N.D. Ending Poverty. Accessed 22023, December 30, from